Ο Μήτσος και η Σούλα.

Οι Σούλες. Το Ιππικό.

Ο Μήτσος ψοφούσε να μου κάνει καψώνια. Όσο πιο αθώο βλέμμα είχε, τόσο σκεφτόμουν τρομοκρατημένη "την γάμησα! πάλι δεν θα καταλάβω από πού μου 'ρθε!!!!"Κάποια στιγμή κανονίζουμε για χαλαρή μπυρίτσα γιατί θέλει να μου συστήσει τις πιτσιρίκες ξαδερφούλες του.

Όταν ακούω "χαλαρή μπυρίτσα" σημαίνει βγάζω με πόνο ψυχής τις πιτζαμούλες μου και φοράω κάτι εξίσου άνετο, που από σέξινες, άνετα το φορούσε και η γιαγιά μου.Εμφανίζομαι φορώντας την γνωστή μου collection "εμείς οι βλάχοι όπως λάχει" και τον Μήτσο έχουν επιμεληθεί οι ξαδέλφες, που εγώ περίμενα κάτι 18χρονα που ακόμα δεν έχουν συνέλθει από τις πανελλήνιες και σκάνε από το πουθενά κάτι δίμετρες, με προδιαγραφές μοντέλου και styling υπερπαραγωγή καθώς η μία τα είχε ήδη με παράγοντα του Παναθηναικού και η άλλη με βιομήχανο.

Και ενώ μπαίνω με μπρίο, περνάνε όλα τα "ΠΟΥ ΠΑΣ ΡΕ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟ;;;;" μπροστά μου και θέλω να βάλω όπσθεν ολοταχώς.Εκεί που έχω πάθει χρυσόψαρο και είμαι "οκ, παίδες, συνεχίστε μόνοι σας, μην το κουράζουμε το θέμα, πάω να φάω κανα πιτόγυρο στο σκαλάκι με μπόλικο τζατζίκι, ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης, ένα φλαμένκο σε ένα τζατζίκι επάνω, απόψε θα αποθάνω-απ' τη ντροπή"

Ο Μήτσος έχει αποφασίσει να πάρει το αίμα του πίσω καθώς και για κάθε άγνωστο που ψυλλιάζεται ότι έχω σπάσει πλάκα και μου κλείνει την όπισθεν.

- Τα κορίτσια βαριούνται και αποφάσισαν ότι θέλουν να πάμε μπουζούκια.

Τζίζους Κράιστ εσύ Σούπερ Σταρ! Δεν ακούω που δεν ακούω μπουζούκια, θα έκανα και την Μαρούσκα για να περάσω από τον πορτιέρη!

Εγώ είμαι "φέρτε μου σκαλί, να πέσω να κλάψω με τούτους που έμπλεξα! Δεν έχω τίποτα στην ντουλάπα για ξαφνικά μπουζούκια. Δεν ήτανε στα SOS μάνα μου τα μπουζούκια! Μάνα γιατί με γέννησες; Μάνα πού με πάνε σηκωτή; Εγώ για αλλού ξεκίνησα και αλλού με πάαααααααααααααααανε!"

Εκεί που εγώ πλέον κάνω Κονιόρδου Μεγάλη Παρασκευή στην Επίδαυρο παίζω το τελευταίο μου χαρτί.

- Μήτσο με την ευχή μου. Έχω χρήματα μόνο για μπύρες, όχι για μπουζούκια.

Βάζει τα γέλια ο Μήτσος.

- Δεν χρειαζόμαστε χρήματα, έχουμε το ιππικό μαζί μας!

Ακόμα δεν έχω δει το συγκεκριμένο ιππικό να κάνει ντου αλλά από την άλλη κανείς δεν δέχεται ότι είμαι έτοιμη να την κοπανήσω.

Σκάμε μπουζούκια. Με το που τις βλέπει ο πορτιέρης, μας κάνει νόημα και από το τέρμα της ουράς, βρισκόμαστε πρώτη μούρη.

 Με το που μπαίνουμε και γίνεται της μουρλής, τις πλησιάζει ο μετγ όσο αυτές τον κοιτούν με ύφος "ω πτωχέ μεροκαματιάρη, ας ανεχτώ και σένα, αν και μου χαλάς την αισθητική μου με την φάτσα σου!" και πάμε καρφωτοί σε reserve τραπέζι, που φυσικά δεν είχαν κάνει κράτηση.

Φυσικά και όλα τα ποτά ήταν κερασμένα μέχρι πρωίας και εγώ έτρωγα φρόνιμη στην γωνιά μου τα ξηροκάρπια, όσο εκείνες ήταν πάνω στα τραπέζια με τους προβολείς γυρισμένους πάνω τους.

Επιμύθιον. 

Έχετε εμπιστοσύνη στο Ιππικό από όπου και αν προέρχεται. Πάντα θα σώζει την κατάσταση όσο απελπιστική και αν φαντάζει.