Hoofdstuk 35

355 5 0
                                    

Tien dagen nadat Thomas weg is gegaan. Over 4 dagen komt hij. En ik heb nog steeds geen nieuws van hem. De laatste keer dat hij me had geappt was een paar dagen geleden, alleen maar om te zeggen dat hij zaterdag aankomt, wat ik al wist. Ik was degene die zijn tickets boekte samen met hem en Anne.

Dus ik heb geen idee waar dit naartoe gaat.

Op school gaat het op zich wel oké. Tijdens de pauze ben ik bij het groepje van Rens, waar ik met een paar meiden zit te praten. Ze zijn vriendelijk, maar dat is het ook wel. Ik moet me nog steeds aanpassen op school. Dat wordt een lange jaar.

Mijn telefoon gaat af. Mijn brein denkt gelijk aan Thomas, maar als ik de naam van Rens op het scherm zie wordt mijn hoop weer geleegd.

"Hey!" begint hij.

"Hallo Rens. Is er iets?"

"Ja. Ik heb net gehoord dat mensen een feest plannen voor zaterdag. Nu weet ik dat je liever niet naar zulke feesten gaat, maar heel veel mensen van onze school zullen er zijn. Dus leek het me een goed idee om je uit te nodigen."

Ik loop naar de keuken om wat fruit te pakken.

"Nou, ik weet het niet zo zeker hoor."

Hij zucht. "Emma, kom op. Dit is een goede manier om mensen te leren kennen. Het doet alleen maar goed."

"Tenzij het fout gaat." Ik leg mijn telefoon op de keukentafel en zet hem op speaker terwijl ik een appel afspoel.

"Ik zal er zijn. Kom op. Het wordt leuk."

Er is een kleine stilte. Ik leg de appel op een bord samen met een mes en pak mijn mobiel weer op.

"Denk je dat Anne kan komen? Het is toch zaterdag. En dan kan ze bij mij slapen. Misschien kunnen wij haar ophalen en haar dan weer terugbrengen de volgende dag. Ik betaal wel de benzine."

Alweer een stilte. "Ze heeft je niet gebeld?" Aan zijn stem kan ik horen dat er iets niet klopt. Er is iets gebeurd waarvan ik niks weet. En Rens gaat het me nu waarschijnlijk vertellen.

"Hoe bedoel je?" Ik frons mijn wenkbrauwen, al kan hij het niet zien.

Hij zucht weer. "We zijn weer terug bij af."

"Hoezo dan?"

"Anne wilde geen afstandsrelatie," zegt hij heel kortaf.

"Oh." Ik weet even niet wat ik moet zeggen. Precies om dezelfde reden dat ik het heb gestopt met Finn heeft Anne haar relatie met Rens geëindigd. Alleen in haar geval had hun relatie wel iets. Ik en Finn waren achteraf gezien niet zo vol liefde als Anne en Rens.

"Dus jullie zijn weer terug naar vrienden?"

Hij lacht spottend. "Blijkbaar."

"Het spijt me."

"Maak je maar geen zorgen. Ik ga volgende week naar haar toe."

Oké. Nu ben ik al helemaal in de war. Rens heeft dat vast door vanwege mijn stilte aan de andere kant van de lijn.

"We hebben afgesproken om te kijken hoe dit werkt, maar no strings attached. Snap je?"

"Menen jullie dat nou serieus?" vraag ik vol ongeloof.

"We zien wel hoe het gaat."

"Oké," zeg ik met een diepe zucht.

"Dus kom je nou zaterdag of niet?"

"Oké, maar als ik zie dat het niet leuk wordt ga ik weg. Met of zonder jou."

Hij lacht. "Afgesproken."

"Tot morgen," sluit ik het gesprek af.

"Jij hebt tweede uur les hé. Ik kom wel rond tien over negen."

"Dat hoeft niet. Ik heb al een fiets gekocht gister. Sorry, ik was vergeten om het te zeggen. Maar je hoeft dus niet meer te komen."

"Dan is het goed. Tot morgen."

"Doeg," zeg ik als laatst voordat ik mijn telefoon sluit.

Ik besluit gelijk om even met Anne te bellen.

Nadat de telefoon een aantal keren is afgegaan hoor ik de voicemail. Negeert ze me nu of is ze ergens anders zo der haar telefoon?

Als ik haar niet kan bellen dan ga ik haar maar appen. Antwoordt ze dan niet dan negeert ze me sowieso.

17:45 Hey
17:45 Rens vertelde me over jullie. Kan je bellen?

Neighbours With HimWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu