50

1.1K 66 2
                                    

Perspectief Hicham

Ik lag op de bank en zat een film te kijken toen ik Sarah naar beneden hoorden lopen. Ik zag dat ze stiekem naar binnen keek en dat ze richting Laila ging. Zucht.. Ik moet haar echt uit mijn hoofd zetten. 
Ik herken mezelf niet eens terug. 
Nadat de film was afgelopen deed ik de tv uit en stond ik op het punt om naar boven te gaan. Vanuit de hal hoorde ik Laila en Sarah nog praten en ik wilde écht niet afluisteren, maar toen ik weg wilde lopen hoorde ik mijn naam dus bleef ik staan. Ik liep richting de deur die open stond en hoorde het gesprek. "Nou, ik vroeg hem er een keer naar en hij deed erg vreemd. Ik wil het gewoon weten, snap je. Toen ik Hicham vroeg of ik haar misschien kende, was hij stil. Ohja, het enigste wat hij zei was 'ze wil me niet.' Ik keek hem toen nog aan, omdat hij normaal heel stoer deed en dat er zoveel meisje achter hem aan zaten. Oh nee!. Dus nu is er een meisje dat hij wil, maar zij wil hem niet." Hoorde ik Laila lachend zeggen. Tuurlijk stomme trut, maak het maar erger dan het als is. "Ik vind dat zo grappig, weet jij misschien wie dit meisje is?" Bij het horen van deze vraag had ik het Laila al vergeven en wilde ik maar al te graag het antwoord horen. "Ik zou echt niet weten wie dat meisje is."
Met een mond vol tanden stond ik daar, dit was niet het antwoord wat ik had verwacht. Ik dacht dat meisje elkaar altijd alles vertelden? Ken ik ze blijkbaar toch niet zo goed als ik dacht. 
Toen ik hoorden dat ze naar binnen wilden komen liep ik snel naar boven en viel op mijn bed. Vlak voordat ik slaap viel had ik nog 1 vraag.. 'Zou ze het dan écht niet weten?'

Van de hitte werd ik wakker en zag dat het 3.48 uur was. Ik had dorst dus stond ik op en liep ik slaperig naar beneden. Nog een beetje duizelig liep ik de keuken binnen en zag ik Sarah daar staan. In 1 klap was ik klaar wakker en zag haar staan. Ik liep rustig naar haar toe en raakte haar arm aan. Ze schrok er blijkbaar van, want ze gaf een kleine gil en liet haar glas in tientallen stukken vallen. Ze draaide zich in een ruk om en keek me strak met haar doordringende ogen aan. "Oh ben jij het, ik schrok me dood." Ze begon meteen alle glasscherven van de grond op te rapen. Ik hurkte naast haar en hielp met het oprapen van de scherven. Ik zag aan haar dat ze zich heel erg haastte en dat zich totaal niet op haar gemak voelde. 

Het kwam waarschijnlijk doordat ik geen shirt aan heb en heel dicht naast haar stond, omdat ik het nu zat was en het gewoon wilde weten, besloot ik om het direct te vragen.

Ik keek haar aan en vroeg "haat je mij?" Ik zag dat schrok en ze stond meteen op. Ik stond ook op en maakte weer oogcontact met haar. "Haat je mij?" Ik zag dat ze even twijfelde en zei heel zachtjes "ik haat niemand, en jou ook niet." Bij het horen van deze woorden was ik zo opgelucht. We stonden nu oog in oog met elkaar. Een moment van waarheid, dus ik besloot om nu alles in 1 keer te vertellen. "Ik wilde écht niet afluisteren, maar ik hoorde jou met Laila praten toen jullie buiten zaten." Nog steeds stonden we oog in oog met elkaar. "Ik vroeg me wat af, weet je écht niet wie het meisje is waar Laila je over vertelde?" Ik zag dat haar ogen groter werden en zei "nee ik weet het écht niet, maar ik ga nu weer slapen dus.." Ze liep snel richting de deur en wilde naar boven. Ik ging snel voor haar staan en blokkeerde de weg. "Waarom loop je weg? Iedere keer dat wij een moment alleen zijn, weet je niet hoe snel je weg moet komen. Waarom doe je dat? Waarom loop je iedere keer weg? Waarom wil je niet bij mij in de buurt zijn? Sarah.. dat meisje waar Laila het over had.. dat ben jij! Snap je dat dan niet? Wil je nou écht zeggen dat je niks gemerkt heb? Betekende onze zoen dan helemaal niks voor jou? Voor mij betekende het écht alles en denk er nog heel vaak aan." Nog steeds keek ik haar aan. "Sarah, zeg dan iets.." Ik pakte haar hand en ging dichter bij haar staan. 

"Voel je dan helemaal niks voor mij?" Fluisterde ik. We stonden nu zo dicht bij elkaar dat onze gezicht elkaar haast aanraakte. Nog steeds zei ze niets en ik keek haar diep in de ogen aan. "Alsjeblieft Sarah.. Zeg iets.. Voel je iets voor mij?"

Verliefd op een nerd?Onde histórias criam vida. Descubra agora