Neighbours With Him

Hoofdstuk 10

"Rens, die vriend van me die ook hier woont, hij appte me een paar minuten geleden." Anne kijkt mij aan vanaf mijn bed waar ze op ligt. Ik draai een rondje met mijn bureaustoel en kijk haar aan.

"Dus?"

"Hij zei dat er een feest zich plaatsvind bij iemand thuis. Heel klein, maar wij mogen met hem mee." Haar ogen kijk vol hoop naar mij.

"Je wilt gaan?"

Ze gaat zitten in kleermakerszit. "Ja!"

"Nou, ik weet het niet. We kennen niemand daar."

"Dat is de bedoeling. Dat jij nieuwe mensen leert kennen zodat ik je goed en wel kan achterlaten."
Na een paar seconde dat ik geen antwoord geef voegt ze toe: "en daarnaast. Het is lang geleden dat we uit zijn gegaan. We verdienen een dagje uit."

"Oké, oké." Ik houd mijn handen omhoog van overgave. Anne spring gelijk mijn bed uit en loopt naar mijn kledingkast.

"Je hebt niet zoveel jurkjes meer."

"Nee, klopt. Ik heb heel veel moeten weggooien of weggeven, omdat ze of te klein waren of niet meer wat ik wilde."

"Maar de paar die je hebt zijn wel leuk, de leukste de je had, dus no problemo."

"Thanks." Ik kijk naar hoe ze mijn jurken bestudeert. "Hoe laat is het feest?"

"Over drie uur begint het, maar wij hebben vier uurtjes."

"Is het dichtbij?"

"Rens komt ons ophalen. Ik ga hem zo appen. Waarom neem je geen douche?"

"Nee, ik ga mijn haar doen en make-up. Het heeft wat volume nodig." Ik kijk naar mijn bruine krullen. Wat mouse en spray mag er zeker wel bij, maar eerst make-up.

Ik doe mijn haar in een staart en kijk naar mijn assortiment van oogschaduw. Donkere look? Ik gebruik wel die bruine tinten, zoals altijd. En dat matchen met een nude lippenstift richting de rood is de perfecte look waar ik altijd zeker over ben.

"Doe deze aan." Anne wijst naar een jurk op mijn bed. Het is een normale korte jurk. Een bordeauxrode korte jurk die een paar centimeter boven mijn knie eindigt. Het is mijn lievelingsjurk. Het was van mijn moeder. Ze had goede smaak.

"Help jij me dan met die rits aan de zijkant. Dat ding waarmee je het vastpakt is te klein."

Anne lach en geeft me de jurk.

Nadat ik die jurk eindelijk aan heb wijst Anne naar een paar zwarte punt hakken die ik gelijk aandoe om vervolgens naar de spiegel te gaan kijken.

"Deze jurk is te strak, vergeleken met de vorige keer dat ik het aan had."

"Tijdens gala?"

"Ja." Mijn handen gaan over de stof van zijden. Echt zo mooi, het lijkt zo duur. Dat was het ook toen mijn moeder het kocht. Alleen de emotionele kost die deze jurk heeft is meer waard dan de jurk zelf.

"Je bent sindsdien wel gegroeid. Raar. Het was pas een paar maanden geleden."

"Klopt." Ik kijk haar aan met een zwak lachje. Dan pak ik mijn handtasje en kijk naar wat Anne voor haarzelf heeft aangetrokken.

"Eindelijk is een keer je zin gehad he?" Ze heeft een jurk van mij aan waar ze al zeker een half jaar, vanaf het moment dat ik hem kocht, over zeikte. Ze vond hem heel mooi en gaf me telkens complimentjes ermee. In principe is het een jurk. Maar je kan het ook een lange donkerblauwe sweater noemen die oversized is. Hij is op sommige plekken gescheurd, maar het kan er net mee door. Ze heeft mijn witte schoudertasje en ook mijn witte punt hakken. Haar make-up is richting de roze, maar heel lichtelijk roze, net genoeg dat je kan zien dat ze make-up op heeft. En in tegenstelling tot mij draagt ze nep wimpers, met een beetje lipgloss, maar van die doorzichtige. Haar haren zijn gekruld.

"Je mag hem hebben. Hij staat jou sowieso beter."

"Echt?"

"Neem hem maar mee hoor."

"Je bent de beste!" Ze springt helemaal op van haar vreugde.

"Omdat ik je geef wat je wilt." Ik draai me half om en kijk haar aan via mijn ooghoek terwijl ik met mijn hand de deurknop aanraak.

"Klopt." En beiden gaan we stuk tijdens het lachen.

Na een paar minuten gaat de telefoon af van Anne en ze neemt op.

"Weet je? Normaal hoort de jongen te wachten. En nu heb je je eerste indruk al verpest."

Degene aan de andere lijn zegt iets.

"Twee hele knappe meiden zitten op je te wachten. En je hebt je eerste indruk al verpest. Bij Emma tenminste. Die van mij is al jaren lang verpest. Je hebt iets met eerste indruk maken volgems mij." Ze kijkt hoofdschuddend mijn kant op, terwijl de andere persoon weer iets zegt. Dan gaat ze weer verder praten. "Oke, hurry the fuck up!"