Bright Lights

22. PIANINO

26 sierpień 2006

Mrużę oczy, próbując przeczytać godzinę wyświetloną na zegarku. Jest kilka minut po dziewiątej. Kieruję swój wzrok na Jareda, leżącego na moim brzuchu. Nawijam na palec kosmyk czerwono-czarnych włosów. Ile ja się namęczyłam, żeby to wyglądało w miarę przyzwoicie. Do czego to doszło? Nigdy w życiu nie farbowałam sobie włosów, a musiałam przefarbować je Jaredowi. Jestem ciekawa co on jeszcze z nimi zrobi. Bo do tej pory już trochę poeksperymentował.

Przymykam powieki napawając się szczęściem tej chwili. Jeszcze kilka miesięcy temu nawet nie pomyślałam, że go jeszcze spotkam, a co dopiero będziemy razem, że będę się budzić u jego boku, a raczej z jego głową na brzuchu. Otwieram oczy i pierwsze co zauważam to uśmiech mężczyzny, a zaraz potem jego niebieskie tęczówki.

-Wygodnie?- Pytam, gdy zaczyna się wiercić. Z westchnieniem przenosi się na poduszkę koło mojej głowy.

-Dzień dobry, Aniele.- Mówi lekko zachrypniętym głosem, więc sięga po butelkę z wodą, która zawsze stoi koło łóżka. Upija kilka łyków i odkłada ją z powrotem.

-Dzień dobry, Leto.- Odpowiadam, siadając.

-Żeby po nazwisku do ukochanego?- Oburza się, ale kąciki ust ciągle ma uniesione do góry.

-Musisz się przyzwyczaić.- Całuję go w policzek, po czym staję na dywanie. Podchodzę do okna i momentalnie marszczę brwi. Przez ciemne chmury nie przebija się nawet promyk słońca, ale przynajmniej nie pada.

-Gdzie mi uciekasz?- Spoglądam na bruneta, który w praktyce jest teraz czarnowłosym z ¼ włosów czerwonych.- Wracaj do mnie.- Przechylam głowę w prawo.

-Ty powinieneś się cieszyć, że chociaż raz na jakiś czas budzę się wcześniej niż ty, a nie zaganiać mnie z powrotem do łóżka.

-A kto powiedział, że mam na myśli spanie?- W momencie, gdy kończy wypowiedź w drzwi do sypialni ktoś puka, po czym w pomieszczeniu pojawia się głowa Olity.

-Jak dobrze, że już nie śpicie.- Mówi otwierając drzwi szerzej.- Albo nie robicie czegoś innego.- Mruczy pod nosem.

-Mógłbyś przejść do sedna?- Pytam, siadając na parapecie.

-Wychodzę pozwiedzać. Jak chcecie, mogę coś kupić.

-Poczekaj chwilę na mnie.- Odzywa się Jay, zrywając się z łóżka.- Daj mi pięć minut.- Kieruję swój wzrok na mężczyzny.

-A ja już miałam do ciebie wracać.- Jęczę, a moment później zjawia się koło mnie.

-Wrócę za jakąś godzinę, ewentualnie półtora.- Składa całusa na moich ustach.

JARED

Z jękiem odstawiamy pianino na drugim piętrze kamienicy. Z kieszeni dżinsów wyciągam klucz i otwieram mieszkanie. Wnosimy instrument i odkładamy go przy ścianie.

-Nie mogłeś kupić sobie na przykład nowej gitary?- Pyta Terry, padając na kanapę.

-Ale potrzebuję tu pianino, a Artemisa mi wystarczy.- Odkładam zawartość kieszeni na szafkę.

-To był sarkazm.- Mruczy.- Kto chcę kawę?- Fotograf z lekkim jękiem wstaję i kieruję się do kuchni.

-Ja. Jakoś przeszła mi ochota na zwiedzanie.- Olita wprost zabija mnie wzrokiem.

-Ja po proszę herbatę.- Odzywam się.

-Herbatę to sobie sam zrób.

-Gdzie Olivia?- Rozglądam się po pomieszczeniu, po czym wchodzę do sypialni. Na łóżku zauważam dziewczynę zwiniętą w kłębek, wtuloną w poduszkę. Kucam na dywanie i odgarniam włosy z jej twarzy. Mruczy coś niezrozumiałego dla mnie i mocniej ściska poduszkę. Prostuję nogi i przykrywam ją kołdrą, po czym całuję w głowę. Wychodzę z pokoju, po cichu zamykam drzwi, nie chcąc obudzić czarnowłosej.- No i gdzie jest?- Dopytuje Hawajczyk.