Bölüm 2

12K 600 23
                                    

Yeni kızla işimiz bittikten sonra sınıfa girdiğimizde moruk Ali hoca bizi ayakta karşıladı. Pek sevecen bir dille(!) bizi uyardıktan sonra yerimize geçtik. Yeşim ve ben en arkada oturuyorduk. Pınar ve Sinem'de bir önümüzde oturuyordu. Pınar kıkırdadı. "Bırak beni." Derken Sinem de eğeleniyormuş gibiydi.

"Küçük kızımız pek cesurdu." Pınar sohbete katılırken ben de güldüm. "Aptal çömezler."

Konuşma doğaldı. Biz kötü olanlardık. Bir sokakta veya bir okulda karşılaşmak istemeyeceğiniz insanlardık. Belki de iyiliği öğretmemişlerdi. Dersin sonuna doğru Yeşim'e platonik aşık olan inek tahtaya çıktı. Yeşim yanıma sokularak fısıldadı "İzle şimdi."

Çocuğa delici bakışlar yollarken anında çözeceği soruya bir türlü odaklanamadı. Hoca sinirlenirken inek hala soruyu çözemiyordu. Bu çok komikti. Sessiz sınıfta kıkırdayınca bir an herkes bana odaklandı. Moruk Ali bugün baya havalı konuşuyordu. "Komik mi geldi Cemre? O zaman bu soruyu bize sen cevapla." Derken ayağa kalktığım gibi tahtaya doğru yürüdüm. Çözemezsem bile kimsenin kıkırdamayacağını biliyordum. O kadar cesur biri yoktu çünkü bu sınıfta. Cevaba dair bir fikrim yoktu. Hocanın gözlerine sonuna kadar bakarak "Cevabımı kimin umurunda? Aptal bir soru işte." Dediğimde şok olmamı sağlayacak bir gülme sesi geldi.

Her kimse canına susamış olmalı.

Erkekler dahil kimse bana veya bize laf söylemeye cesaret edemezdi ki bu düpedüz meydan okuma. Anında kafam kıkırdama sesinin geldiği yöne doğru dönerken kızlar da aynı ciddiyetle kafasını çevirdi. Bir çift mavi göz hala yüzünde alayla bana bakıyordu. Daha önce böyle birini görmemiştim. Bu da sabahki kız gibi yeni olmalıydı. Oturduğu yerden boyu uzun görünüyordu. Çok iyi bir vücudu olmasa bile zayıf değildi.

Zilin çalmasıyla birlikte hoca dışarı çıktı. Anında öfkem beş kat artarken yeni çocuk dışarı çıkmak için ayağa kalktı. Kızlar anında yanımdaki yerlerini almışlardı. Boy farkı çok değildi ama yine de kısaydım. Önüne geçerken başını bana bakmak için eğdi. Sınıftakiler çoktan çember oluşturmuşlardı. 

"Sen..." dedim yavaşça "Her kimsen, öğrenmen gereken şeyler var." Dediğinde kafasını biraz daha eğdi. Gözlerim öfkeyle dolarken kontrolümü kaybetmek üzereydim.

"Ben Eren. Ve öğrenmem gereken her şeyi biliyorum küçük kız" Vücudum bir bomba etkisinde patladı ve sert bir şekilde ittim. Sanki bunu bekliyormuş gibi bir adım gerilemekten başka tepki vermedi. Sanki sabrımı sınıyordu. Pınar'da kendini zor tuttuğunu belli eden bir şekilde nefes verdi.

"Karanlığa hoş geldin yeni çocuk."

Medya da Cemre

kötü KIZLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin