Ο Μήτσος και η Σούλα.

Μήτσος ο Ισοβίτης

Αφορισμός no 34

"Τέχνη;

 Δεν υπάρχει χειρότερη κατάρα από αυτό.

 Δεν έχω ζηλέψει τίποτα και κανέναν στην ζωή μου, πέρα από τους αθώους, τους άσχετους, τους ατάλαντους ανθρώπους. 

Αυτούς που ζουν ήσυχες, μικρές ζωές, να χωράνε σε λίγα τετραγωνικά και στεγανά ωράρια. 

Δίχως εκπλήξεις. 

Δίχως ερωτήσεις.

 Ζηλεύω την αθωότητά τους, που τους αφήνει λεύτερους να ακολουθούνε την αγέλη. 

Ευτυχισμένοι άνθρωποι. 

Έτσι επιλέγω να τους σκέφτομαι. 

Αν μπορείς να κάνεις οτιδήποτε άλλο, κάν'το.

Είναι ο μόνος τρόπος να σωθείς. 

Μα αν σ' έχει επιλέξει, δεν σου αφήνει επιλογές. 

Είναι κάτι που ανεβαίνει σαν λυγμός και σκαλώνει με βία στο λαιμό σου καθώς παλεύει να απελευθερωθεί. 

Ναι, ένας λυγμός είναι η Τέχνη. 

Τίποτε άλλο. 

Μία ανάσα που παλεύεις να πάρεις, όσο ασφυκτιάς.

 Και είναι η μόνη φυλακή, που δεν μπορείς να ξεφύγεις ποτέ."

Μήτσος ο Ισοβίτης.