9

1.6K 91 3
                                    

Perspectief Hicham

Terwijl ik met Said aan het discussiëren was over de voetbal wedstrijd die gisteravond op tv was, zag ik Sarah weer terug lopen. Ik zag aan haar ogen dat ze gehuild had.
Op dat moment had ik medelijden met haar. Medelijden? Wat kon ze me eigenlijk schelen? Ik kan zoveel meiden krijgen en ga ik mijn aandacht aan 'haar' geven?
Terwijl ik mezelf dat wijs wilde maken zag ik dat ze naar onze tafel liep.
Natuurlijk kon Latifa haar smoel niet houden en maakte weer een opmerking.
Wat denk ze eigenlijk wel niet? Dat ze beter is? Je kan ze niet eens vergelijken!
Latifa is wat dat betreft 'just a chick' en Sarah was écht een dame.
'Wat zeg ik allemaal?' Get real!! Sarah is een NERD! Ik zag hoe Latifa het haar nog moeilijker maakte dan dat het al voor haar was. Je kon duidelijk vuur in de ogen van Sarah zien en ik vond het ook erg knap dat ze haar woede in hield.
Als ik Sarah was dan zou ik niet voor mezelf in kunnen staan.
Ondertussen was Sarah weer aan het werk gegaan en ik bleef haar maar aankijken, zonder dat ik het door had, wéér.
Plotseling schrok ik wakker toen ze bijdehand 1 wenkbrauw optrok. Ik keek snel voor me en hield mijn glimlach in.
Het zag er zoo stoer uit hoe ze dat deed, maar ze bedoelde het niet op de manier zoals ik dat zou willen. Dat kon ik aan de blik in haar ogen zien.
We stonden allemaal op om ervandoor te gaan, eindelijk. Ik had nu echt behoefte om lekker naar huis te gaan.
Ik zag dat Sarah snel naar onze tafel liep, om ons de rekening te geven voordat we weggingen.
Vol ongeloof, keek ik toe hoe Latifa reageerde op Sarah. Ik liep naar Sarah toe en zei, dat ik betaalde. Ik vond het zo lullig hoe Sarah werd behandeld, dat ik dacht laat ik haar maar een mooie fooi geven, dat moest tenslotte toch wel. En ik ga al helemaal een zielige €2,- geven ofzo?? Ik deed er nog een extra briefje van 10 bij, en gaf het aan haar. "Voor de goede service" zei ik. Ik kon niet geloven dat ik het zei. Ik voelde me zooo stom. "denk maar niet dat ik op je fooi zit wachten" en groot gelijk had ze, 'voor de goede service' ik kon nog steed niet geloven dat ik het zei? Ze gooide het briefje van 10 op tafel en liep naar een stel andere mensen. Ik bleef haar maar aanstaren in de hoop dat er nog een zinnig woord uit mijn mond kwam. Maar helaas... het was al te laat. Ik keek haar nog een paar seconde aan en liep toen naar buiten.
Buiten aangekomen wilde ik haar nog 1 keer aankijken. Ik keek door het raam en we keken elkaar recht in de ogen aan. Met een diepe zucht draaide ik me om en liep naar de rest toe, met nog steed Sarah voor mijn ogen 'voor de goede service' Ik kon nog steeds niet geloven dat ik het zei.

Verliefd op een nerd?Onde histórias criam vida. Descubra agora