Αν σηκώσω τηλέφωνο το πρωί πριν πιω καφέ, μου το κλείνουν στα μούτρα είτε γιατί νομίζουν ότι πήραν λάθος, είτε γιατί καταλαβαίνουν ότι ακόμα κοιμάμαι.
Το αυτό ισχύει ιδιαιτέρως για τις περιπτώσεις που πρέπει να κανονίσουμε κάτι.
Αν δεν ακούσει ο συνομιλητής ένα μπινελίκι, έναν πολυέλαιο, δεν πείθεται ότι άνοιξε το μάτι μου.
Ένα πρωινό με παίρνει τηλέφωνο ο Μήτσος που 'χε πάρει ο κώλος του φωτιά.
- Λέγε μωρό μου, (με την γνωστή φωνή 090)
- Ξύπνα!
- Γιατί το λες αυτό; Δεν έχω μία υπέροχη, γλυκιά φωνούλα; (μπορώ να κοιμάμαι και να λέω βλακείες, δεν έχω θέμα σ' αυτό, ιδιαίτερα αν δεν θέλω να ξυπνήσω.)
- Ξύπνα μωρή που σε θέλω! Σήκω να φτιάξεις καφέ! Και να τ' ακούσω το ότι φτιάχνεις καφέ για να πειστώ.
- Τον πελαργό που σε πέταγε καργιολη πρωί-πρωί. Στον ύπνο σου με έβλεπες το κερατό μου μέσα;
- Και να η Ιωάννα ξύπνησε! Πάμε από την αρχή! Ιωάννα καλημέρα. Είμαι ο Μήτσος. Έπιασε φωτιά ο κώλος μου. Περιμένω οδηγίες.
Αυτό με τα πρωινά τηλέφωνα, που δεν πείθει κανέναν η αισθησιακή μου φωνή ακόμη να το κατανοήσω.
YOU ARE READING
Ο Μήτσος και η Σούλα.
RandomΜικρές ιστορίες τέχνης και παραλόγου απ' τη ζωή βγαλμένες γιατί κατά βάθος κάπου έχουμε συναντήσει τον Μήτσο και εκείνη η Σούλα κάτι μας θυμίζει.
