Eternal War |Boek 1|

Hoofdstuk 4b: Citadel Der Oudsten

Pov. Luna

Doordat ik in stilte boos was en besloot hen te negeren of korte botte antwoorden te geven na hun dreigement lieten ze mij al gauw terug gaan. Nieuwe informatie had ik niet want in welke dimensie ik ook was als je iets wou weten moest je het uit die persoon zien te trekken anders zouden ze je nooit iets laten weten. Meer en meer demonen werden wakker en de dienstvleugel begon stilletjes aan met hun werk toen ik onderweg was naar de eetzaal voor het personeel. Cora zou daar op mij wachten zodat we samen naar Anastasia konden gaan. Ze was zes dus verwachten ik een levendige en kleine versie van Lazar dat mij minder hard op de zenuwen zou werken. Daar hoopte ik in ieder geval op.

'Klop', 'klop', 'klop' was het geluid dat Cora haar knokkels maakten op de deur. De wachters die aan de kant waren gaan staan zette zich al schrap om terug in positie te gaan staan van zodra Cora en ik binnen waren. Ze opende de deur en wenkte mij enthousiast om haar te volgen. Eenmaal binnen gebaarde Cora dat ik verder moest lopen terwijl ze de deur sloot. We stonden in de verduisterde kamer van kleine Anastasia die nog in bed lag. "Laten we eerst de gordijnen open", stelde Cora zachtjes voor. We liepen elk in een andere richting richting de ramen. Voor de de gordijnen open trok gluurde ik uit mijn ooghoeken naar Anastasia die er zo klein uit zag in vergelijking met het grote bed waar ze helemaal in verdween. In een grote beweging gooide Cora de gordijnen uiteen waardoor er een bundel licht plotseling naar binnen viel. Ik volgde haar voorbeeld en deed de gordijnen open waarna ik op het bed afliep waar Cora inmiddels al stond. "Goedemorgen, Anastasia", zei ze zacht terwijl ze over haar haren streelde. Anastasia sliep nog steeds en leek niet direct wakker te worden toen Cora zich omdraaide naar mij "oh Luna wat moeten we nu doen, Anastasia wil niet wakker worden en ik had je zo graag aan haar voorgesteld. Dat is jammer misschien een andere keer", zei ze waarna ze naar mij knipoogde. "Ik ben wakker, kijk ik ben wakker", riep Anastasia nu terwijl ze in bed ging zitten. Met een zelfvoldane blik en een brede glimlach draaide Cora zich weer om naar Anastasia. "Goedemorgen prinses", zei Cora lief. "Goedemorgen Cora", zei het zachte en zoete kinderstemmetje van Anastasia lief. "Goed geslapen", vroeg Coretta haar nu terwijl ze haar uit bed hielp. De grote dekens hielp ze van haar af te schuiven waarna Anastasia haar benen langs de rand van het bed liet bungelen. "Goedemorgen, ik ben prinses Anastasia, en jij bent", werd er mij gevraagd. Haar schattige stemmetje liet mij al smelten "ik ben Luna, het is echt een grote eer om zo een mooie en lieve prinses te ontmoeten." Slijmen bij royalty kon geen kwaad, misschien kon ze mij wel bij staan in sommige situaties met haar minder aangename broer. "Cora, Luna is lief en anders zoals jij", liet ze aan Cora weten. "Vind ik ook Asia, weet je waar ze erg goed in is", vroeg ze. "Nee", zei Anastasia benieuwd. "In haren borstelen, wat denk je ervan als Luna je haar borstelt terwijl ik je bed opmaak", stelde Cora voor. "Met mijn favoriete borstel", vroeg ze met grote oogjes. "Ja met je favoriete borstel", zei Cora maar nog voor ze haar zin afmaakte sprong Anastasia al van het bed af om naar haar kaptafel te rennen. "Luna kom, je moet mijn haar borstelen", liet ze mij weten terwijl ze plaats nam in de stoel. "Laat je mij zien welke je favoriete borstel is", vroeg ik haar terwijl ik naar haar toe liep. Er lagen drie borstels mooi uitgestald op de kaptafel met daarnaast een kam, spiegel en haarversiersels. "Welke denk je dat ik het mooiste vind", vroeg ze mij nu. "Hmmm", dacht ik na terwijl ik ze alle drie inspecteerde vooraleer ik antwoord gaf "de derde." "Waarom", vroeg ze nu. Eerlijk gezegd was het een gok, de eerste was een klassieke haarborstel de tweede had de vorm van een zeeschelp en de laatste had een eenhoorn als versiering op de achterkant van de borstel. Mijn gok was degene met de eenhoorn aangezien ik veronderstelde dat ze die hier ook hadden. Als er pegasussen bestonden waren er waarschijnlijk ook eenhoorns en wou zij er één hebben zoals een klein mensen meisje een paard zou willen. "Omdat eenhoorns magisch en schitterend zijn natuurlijk", gaf ik als reden. "Je hebt het juist", hoorde ik haar dolgelukkig zeggen "kijk Cora, Luna heeft het juist geraden", voegde ze daar nog aan toe vooraleer ze de borstel aan mij gaf. Ik streek alle plukken haar naar achter en begon rustig haar haar te doorborstelen "zeg het maar als ik je pijn doe, dan zal ik zachter kammen." "Oké is goed", hoorde ik haar zeggen terwijl ze mij aankeek door de spiegel van haar op maat gemaakte kaptafel. Ze was zoals verwacht een kleine en schattige versie van Lazar, ze had gezelfde gezichtstrekken, dezelfde dubbele hoorns, dezelfde huidskleur alles was op vlak van het uiterlijk gelijk aan Lazar. Haar innerlijk leek mij wel veel leuker, ze was opgewonden en leek zo gelukkig in haar stoel naar mij lachend via de spiegel dat ik mij ook gelukkig begon te voelen. De grote lading aan problemen die ik met mij mee sleurden leek verdwenen. Haar kinderlijke onschuldigheid en blijheid hadden het touw losgemaakt van de kar aan problemen. Al glimlachend keek ik haar terug aan via de spiegel.
"Het bed is opgemaakt, welke kleur jurk wil je aan Anastasia", vroeg Cora. "Ehm, ik kan niet kiezen", hoorde ik haar half teleurgesteld zeggen. "Luna en ik zullen je wel helpen om een jurk te kiezen", hoorde ik Cora voorstellen terwijl ze mij strak aankeek waarna ze knikte, dat was als hint bedoeld voor mij om te bevestigen "natuurlijk gaan we je helpen, ik kan niet wachten om al je mooie jurken te zien." "Ik ga er wel een paar halen dan kan Luna kiezen", zei ze nog voor ze achter een deur verdween. Al snel kwam ze terug met drie jurken waarvan ik als kind had gedroomd. Een schattinge zwarte jurk met polka dots met een korte voorkant en een sleep aan de achterkant. Een zacht roze ballgown met bloemen en bladeren en een mini versie van de jurk van Bella. "Is het normaal dat ik nu al smelt, mag ze alsjeblieft de jurk van Bella aan, ze zijn zo schattig en zo mooi en wow Bella", begon ik te bazelen. Anastasia sprong al uit de stoel "dan wil ik de gele jurk", liet ze uiterst enthousiast weten. "Ezran heeft mij die jurk gegeven, ken je hem Luna. Hij zei dat een mensenprinses deze jurk ooit had gedragen en dat ze heel mooi en slim was zoals ik", vertelde ze mij. "Oooooh, hoe schattig", floepte eruit "Ezran heeft blijkbaar een hele goede smaak, prinses Bella is wel mooi maar niet zo betoverend als jij", moest ik toegeven. Ik had een zwak voor kinderen en zou dus onmogelijk een andere prinses kunnen verkiezen boven Asia. "Wil je mijn haar doen Luna", vroeg ze mij terwijl Cora de twee andere jurken opzij legde om haar te helpen bij het uit en aankleden. "Met plezier", reageerde ik waarna ik al op de kaptafel af liep om te bedenken wat ik met haar haar kon doen. Nadat Cora haar in de schattige jurk van Bella had geholpen deed ik een haarband in haar haar en spelde ik de voorste plukken achter op haar hoofd wat erg mooi uitkwam met de hoorns. Nadat ze haar tanden had gepoetst en haar gezicht had gewassen was het tijd voor het ontbijt.