Hayatın kimilerine göre daha acımasız davrandığı bir avuç insanın yaşamı er ya da geç kesişir. Yaşam piyesinde, bir amaç için paylaştırılan rolleri oynamaksa fanilerin kaçınılmazlığıdır.
Yasak Meyve, kişilik bozukluğuna sahip bir kızın 'sıradan' ola...
"İçimde, bir yolculukta tanışıp alıştığım, fakat pek çabuk ayrılamaya mecbur olduğum bir insana veda eder gibi bir his vardı."
Kürk Mantolu Madonna, Sabahattin Ali
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
40
Geçen geceki rüyaya ait her bir ayrıntı zihnimdeki karanlıkta yinelendi. Hayatla ölüm arasındaki sınırların tamamen yok olduğu o rüyanın içindeydim. Etrafımı bir ağ gibi saran uçsuz bucaksız karanlık ürkütücü gelmiyordu artık. Artık hiçbir şey beni ürkütemezdi. Her daim içimi delik deşen eden bıçak, bu defa beni yaralayamayacak kadar körleşmişti. Korkunun olması gereken yerde koca bir boşluk vardı.
Korkma, diyordu yine ruh. Her son yeni bir başlangıçtır.
Artık korkmuyorum, diye düşündüm. Bundan sonra yalnız değilim, her şey bitti.
Ruhun şeffaf eli kanın çekildiği yanaklarımda gezindi, yeniden ini olan bedenime yerleşmeden önce acıyan bakışlarını üzerime dikti.
Ah küçüğüm yine yanılıyorsun, her şey daha yeni başlıyor.
İrkilerek gözkapaklarımı araladığımda ışığa alışamayan gözlerim tekrardan kapanır gibi oldu. Bir anlık duraksamada, kasvetli bir karanlığın tekrardan üzerime örtüldüğünü hissettim. Boğazımdaki kuruluğu örselemek için yutkundum, bütün anılar zihnimi yavaşça doldururken hatırlamaya başlamıştım.
''Kutay...''
''Ecrin,'' diye karşılık verdi bir ses.
Görüş alanıma giren kişi görmeyi istediğim kişi değildi, babam üzerime eğilmişti ve benimkilerin aynısı olan yeşil gözleri hüzünlüydü.
"Kızım... Sana ne yaptılar böyle."
Oysa o anda kendimle ilgili hiçbir şey umurumda değildi.
''Baba Kutay nerede?'' diye sordum telaşla.
''Kutay'a ne olduğunu biliyorsun, kızım,'' dedi saçlarımı okşarken. ''O seneler önce öldü.''
Saçlarımdaki elini itip doğrulmaya çalıştım, karnımdaki güçlü bir ağrıyla etrafa göz gezdirdim. Arkadaşımı görebilmek için. Oysa odada babam ve hastanede kaldığım süre boyunca benimle ilgilenen doktordan başkası yoktu.
''Hayır, Kutay buradaydı... Birisi beni öldürmeye çalıştı, beni kurtaran oydu!'' diye karşı çıktım.
''Hemşirelerden biri sesleri duyup odanıza geldiğinde bayılmıştınız,'' dedi doktor.
