ο Μπαρμπα Μήτσος

9 1 1
                                    


  Ο μπάρμπας μου ο Μήτσος τις μέρες δούλευε στα χωράφια, τα απόγευμα έπαιζε βιολί και δίδασκε τα παιδιά της περιοχής βιολί, που μέχρι κλαρίνο είχαν άκουσμα στην καλύτερη. Πού, πώς ξετρύπωσε το βιολί και εκείνα τα χρόνια, και κατάφερε και έμαθε και μόνος του, δεν έχω ιδέα. Και ήταν και ο καλύτερος σε όλη την περιοχή.
Η θειά μου ήταν κάρχια και του 'χε ψήσει το ψάρι στα χείλη. Τίποτε αυτός. Το βιολί του. Κυριολεκτικά όμως. Όσο του 'ψηνε το ψάρι, τόσο καλύτερος γινότανε ο μπάρμπας στο βιολί. Και δεν είχε κανένα καημό για καριέρα. Για την πάρτη του έπαιζε και για τα πιτσιρίκια που είχαν όρεξη να μάθουν.
Μια μέρα του έρχεται η ώρα να πεθάνει. Πεθαίνει. Φωνάζουν τις μοιρολογίστρες να τον κλάψουνε. (Ναι, εμείς είμαστε τόσο Τραχανοπλαγιά που ακόμα τα κρατάμε κάτι τέτοια). Και ακούει ο πεθαμένος τα μοιρολόγια και κάνει come back πιο επικό και από την Λαίδη, ανοίγει τα μάτια και τους λέει
- Σταματήστε επιτέλους!
Πώς δεν πήγανε όλες σούμπιτες από ανακοπή, ακόμα το 'χω απορία.
- Δεν τις θέλω αυτές! Να φύγουν! Τον Pitso να μου φέρετε! Με το βιολί του!
O Pitsos έρχεται σούμπιτος με το βιολί στο δάσκαλό του.
- Παίξε μου το τάδε να τ' ακούσω!
Το ακούει, ευχαριστιέται η ψυχή του και λέει
- Με αυτό θα με πάτε! Δεν θέλω κλάματα και θρήνους! Έζησα μια καλή ζωή και τώρα είναι η ώρα να πάω παρακάτω. Και θα είμαι καλά εκεί που πάω. Να μην με κλάψετε. Να χαίρεστε για μένα. Γεια σας!
Και πεθαίνει δεύτερη φορά. Τον σκουντάγανε, μην ξαναπάρει μπρος. Τίποτα ο μπάρμπας. Εκείνη τη φορά δεν έκανε come back.
Και τον πήγανε με το βιολί με το τραγούδι όπως ήθελε λες και ήτανε γάμος και δεν είχε μοιρολόγια και κλάματα και οδυρμούς γιατί ο μπαρμπάς αν και την έβγαλε όλη του τη ζωή στα χωράφια και στη φτώχεια, έζησε σαν άρχοντας και την χόρτασε τη ζωή και την έκανε χορτάτος και με ήσυχη την συνειδησή του για το πώς πορεύτηκε μέσα σε όσα του έτυχαν.
Και ο μπάρμπας ήξερε στην Πέρα Τραχανοπλαγιά όσα δεν έμαθαν όλοι οι σοφοί, όσα βιβλία και αν διάβασαν, όσα και αν σπούδασαν, όσα και αν έκαναν. Και κάπως έτσι υπάρχει ισορροπία σε τούτον τον ντουνιά.  

Ο Μήτσος και η Σούλα.Where stories live. Discover now