Perspectief Hicham
He he, eindelijk ging de bel en mochten we weg. We zouden vandaag na de toets ergens wat gaan drinken. Ik stond op het punt om te vertrekken, toen ik zag hoe hard Latifa, Sarah een dis gaf. Ik snap het niet. Oké, Latifa ziet er goed uit, maar waarom moet ze zich altijd als een bitch gedragen? En dan tegen iemand zoals Sarah. Iedereen weet dat ze een vreemd meisje is, maar volgens mij heeft ze dat zelf ook door. Altijd maar met die telefoom van haar... en haar ogen, die hebben altijd zo'n verdrietige blik. Je zou haast zeggen dat, dat meisje altijd huilt, vaag hoor.
Anyway... toen Latifa klaar was, liepen we naar beneden. Terwijl ik de trap afliep keek ik snel opzij, en zag ik dat Sarah verdrietig bij haar kluisje stond.
Kijk, zoiets bedoel ik dan. Weer heeft ze zo'n verdrietige blik in haar ogen.
Al snel werd mijn aandacht door Said en de andere getrokken. Terwijl we met z'n alle weg liepen hadden we het over dagelijkse dingen, maar zoals gewoonlijk hadden we het over Diesel, Armani, Gucci, D&G en noem al die merken maar op. Allemaal indruk op elkaar proberen te maken... en ik was altijd zo stom om mee te doen.
Toen we bij het restaurantje kwamen zag ik vanuit het raam dat Sarah binnen stond af te wassen. "Shit, dan gaan ze het haar natuurlijk weer moeilijk maken."
"Laten we ergens anders naar toe gaan?" Zei ik.
"Nee, ik heb echt geen zin om weer ergens anders heen te gaan" zei Latifa. "En ik heb pijn aan mijn voeten van deze hakken" zei Samira Ik vond dat zo’n typische vrouwen opmerking, dat ik me er aan irriteerde. "Dan moet je een grotere maat kopen en je maat 40 niet in een maat 37 proppen!" Beledigd en met een rood hoofd keek ze me aan.
Keihard begon Said te lachen en gaf me een schouderklopje. "Zied, loop naar binnen voordat de dames je aanvallen."
We liepen naar binnen en gingen aan een tafeltje zitten. Ik keek richting de bar en zag dat Sarah er niet meer stond? Plotseling zag ik haar vanuit het niets er weer staan, ik bleef haar een paar seconden aankijken, totdat ze me recht in de ogen aan keek, Maar al snel sloeg ze haar ogen neer.
Ik zag aan haar dat ze met tegenzin naar ons toe liep om onze bestelling op te nemen.
Natuurlijk moest Latifa weer een domme opmerking maken, want zo was ze eenmaal. Op de een of andere manier trok Sarah mijn aandacht vandaag, ik had nog nooit zo naar haar gekeken als vandaag. Ik vond haar altijd maar een 'nerd' die alleen met school bezig was. Ze zat altijd alleen, spijbelde nooit, ze zei nooit wat in de klas, je zou haar eigenlijk niet missen als ze een dag niet op school was. Behalve Latifa dan, die zou haar pispaaltje missen. Maar vandaag zag ik iets in haar ogen, waar ik heel nieuwsgierig naar ben geworden.
Ze bracht ons de Cola en ik was nog steeds door haar gefascineerd, ik bleef haar maar aanstaren met mijn domme kop. Ik zag aan Latifa dat ze daardoor jaloers werd. Net toen ik mijn ogen van haar af wilde halen, hoorde ik Latifa al tekeer gaan. Plats! Recht in haar gezicht, Miskiena. Ik vond het zoo zielig en zag aan haar dat ze met moeite haar tranen inhield. Mijn 'vrienden' waren allemaal aan het lachen, ik voelde me zo voor lul staan dat ik bij deze domme mensen aan tafel zat. Ik vond er absoluut niets lachwekkend aan. Ze keek me met gevulde ogen aan en zei "moet je niet mee lachen?"
