Perspectief Sarah
Denkend aan alle beledigingen die ik ooit van hem heb ontvangen loop ik gefrustreerd de trap op. Ik weet dat ik me er eigenlijk overheen zou moeten zetten, maar het lukt me gewoon niet. Al die keren dat ze me uit lachten en me voor schut zetten. Te vaak gewoon. Zij hadden geen idee wat ik doormaakte met het verlies van het belangrijkste in mijn leven en zij pakte iedere gelegenheid aan om iedereen weer te laten hoe 'stoer' ze waren. En dan was ik zoals gewoonlijk een makkelijk slachtoffer en doelwit. Altijd dezelfde beledigingen, of het ging om mijn leergierigheid en noemde ze me standaard NERD of het ging om mijn gewicht. Van mijn gewicht ben ik na her overlijden van yemma afgekomen, maar de naam NERD lijk ik de rest van mijn leven bij me te dragen.. Zucht.. Bij de kamer van Laila aangekomen hoor ik haar in haar kamer rommelen. Als ik naar binnen loop zie ik dat ze een matras had klaar gelegd. "Zo he he, ben eindelijk klaar." Ik keek haar lachend aan en zag dat ze een rood hoofd had en dat d'r haar helemaal door de war zat. Ze had haar pyjama al aan en vroeg ik me nu of straks wilde omkleden. Ik besloot om me nu maar om te kleden en pakte mijn tas. Laila liep de kamer uit en ik hoorde haar de trap aflopen. Ik bleef nog even staan en hoor haar tegen Hicham praten.
Het enigste waar ik aandacht was 'ik wou dat het morgen was.'
Ik kan niet wachten tot ik hier weg ben. Ik pakte mijn joggingbroek en truitje met spaghettibandjes uit mijn tas en kleedde me om.
Ik liep naar de douche en waste mijn gezicht. Terug in Laila's kamer voelde ik de heerlijk warme wind door het raam naar binnen waaien. Het was weer zo warm, dat het slapen waarschijnlijk nog moeilijker zal maken dan dat het al zou worden. Ik liep naar benden en zag Hicham in de huiskamer tv kijken. Ik liep naar de keuken om te zien of Laila daar was. Als ik uit het raam kijk zie ik haar in de tuin. Ik loop naar buiten en zie haar op zo'n schommelbankje met allemaal kussen om haar heen zitten. "Je bent klaar, kom lekker zitten." Ik ging naast haar zitten en zag dat ze drinken en eten had neergezet. Het was zo'n lekker weer en bleven heel lang buiten zitten en hebben veel zitten praten.
Grotendeels van ons gesprek ging over de vakantie natuurlijk en hebben we veel zittten lachen. Ook Laila zou samen met Hicham met het vliegtuig gaan alleen een paar dagen later dan ik. Het blijkt dat we niet zo ver van elkaar wonen in Marokko, dus ook daar zullen we elkaar waarschijnlijk zien. Zoals altijd slaat het gesprek over en hebben we het over de liefde. Plotseling vroeg ze uit het niets of ik misschien wist of Hicham een vriendin heeft. Ik schrok van die vraag en vroeg "waarom?" "Nou, ik vroeg hem er een keer naar en hij deed erg vreemd. Ik wil het gewoon weten, snap je. Toen ik Hicham vroeg of ik haar misschien kende, was hij stil. Ohja, het enigste wat hij zei was 'ze wil me niet.' Ik keek hem toen nog aan, omdat hij normaal heel stoer deed en dat er zoveel meisje achter hem aan zaten. Dus nu is er een meisje dat hij wil, maar zij wil hem niet." Zei ze lachend. "Ik vind dat zo grappig, weet jij misschien wie dit meisje is?" Ik wist niet wat ik moest zeggen en probeerde haar blik te ontwijken, omdat ze anders zou zien dat ik loog "ik zou echt niet weten wie dat meisje is."
"Het maakt ook niet uit, als hij een vriendin heeft kom ik er toch wel achter." Ik keek haar aan en ik begreep precies wat ze bedoelde.
"Dat heb ik ook met Samir, ik wil het dan gewoon weten. We werden allebei erg moe en het was al half 3 's nachts geweest. We stonden op en namen de glazen en schaaltjes naar binnen. Ik liep naar de keuken en zetten daar alles neer. Ik betrapte mezelf toen ik stiekem richting de huiskamer keek om te kijken of Hicham daar nog zat en hij was al weg. Hij sliep waarschijnlijk al. Laila en ik liepen naar boven en gingen naar haar kamer. "Slaap jij maar op het bed Sarah, ik slaap wel op het matras." "Nee joh, ik slaap daar wel." Ondertussen liet Laila zich op het matras ploffen en wees naar haar bed terwijl ze me aankeek.
Ik ging op het bed liggen en voelde nu pas hoe moe ik eigenlijk was. Raar eigenlijk, dat je pas voelt hoe moe je bent als je eenmaal in bed ligt. Na wat onduidelijke gemompel tussen mij en Laila vielen we allebei in slaap.. Zucht.. welterusten yemma..
