40.BÖLÜM *KAÇIRILMA*

En başından başla
                                    

Göz devirerek dolabıma doğru ilerledim. İçinden havaya uygun kıyafetler çıkartıp üstüme geçirdim. Yatağımı da hızlı bir şekilde toplayıp çantamı da hazırladım. Çantamı tek koluma takarak odadan çıktım. Çantanı kapının önüne bırakarak banyoya girdim.

İşlerimi halledip banyodan çıktım. Çantamı kapının önünden alıp mutfağa doğru ilerleyip içeri girdim. Çantamı yine yere bırakıp sandalyeye oturdum.

"Ne çekti bu çanta senden ya."
Sus be.

Annem de çaylarımızı koyup masaya oturdu. Şükufe sakın 'masaya nasıl oturuyorsunuz' adlı saçma konuşmanı yapma.

"Tamam be slk şey."

"Kızım nasıl gidiyor?"diye sordu babam.

"Ne nasıl gidiyor babacığım?"dedim anlamayarak.

"Okul, arkadaşlar, öğretmenler."dedi babam çayını içerek.

"Perfect gidiyor Okan bey amca. Hatta senin bu kız sevgili bile yaptı."
İyiki seni bir tek ben duyuyorum. Kudur.

"Slk şey."

"İyı gidiyor babacığım."dedim gülümserken.

"Sınavlarınız başladı mı?"diye sordu annem.

"Hayır başlamadı anneciğim. Ama inşallah en kısa zamanda sizlerle olacak notlarım."dedim.

"Bak bi de dalga geçiyor. Bu kızı hep sen böyle yaptın."diye sitem etti annem babama.

"Ben ne yaptım hayatım?"dedi babam sırıtıp bana göz kırparak.

"Siz ikiniz beni öldürürsünüz."dedi annem de gülerek.

Bir kaç bir şey daha atıştırdıktan sonra masadan kalktım.

"Ben kaçtım."diyerek çantamı yerden aldım.

"Kızım paran var mı?"diye sordu babam. Param var mı?

"Olmasa da sen Emre'den alırsın."
Saçmalama Şükufe. Ben kendime sevgili parası yiyiyor dedirtmem.

"Yok babacığım."dedim. Babam cebinden cüzdanını çıkartıp bana elli lira uzattı.

"Yeter mi?"

"Yeter hayatım neden yetmesin?"dedi annem.

"Yeter babacığım."dedim anneme göz devirerek.

Babamın elinden parayı alıp mutfaktan çıktım. Annemin arkamdan "dikkat et."demesine gülümseyip ayakkabılarımı giydim. Kapıyı açıp evden çıktım.

"Bugün sevgilinden haber yok."
Gelmeyecekmiş okula. Şirkette işi varmış.

"Ay kıyamam sana."
Gözlerim yaşarıyor Şükufe yapma böyle şeyler.

Bugün bir değişiklik yapıp merdivenleri kullanmaya karar verdim.

"Artistlik yapma slk şey. Bin şu asansöre."
Kes be.

"Haydi bismillah."diyerek merdivenlerde inmeye başladım.

Yaklaşık 7 dakika sonra (8 de olabilir.) merdivenlerden inme işim bitince saydıra saydıra kapıya doğru gittim. Kapıyı açıp dışarı çıktım.

"Senin gibi merdivenin ben basamaklarını seveyim. Lan bizim evin 8.katta olduğunu unutmuşum. Salak gibi gittim sekiz kat aşağı indim."diye söylenip kapıyı kapattım.

"Formundasın bakıyorum."

Allah'ım bu ses. Arkamı döndüm hemen.

"Emre?"dedim şaşkınlıkla.

KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin