Eternal War |Boek 1|

Hoofdstuk 10a: Gered Door Een Droom

Degenen die ons wouden vermoorden maar die daar niet in geslaagd waren hadden de waarheid verteld. De noodvergadering was op een geheime locatie buiten het kasteel. Hetgeen dat ze hadden weg gelaten was dat alleen zij die aanwezig mochten zijn ons daar naartoe mochten escorteren. Over de redenen van het gebruik van een koets hadden ze ook niet gelogen. Nu waren we echt op weg naar de geheime locatie onder toezicht van de vier jongens. Blijkbaar waren ze alle vier kroonprinsen, soort van hadden ze ook duidelijk gemaakt. De nieuweling was prins Caleb van de feeën. Ook hij zou naar de noodvergadering komen wat zijn aanwezigheid hier verklaarde. We waren onderweg naar de juiste locatie en als ik zeg dat ze ons geen seconde uit het oog verloren meen ik dat ook. Als de één knipperde keken de andere drie naar ons. Niemand had over het incident van daarnet gepraat want niemand wist wat er was gebeurd behalve ik. Ik dacht echt dat we eraan gingen en dat de spreuk in mijn dromen niet echt was, blijkbaar werkte hij wel en heel goed ook, we waren gered door een droom. De chocolade hadden we al opgegeten, het had gewerkt ik voelde mij veel beter en ook Manal en Nora leken minder aangedaan dan eerst.
"Hier is het dan", hoorde ik Caleb zeggen toen we aankwamen bij een open stuk bos. Er waren meerdere mensen aanwezig, hoogstwaarschijnlijk de koninginnen, koningen en de kroonprinsen van de dimensies. Één van de aanwezigen begon opeens rare bewegingen te maken waarna er een grootte tafel en stoelen van steen verschenen in het midden van de open plek. Avatar the last airbender en het sturen van de elementen leken ineens niet verzonnen te zijn. Toen Caleb naar hem toeliep dacht ik eraan dat het ook een fee of elf zou kunnen zijn. Iedereen ging zitten dus volgde ik hun voorbeeld en nam ik plaats op één van de stoelen.

Iedereen zat dus dacht ik dat we de vergadering zouden startten en het gesprek op gang zou komen maar niks was minder waar. Brandon, Zack en Vladimir stonden recht en keken als soldaten voor zich. Iemand die niet eens was gaan zitten begon te spreken:" de uitverkorene en de beschermsters zijn nu onder ons door de inspanningen van kroonprins Vladimir, kroonprins Zack en bèta Brandon. Alle dimensies zijn op de hoogte gebracht van de komst van onze beschermengelen." Iedereen begon om zich heen te kijken op zoek naar ons want de meeste aanwezigen hadden wij nog niet ontmoet. Hun blik bleef hangen bij de drie onbekenden aan tafel, uiteraard begonnen ze rustig over ons te praten, iets dat ik niet graag had maar jammer genoeg onvermijdelijk was. De verkondiger begon terug te spreken wat iedereen op slag deed zwijgen "de uitverkorenen en de beschermsters krijgen een eigen dimensie toebedeeld deels als erkenning van hun positie en deels als beloning voor hun toekomstige heldendaden, die dimensie heeft geen officiële naam maar word onder het gewone volk de kroondimensie genoemd." Volgens mij hadden de jongens dit al eens gezegd maar nu pas besefte ik dat ze ons een hele dimensie cadeau deden. Hoe kun je iemand überhaupt een dimensie geven. Hij ging verder "de beveiliging rond onze drie eregasten moet in elke afzonderlijke dimensie geregeld worden door de heersende machten, er word verwacht dat er een optimale beveiliging is van zodra de uitverkorenen en de beschermsters voet zetten op de grond van de dimensie." "De uitverkorene zal al haar krachten en gaven moeten leren beheersen en samen met de beschermsters een training krijgen zodat ze ook zonder krachten zichzelf en hun onderdanen kunnen beschermen tegen huidige en eventueel toekomstige bedreigingen. Vanaf morgen start de training, de dimensie waar onze beschermengelen vertoeven is de dimensie die de leiding heeft over hun training en krachten ontwikkeling. Afhankelijk van de hoeveelheid onder de knie te krijgen technieken en handelingen zullen de uitverkorenen een paar dagen tot een anderhalve week verblijven in de desbetreffende dimensie", zei de verkondiger waarna hij het bos in liep en de rest van ons hier achter liet.

Na de vergadering spraken de aanwezigen onderling nog wat en daarna ging iedereen zijn eigen weg. Aangezien de meisjes en ik nieuw waren begroeten de meeste ons maar we konden nog geen deelnemen aan hun conversaties, simpelweg omdat ze over dingen spraken waar we niks over wisten. We gingen met Vladimir mee naar het paleis en werden direct naar de eetzaal gebracht, inmiddels was het al laat en tijd voor het avondeten.