Eternal War |Boek 1|

Hoofdstuk 22a: Simulator

Pov. Luna

Na het spel met de pegasussen werden wij naar binnen begeleid om ons klaar te maken voor de vergadering en het avondeten. Deze keer hadden ze ons een groene kamer met gouden details toegewezen. Inmiddels was ik de luxe gewend geraakt en verwachte ik al een mooie kamer met jurken die even duur waren als mijn hele garderobe. Het feit dat niks mijn bezit was, ik geen privé eigendommen of spullen had was tot dan nog niet doorgedrongen. In principe moesten we vertrouwen op de gulheid van de magische wezens, moesten zij besluiten om ons niet meer nodig te hebben dan zouden we alle drie op straat belanden. Hopelijk hadden ze het fatsoen om ons in dat geval in de mensen wereld achter te laten. Siofra en Sierra gingen zich ook klaar maken terwijl Caleb ergens op weg naar het paleis verdween. Arion had laten weten dat hij verder moest met zijn taken in de ziekenboeg en ons tijdens het eten misschien niet ging zien. Ik had nog zo gehoopt dat hij kon blijven, ik had hem tenminste al ontmoet en kende zijn naam. Over de rest van de feeën en elven in de eetzaal kon ik dat niet zeggen. Wie er op de vergadering aanwezig ging zijn wist ik ook niet. In de weerwolven dimensie waren de bèta's en gamma's ook aanwezig maar wie we hier tegen het lijf gingen lopen wisten we niet. Nadat we ons hadden opgefrist werden we naar de vergaderzaal begeleid waar de koningshuizen van de elven en feeën al aanwezig waren. Aan de rechterkant zaten de elven en aan de linkerkant zaten de feeën mooi op een rij. "Goedenavond", hoorde ik de elven koningin zeggen toen we bij hen aan de lange tafel schoven. "Goedenavond", antwoorde we terug. "Ik hoop dat Caleb het jullie niet te lastig heeft gemaakt", hoorde ik zijn moeder aan de andere kant van de tafel zeggen. "Valt mee, ik vond het tweede spel iets gepaster en aangenamer maar we hebben het gehaald", gaf Manal toe. "Wat heeft hij nu weer bedacht", vroeg ze zich zuchtend af, ze schudde afkeurend haar hoofd terwijl ze Caleb zijn richting uit keek. "Is iedereen aanwezig", vroeg de vader van Siofra. "Ja uwe majesteit", antwoorde één van wachters die bij de deuren stonden. Ze liepen de zaal uit en sloten de deuren. "Begint u maar, u bent toch al gestart", hoorde ik de feeën koning zeggen toen hij en de elven koning blikken uitwisselden om te bepalen wie als eerste het woord zal nemen. Hij knikte en begon zijn uitleg zonder verder oponthoud "aangezien de wijzen en krachten van twee wezens moeten aangeleerd worden zullen de uitverkorenen langer in onze dimensie blijven. De uitverkorenen zullen enkel aan het feeën hof verblijven door praktische en veiligheidsredenen." Hij stopte even met praten en keek de zaal rond "een deel van mijn hofhouding en de meesters die de uitverkorene haar krachten zal helpen beheersen zijn met ons meegereisd en zullen de uitverkorenen hier onderwijzen en hen begeleiden als mentoren." "Mijn krijgers zullen aan het feeën hof versterking bieden en de uitgebreide voorzorgsmaatregelen helpen bewerkstelligen", zei de elven koning tot slot. De feeën koning pikte op waar zijn medekoning was geëindigd "de uitverkorene en de beschermsters zullen vanaf nu dag en nacht bewaakt worden om veiligheid te kunnen garanderen." "De verschillende soorten feeën zullen de uitverkorene weg wijs maken met onze gebruiken en haar krachten. Mijn zoon is vertegenwoordiger van de waterfeeën. Iedereen mag een meester opgeven om de uitverkorene te mentoren. De basistraining word voorgezet door kroonprinses Siofra en kroonprins Caleb met een assistent naar keuze", ging de feeënkoning verder. "Ik benoemd mijn hofdame Sierra Jacobs als assistent", klonk het langs Siofra haar kant. "Ik benoem de heler Arion Wilson, voormalig krijgsraadgever van de militaire feeën machten als mijn assistent", zei Caleb. Ik wist niet dat Arion vroeger een krijgsraadgever was, ik ging ervanuit dat hij altijd al een dokter was geweest door zijn genezende krachten. "Na enkele dagen training zal er een voortgangstest afgenomen worden bij de uitverkorenen. Ze zullen elk een missie toegewezen krijgen waar hun verworven vaardigheden van pas zullen komen", ging de vader van Siofra verder. Ik wist nog niet wat die test inhield maar kreeg er toen al stress door. Dit was misschien wel de belangrijkste test van mijn leven, hiervoor kreeg ik geen punten, hier hingen levens vanaf. De koninginnen zeiden hierna ook nog iets maar daar verstond ik niet veel van, de test knaagde nu al aan me. Niet lang daarna werden de deuren terug open gedaan en liep iedereen geleidelijk aan naar de eetzaal.