The Pianist's Unwanted Existence (Brilliantes Series #3) (COMPLETED)

CHAPTER 70

Chapter 70: Miko

“LET’S GO back to the Philippines. Umuwi na lang tayo,” ani ko at napaayos siya nang upo. Halata sa kanya ang pagkagulat. Kasi namimilog pa ang mga mata niya.

“I-Is that true, Miss? Sasama na talaga kayong umuwi sa akin pabalik?” hindi pa rin makapaniwalang tanong niya. I made a facepalm. Hindi ba kapanipaniwala ang sinabi ko kanina?

“Mukha ba akong nagbibiro lamang?” I fired back. Sa sobrang tuwa nga niya ay napayakap pa siya sa akin. Hinalikan pa niya ang pisngi ko.

“Ano ba, Mergus? Sinabi ko lang sa iyo na sasama kami uuwi pero hindi pa kita binibigyan ng second chance! May pa-kiss ka pa!” reklamo ko at pinunasan ko pa ang pisngi kong hinalikan niya pero ngumiti lang siya sa akin.

“Mommy, your voice,” marahan na suway pa sa akin ang anak ko. Mariin ko na lamang naitikom ang bibig ko.

“By the way, hindi ka na ba talaga takot sa tubig, May Ann?” tanong niya sa akin. Pilit ko namang inalala ang tubig sa pool pero pinilig ko lang ang ulo ko dahil si Mayeese ang nakikita ko.

“Hindi ko alam. Siguro hindi na... Mas nag-focus ako kay Yeye kanina. A-Akala ko lang...ay mawawala na siya sa akin. Hindi pa ako marunong lumangoy at ang lalim pa ng tubig.”

“Pero nabuhat mo siya sa gilid ng pool, eh.”

“Ayoko lang na umatake ang aquaphobia ko dahil baka... Hindi rin. Hindi ko na nga inisip pa kung malulunod ako sa tubig basta ang gusto ko lang ay mailigtas ko ang baby natin,” sabi ko sa kanya at nang makita ko ang pagtaas ng sulok ng mga labi niya ay hinampas ko siya sa dibdib niya.

“Aw, ang sadista talaga ng Mommy mo, Yeye,” sabi niya at hinaplos pa niya ang dibdib niya.

“Why are you smirking then?” kunot-noong tanong ko sa kanya.

“Natutuwa lang ako dahil kanina mo pa sinasabi sa akin na anak natin, baby natin. I’m just happy, Miss. Ganoon naman dapat dahil sabay natin siyang ginawa, ’di ba? A-Aw! Masakit na iyon!” daing niya dahil hinawi ko pa pataas ang laylayan ng shirt niya para lang makurot siya.

“M-Mommy naman!” Tumulis ang labi ni Mayeese at hinaplos pa niya ang nasaktan na tagiliran ng daddy niya. Napataas tuloy ang kilay ko.

“You’re so sweet, Yeye.”

“Maka-mommy ka, eh muntik ka ng mapahamak kanina!” I said.

“Miss, huwag mo namang sigawan ang baby natin,” suway sa akin ni Mergus. I rolled my eyes and I sipped my coffee again.

Nang dumating sina Mama at Uncle Glin ay sinabi agad namin ang planong babalik na sa Philippines. Akala ko nga ay malulungkot ang aking Mama dahil uuwi na kami pero hindi.

“Balak din namin na umuwi roon, May Ann. You have a nice decision,” Uncle Glin said.

“Sabay na tayong bumiyahe, anak. May private jet ang uncle mo.”

“Mama, you married a rich architect?” biro ko at natawa pa silang mag-asawa. “Ano po ulit ang age ninyo, Uncle?”

“I’m 41, I met your Mom at the age of 25,” he answered. Napatingin naman ako kay Mama.

“How about my Mom po?” curious kong tanong.

“35 years old, May Ann. Hindi tumatanda ang Mama mo, right?”

“Dahil po inalagaan ninyo nang maayos? Pero ang kapatid ko po ay 10 years old pa lang. Matagal po bang naging kayo?”

“Ah, nakunan noon ang Mama mo. Hindi pa rin kasi siya puwedeng magbuntis at that time.” Bigla namang gumuhit ang lungkot sa dibdib ko.