59.BÖLÜM *SEN ÖYLE SAN*

Start from the beginning
                                    

"Anladın mı lan beni?"dedim. Sadece yüzüme bakmaya başlayınca kafasını kendime çekip kafasının demirlere vurulmasını sağladım. Acıdan dolayı boğukça inledi.

"Anladın mı beni dedim sana?"

Hızla kafasını salladı.

"Ben de öyle düşünmüştüm. Şimdi kapıdaki kızı içeriye çağırıyorum ve sen de şikayetin geri aldığını söylüyorsun ve ben de alacağım."dedim. Yutkundu. Kafasını bırakıp yerdeki bastonumu elime aldım. Yankı bir kaç adım geri gitmiş bana korkulu gözlerle bakıyordu. Yavaş adımlarla kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açıp kıza seslendim.

"İçerideki kız size bir şey söylemek istiyormuş."dedim. Kız göz devirip ayağa kalktı ve bana doğru geldi.

İçeriye girip Yankı'nın yanına gitti.

"Ben şikayetimi geri almak istiyorum."dedi. Kız kaşlarını çatıp bana döndü. Gülümsedim. Tekrar Yankı'ya döndü.

"Seni tehdit mi etti?"diye sordu. Yankı yutkunarak bana baktı. Tek kaşımı havaya kaldırıp gülümsedim.

"Hayır."dedi kafasını iki yana sallayarak. Artık nasıl korkmuşsa.

"Ben komiserimle konuşup geliyorum."dedi bana doğru gelerek. Kızla birlikte ben de çıktım.

"Benim de şikayetimi geri çektiğimi söylersiniz. Oradaki kız benim şikayetim yüzünden orada."dedim.

"İsim?"

"Asi ULUSOY."dedim. Kafasını sallayarak yanımdan uzaklaştı. Ben de gülümseyerek kızı beklemeye başladım. Çok geçmeden kız yanıma gelip Batu'nun bulunduğu yere doğru ilerledi. Ben de hemen arkasından gittim. Kızla birlikte içeriye girdik. Batu yine yere oturmuştu. Kafasını kaldırıp bize baktı. Ayağa kalkıp şaşkınlıkla bana bakmaya başladı. Kız gidip kapının kilidini açmaya başlayınca Batu daha çok şaşırdı.

"Çıkıyor muyum lan?"dedi kıza bakarak.

"Bir şekilde Yankı hanım şikayetini geri aldı ve siz de serbestsiniz."dedi kapının kilidini açıp bana şüpheli gözlerle bakarak. Ve ben yine gülümsedim. Kapıyı açıp Batu'nun çıkması için kenara çekildi. Batu hala şaşkındı ve olayları anlamaya çalışıyordu. Kafasını iki yana sallayarak içerden çıkıp bana doğru geldi. Gülümsedim. Bana sarılınca daha çok gülümsedim. Bir süre sonra ondan ayrıldım.

"Gidelim mi artık buradan?"dedim. Kafasını salladı. Birlikte içeriden çıktık. Aklıma gelen şeyle arkama dönüp kıza baktım.

"Seni de bu saatte çok uğraştırdım kusura bakma."dedim.

"Lütfen bir daha buraya gelmeyin...İkiniz de."dedi homurdanarak. Gülerek tekrar Batu'ya döndüm ve çıkışa doğru ilerledik.

Karakoldan çıkınca Batu'nun gittiği yere doğru ilerledim. Kendi arabasına doğru ilerliyordu. Fazla yorulmuştum ve gerçekten ayağım acımaya başlamıştı. Batu'nun koluna tutunup durdum. Kaşlarını çatarak bana döndü.

"Asi iyi misin?"dedi kolumu tutup dengede durmamı sağlayarak.

"Ayağım biraz acıyor."dedim.

"Sana buraya gelme demiştim."diye homurdanıp beni kucağına aldı. Elimdeki bastonu üstüme koyup gülümsedim.

"Benim sayemde çıktın hâlâ homurdanıyorsun."dedim. Adımlarını durdurup bana baktı.

"Şikayetini nasıl geri aldı?"dedi.

"Karşılığında ben de şikayetimi geri aldım."dedi.

"İnanmadım."dedi ve yürümeye devam etti.

KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)Where stories live. Discover now