The Pianist's Unwanted Existence (Brilliantes Series #3) (COMPLETED)

CHAPTER 32

Chapter 32: Parausan

“HUSH now, baby...” Hinampas ko lang ang likod niya. Wala siyang tigil sa pag-alo sa akin pero hindi ko lang mapigilan ang umiyak dahil ang sakit ng nípple ko, na hindi niya lang kinagat dahil pinanggigigilan pa niya pero hindi naman siya mukhang guilty sa ginawa niya sa akin.

Tuwang-tuwa pa siya! Parang nanalo lang siya sa isang paligsahan!

“What do you think about my nípple, it’s just a toy that you can bite whenever you want, ha?!” sigaw ko sa kanya at umuulap ang paningin ko dahil sa sunod-sunod na patak ng luha ko.

Hindi ko alam kung bakit hindi ko na nga napigilan pa ang umiyak sa harapan niya, eh master ko na ang pagpipigil na umiyak. Dahil siguro hindi ko na nakayanan pa ang sakit na ibinigay niya sa akin physically.

Pinunasan na naman niya ang mga luha ko sa aking pisngi at narinig ko na ang mahihinang halakhak niya.

“Dámn it, baby. Nasaan na ang fiancé ko na super strong ng personality niya? Bakit nasa harapan ko na ngayon ang May Ann na cry baby pala?” nang-aasar na tanong niya sa akin. Talaga namang pinagtatawanan pa niya ako. I hit his head again.

“I-I hate you...” humihikbing sambit ko na lalo lang lumakas ang halakhak niya.

“You’re such a cute baby,” he said as he planted a kiss on my lips. “Ano ba ang gagawin ko para mapatahan ka na?” tanong niya at dinala na naman sa dibdib niya ang ulo ko. Hanggang ngayon ay parang nararamdaman pa rin ang ngipin niya sa dalawang nípple ko. Sobrang hapdi no’n at namamanhid na rin siya.

Nakatatakot nga ang warning niya sa akin at isa na lang daw ang natitira. Paano pa ako makagaganti sa kanya kung may sarili siyang rules at may pa-warning-warning pa siyang nalalaman? Pero may araw rin siya sa akin. Gaganti ako sa kanya ng hindi nawawala ang last warning niya.

Nang mapansin niya na hindi na ako umiiyak ay bahagya siyang bumitaw sa akin at malamlam ang mga mata niyang tinitigan ako. Pero may multong ngiti pa rin siya sa labi niya. Naiinis lang ako sa face niya.

Humilig siya sa akin para lang halikan ang pisngi ko. I pushed him away from me. “Kanina ka pa nanghahalik sa akin!” asik ko sa kanya ngunit hindi siya nagpatinag dahil iniangat niya lang ang chin ko at mariin na siniil na naman niya ng halik ang mga labi ko. Sinipsip pa niya ang lower lip ko bago niya ito pinakawalan.

“Ang cute mong panoorin habang umiiyak ka. Namumula ang ilong mo,” sabi pa niya at nang balak na naman niyang itaas ang suot kong bra ay tinabig ko ang kamay niya. “Wala na akong gagawin sa ’yo. I just want to check it, Miss,” he said at nang hinayaan ko siya ay sinuri niya ang nípple ko. Parang maiiyak pa ako nang makita ko ang pamumula no’n at may bakas pa ng ngipin niya.

Marahan na dumampi ang hinlalaki niyang daliri sa ibabaw ng dibdib ko na ikinaigtad ko. “Hmm... Sumobra yata ang pagbaon ng ngipin ko at alam kong mamamaga ito mayamaya lang. I’m sorry...”

“Pagkatapos mong kagatin iyan ay mag-so-sorry ka lang sa akin?!”

“I just want to give you a lessons. Remember your last warning, May Ann... Hindi ako magiging mabait sa ’yo kapag may punishment ka na ulit,” he muttered.

“H-Hindi ko pa nga nalalabag ang three warning mo ay may punishment ka nang Ibinigay sa akin,” malamig na sabi ko.

“Kasi...hindi mo ako siniseryoso,” laban niya.

“Hindi mo rin siniseryoso ang relationship natin. May araw ka rin sa akin,” banta ko na umiling lang siya.

“I’ll wait for my turn then, baby. Let’s see kung ano ang gagawin mo sa akin. Kukuha lang ako ng yelo, wala tayong ice compress.” Inayos niya ulit ang bra ko at nagtungo pa siya sa pintuan para lang i-lock iyon. May mini-refrigerator din siya.