Ο Μήτσος και η Σούλα.

Εγώ και οι Καλλλλιτέχνες μου

  Δεν μου φτάνουν όλα τα άλλα μου έχουνε πει ότι ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας που θα κάνω μεγάλο καλλιτεχνικό σουξέ.
Μέχρι στιγμής η μόνη ιδέα που χει πέσει στο τραπέζι είναι να πάρει η Σούλα την μπατανόβουρτσα και να πετάει μπογιές στο χαμό και εγώ να βάζω τίτλους όπως
- Το αέναο νηπενθές της ματαιότητας
να πετάει μία γραμμή στο χαμό και ο τίτλος να ναι
- το μετέωρο λάκτισμα της αλλοτρίωσης
να κάνει πιτσιλιές
- η αβεβαιότητα της υπαρξιακής ματαίωσης του έρωτα
και άλλες τέτοιες μπουρδολογίες
Ως εναλλακτική έχω έτερη Σούλα, που ζωγραφίζει
βαρκούλες στο γιαλό
- γιασεμια και ζουμπούλια, μου τα κάνανε νταούλια
- τα αχνιστά μου τα γεμιστά, δίχως την φέτα σου μείνανε μισά
- τρεις πιγκουίνοι τρώνε παγωτό κάτω από μία πουα δαντελένια ομπρέλα (τι θα πει αγαπη μου πού είναι οι πιγκουίνοι και εσύ βλέπεις βάρκες; θα αλληθωρίσεις μέχρι να τους δεις και αν τους δεις χαιρέτα μου την ομπρέλα τους)
Επίσης έχω φωτογράφο που βγάζει φωτογραφίες με μουτζούρα λόγω βλάβης της μηχανής. Αυτή θα είναι ξεχωριστό αφιέρωμα
- Η σημειολογία του υπαρξισμού της αυτοπραγμάτωσης
- βρες το κουτάλι
- η εφηβεία του υπερβατικού δήθεν
- Καλά ακόμα διαβάζεις τις βλακείες που γράφω;