KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

18.BÖLÜM •KENDİME KIZIYORUM•

İyi okumalar.✨

Medyada Emre🌸

Can DOĞAN

Buray denen değişik tipli yılışık çocuğun Ece'ye hayran hayran bakması canımı sıkmaya başlamıştı, biraz daha aynı ortamda kalmaya devam edersek büyük ihtimalle kavga çıkaracaktım ve Ece de onu sevdiğimi anlayacaktı. Kulağa hoj bir şeymiş gibi geliyor ama değil çünkü Ece öğrenirse benden uzaklaşabilirdi çünkü beni arkadaşı olarak görüyordu.

Neyse ki bunlar olmamıştı ve okulun bitiş zili çalmıştı. Ayağa kalkıp diğerlerine baktığımda onların da ayaklandıklarını gördüm.

"Hep birlikte bir şeyler yapalım mı?" diye soran Dolunay'la bakışlarımı ona çevirdim.

"Evet, çok güzel olur." dedi Kıvırcığım.

"Aynen, Kıvırcık'a katılıyorum." diyerek Ece'ye katılan Buray'la bakışlarımı hızla ona çevirdim.

Ne dedi o? Kıvırcık mı dedi? Hem de benim Kıvırcığım'a?

Lan ben bu çocuğu döverim, çok pis döverim.

"Sek ne dersin Ahenk?" dedi Ece, Ahenk'e bakarak.

"Güzel olur da ben önce bi' anneme haber vereyim."

"Tamam, ben izni alırım." dedi Buray, Ece'ye gülümseyerek.

Sakin ol Can, sakin ol.

Buray yanımızdan uzaklaşınca arkasından kaşlarım çatık bir şekilde baktım.

İzin vermesin diye dua edeceğim ama kankama da kıyamam.

Önüme döndüğümde Ahenk'in bana baktığını gördüm.

"Ne oldu kanka?"

"Yok bir şey." dedikten sonra bakışlarını benden çekti.

Bir şeylerden şüphe etmiş olabilir mi? Yok ya şüphelenmemiștir.

Buray, yanımıza gelip Ece'ye bakarak, "Yengem izin verdi." dedi.

Çok az kaldı, sonunda kıracağım ağzını o olacak.

Kaşlarımı çatarak Ece'ye biraz daha yaklaştım. Ben bu kızı bir senedir seviyorum, kaptırır mıyım kimseye?

"O zaman gidelim." dedi Dolunay, Anıl'ın koluna girip kapıya doğru ilerleterek.

Ben de Ece'ye döndüm, onun da bana baktığını görünce tüm sinirim uçup gitmişti.

"Gidelim mi Kıvırcık?" dedim gülümseyerek.

"Olur." dedi o da gülümseyerek.

Hep birlikte okuldan çıkıp arabaları park ettiğimiz alana gittik.

Anıl ve Dolunay'ın arabaya binmiş olduklarını görünce Ece'nin kolundan tutup araba bindiridm.

"Can ne yapıyorsun?" dedi anlamayarak.

"Bir şey yapmıyorum." dedikten sonra ben de yanına oturdum ve Anıl'a dönüp, "Sür Anılaşkım sür sür." dediğimde Anıl bana aldırış etmedi.

Buray'ın bize doğru geldiğini görünce, "Sürsene oğlum!" dedim sesimi biraz yükselterek.

Anıl'ın dikiz aynasından kaşları çatık bir şekilde bana baktığını görünce gülümsemeye çalıştım.

"Yani sürsene Anılaşkım."

"Ya sabır!" dedikten sonra arabayı çalıştırınca rahat bir nefes alıp arkama yaşlandım.