The Pianist's Unwanted Existence (Brilliantes Series #3) (COMPLETED)

CHAPTER 6

Chapter 6: Argument & Trust

AFTER the breakfast ay nagpaalam na ako sa kanila. Hindi ko na tiningnan pa si Engineer Mergus dahil alam kong nasa iba na naman ang kanyang attention and no need to say that kung sino ba ang tinitingnan niya ngayon.

“Where are you going now, hija?” Don Brill asked me. I smiled at him.

“Pupunta na po ako sa company to fix my things,” I replied at tumango naman siya.

“Gusto mo bang sumama sa fiancé mo, apo?”

“No need po, Don Brill. Ayokong may kasama, eh,” sagot ko ulit at tumawa lang siya kaya naramdaman ko ang malamig na tingin sa akin ng engineer. Pakialam ko ba sa iisipin niya sa akin?

Sinunod ko ang inuutos sa akin ng parents ko na ayusin ko na ang papers ko. Parang labag sa loob ko ang lumipat ng office dahil... Iginala ko naman ang paningin ko sa apat na sulok ng opisina ko. Ilang years din akong nag-work dito kaya alam kong hahanap-hanapin ko ang working place ko, ang atmosphere nito. I just hope na magiging okay ako sa Philippines.

Kung aabot ako sa puntong masasaktan na naman ako ay hindi na ako magdadalawang-isip pa na bumalik dito at hindi na bale ang itakwil na ako ng tuluyan ni Dad. The important is makaalis ako sa lugar na alam kong walang magandang maidudulot sa akin.

I sighed at sinikop ko na ang lahat ng mga gamit na kakailanganin ko pa. Wala namang malulungkot sa pag-alis ko at alam kong favor lahat ng empleyado ko. Sa umpisa pa lang ay ayaw na talaga nila sa akin. Hindi ko alam ang dahilan. Pinili ko naman ang private elevator na ako lang ang sumasakay para maiwasan ko ang lahat ng mga taong nagtatrabaho sa company namin.

Dumaan din ako sa flower shop para bumili ng bouquet for my Mom, since...ngayong araw na lamang ako maka-v-visit sa kanya.

Ring nang ring naman ang phone ko habang nasa cemetery ako. Hindi ko sinasagot ang tawag dahil nang i-check ko kanina ay new number ito. Kaya hinayaan ko na lang din.

I placed the flower I brought for her on her grave and just remained standing. Mama’s body or even her ashes were not buried in the ground. Because according to the tradition of her family history, a member should be treated differently when she dies.

“Ciao, Mamma... spero solo... che tu non faccia il broncio con me, vero? Mi trasferirò nelle Philippines il prima possibile... Questo è il desiderio di Papà... Sono stata scelta dal clan Brilliantes per essere la moglie di uno dei loro nipoti. Non sapevo cosa c’era in me e sono stato scelto da Don Brill. Sono ancora come te, Mamma. Niente di interessante. Mi mancherai, Mamma. Non preoccuparti per me. Posso gestire tutto e starei bene. Guidami lì, ok? Ti voglio tanto bene, Mamma.”

“Hi, Mama... I just hope... you won’t sulk with me, right? I’ll be moving in the Philippines as soon as possible... That was Dad’s wish... I was chosen by the Brilliantes clan to be the wife of one of their grandchildren. I didn’t know what was in me and I was chosen by Don Brill. I’m still like you, Mama. Nothing interesting. I’m gonna miss you, Mama. Don’t worry about me. I can handle everything and I would be fine. Just guide me there, okay? I love you so much, Mama.”

Isang malamig na hangin naman ang yumakap sa aking katawan na ikinangiti ko. Dahil alam kong binigyan ako nang yakap ni Mama.

When I decided to go home ay sinagot ko na ang tawag dahil makulit ang caller.

“Hello? Chi è questo e di cosa hai bisogno?” I answered from the other line. “Hello? Who’s this and what do you want?”

“Seriously? Do you need to use your dialect just to talk with me, May Ann? It’s me Engineer Mergus.” I frowned when I heard his voice. Si Engineer Mergus? Bakit naman tumatawag sa akin ngayon ang lalaking ito? At saan niya rin nakuha ang number ko?