Nagestaard door iedereen, loop ik het schoolplein op richting de ingang van het schoolgebouw. Dit was een dagelijkse procedure voor mij. Iedereen die me na keek en uitlachtte. Ik was er al aan gewend geraakt. "Hahahaha!" Hoor ik Latifa hardop lachen. Ik voelde haar ogen in mijn rug prikken. Ik wilde het gewoon negeren en snel doorlopen, maar ik hoorde haar voetstappen al dichterbij komen.
Natuurlijk was ze niet alleen, maar samen met 'the gang.'
"Hé Sarah! Wacht even" Ik wilde doorlopen, maar al snel voelde ik haar hand tegen mij schouders aan. "je hoorde me toch roepen?" zei ze. Ik draaide me om en ze zag dat ik oordopjes in mij oor had. (mij mp3 stond uit) "ooh sorry, ik hoorde je niet." Zei ik.
"Wat heb je een leuke trui aan." Ik kom mij oren niet geloven, Latifa die mij een compliment geeft?
"Ooh dank je wel!" Zei ik naïef.
"Ja, hij komt mij bekend voor" zei ze. Opgewekt wilde ik haar vertellen waar ik mijn trui had gekocht toen zij me onderbrak met "Mijn zusje van 8 jaar heeft die trui ook" waarop die bitches mij begonnen uit te lachen en de rest van het schoolplein deed al gauw mee.
Wat vinden jullie er van?
