KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

43.BÖLÜM *ÖZLÜYORUM BE MAVİLİ*

"Dün küçük bir kaza geçirdim..."

"Ne? Kaza mı geçirdin? Bir şeyin var mı? Sen iyi misin? "Diyerek yanın gittim ve kolunu tuttum.

"Hayır bir şeyim yok. Ben iyiyim ama motorum biraz hasar aldığı için tamirde."dedi gülümseyerek. O an içimden geleni yaptım ve onu kendime çekip sarıldım. Ya ona bir şey olsaydı?

"Batu ne yapıyorsun?"dedi Mavili. Yaptığım şeyi fark edip odan ayrıldım. Ben ne yapıyorum? Bu kızın yanındayken nedense normal davranmıyordum.

Sorusuna cevap vermeden arabama doğru ilerleyip arabaya bindim. Mavili de gelip arabaya binince arabayı çalıştırdım.

Kısa bir süre sonra arabayı şirketin önünde durdurunca birlikte arabadan indik.

Şirkete girince Cansu beni görüp koşarak yanıma geldi.

"Günaydın Batu Bey."diyerek elindeki dosyaları bana göstermeye çalışıyordu. Mavili'ye baktığımda kaşlarını çatmış Cansu'ya baktığını gördüm. Bu kız neden öyle bakıyor lan?

"Cansu onları benim odama getir. Ben orada bakarım."dedim. Kafasını sallayarak beni onayladı. Mavili'yle birlikte merdivenlerden çıkarak benim odamın bulunduğu kata geldik. Ben önde Mavili arkamda benim odama girdik. Cansu asansörü kullandığı için dosyaları masama bırakmıştı. Anlaşılan Mavili yanımda olduğu sürece asansörü kullanamayacağım.

Ben geçip masama oturunca Mavili'de büyük camın önüne geçip manzarayı izlemeye başladı. Ben de hiç vakit kaybetmeden önümdeki dosyaları açıp incelemeye başladım.

"Benim yapabileceğim bir şey var mı?"dedi Mavili karşımdaki koltuğa oturarak.

"Sanmıyorum."dedim göz ucuyla ona bakarak. Mavili bir şey demeden kafasını salladı. Kapı çalınca 'gir' dedim. Cansu içeriye girip bize doğru geldi.

"Batu Bey bir davet var ve siz de davetlisiniz. Ama eşli olduğu söylendi."diyerek önüme bir davetiye koydu.

"Tamam sen çıkabilirsin."dedim. Cansu odadan çıkınca ben de davetiyeyi elime alıp ayağa kalktım. İyi de ben bu davete kiminle katılacağım? Daha önceki davetlere sürekli babam katılırdı. Aklıma gelen fikirle Mavili'ye döndüm.

"Mavili benimle bu davete katılır mısın?"dedim.

"Eşin olarak mı?"dedi. Eş? Evlilik? Ha o eş. Hay ben kafamı...Gülümseyerek kafamı salladım.

"Ben bilmiyorum. Daha önce hiç davete katılmamıştım. Sen en iyisi daha tecrübeli birini bul."dedi. Hızlı adımlarla ona doğru gidip önünde diz çöktüm.

"Mavili bunun tecrübeyle alakası yok. Yanımda dursan yeterli."dedim gülümseyerek. Biraz düşündükten sonra kafasını salladı.

"Kabul ediyorsun yani."dedim.

"Denemekten zarar gelmez."dedi gülerek. Ben de gülerek ayağa kalktım.

"Davet ne zaman?"diye sordu. Elimdeki davetiyeye baktım.

"Bir hafta sonra."diyerek koltuğuma tekrar oturdum ve dosyaları incelemeye devam ettim.

Yaklaşık dört saatin sonunda elimdeki tüm dosyaları incelemeyi bitirdim ve kafamı kaldırıp Mavili'ye baktım. Onun uyumuş olduğunu görünce gülümseyerek önümdeki son dosyanın kapağını kapayıp ayağa kalktım. Her yerde ve her koşulda uyuyabilme potansiyeline sahip.

Telefonumun çalmasıyla masanın üstünde duran telefonumu elime alıp kim olduğuna baktım. Evimin temizliği için görevlendirdiğim çalışanlardandı.