my sadist wife (completed) (innocent guy series)

Epilogue

Amber.

I saw my husband and my daughter na natutulog sa sahig ng living room na katabi yung mga aso namin na parang napagod maglaro.

Makalat ang living room. Parang katatapos lang talaga nilang maglaro and I think my husband did a great job to be my daughter's playmate.

Malawak akong napangiti. Kinuha ko kaagad yung cellphone ko para kuhanan silang dalawang magkakatabi ngayon. They look so cute!

God. This is what I was dreaming back then. I was just dreaming about this day to happen.

Simula nung nawala si Eleven sa buhay ko ng ilang taon, naging desperate ako. Naging dreamy ako na sana mangyari yung mga ganitong bagay. Sana nasa tabi ko pa siya para maging ganto kami.

I thought it will never happen but look at us now, we're happy and contented.

Sobrang thankful lang ako na bumalik siya at nagkaroon kami ng chance ulit.

When he came back, hindi ko na pinalagpas kahit na segundo para iparamdam sa kaniya kung gaano ko siya kamahal.

Lahat ng oras na sinayang ko, binawi ko ng husto. Wala akong sinayang na oras na iparamdam sa kaniya na mahal ko siya nung bumalik siya sa tabi ko.

Inaamin ko, sobrang hirap. Nahirapan akong suyuin siya. Hindi naging madali dahil nung bumalik siya, hindi na siya yung taong nakilala ko na masiyahin at bibo.

Hindi ko siya mapaniwala na mahal ko siya ng sobra. He can't believe me and he won't let me try to show him how much I love him at first.

But I'm still thankful because it was him who I persuaded. Kung ibang tao siguro, mas mahihirapan ako. He wasn't uptight, he wasn't a jerk. He was just so gloomy and tormented when he came back. Nandoon parin yung ugali niyang minahal ko, hindi nawala.

Kung iba lang siya, siguradong maiisip niyang gantihan at saktan ako katulad ng nagawa ko sa kaniya.

But he's Eleven. He's not like that. He just can't believe me how much I love him at first. Doon lang talaga ako nahirapan dahil kahit na anong sabihin ko at gawin ko, hindi ko siya mapaniwala.

It was also my fault. I made him think that way. I told him I will never love him the way he want me to. Sinabi ko sa kaniya na nahihibang lang siya at hindi ganon yung nararamdaman ko sa iniisip niya.

Yun pala, ako yung bulag. Ako yung hibang. Ako yung tanga.

I was an asshole.

Dahil doon nasaktan ko siya nang sobra.

Siya na pala noon yung mahal ko, hindi na yung gagong Black na 'yon.

Mabuti na lang rin dahil ang malas ko siguro sa buhay kung nakakulong parin ako sa "pagmamahal" kay Black.

I wasted a lot of time just to be with Black. Kung hindi lang ako tanga, tinuon ko na kaagad yung atensyon ko kay Love noon pa lang.

Sana hindi siya nawala sa akin for six years.

Sana hindi ko siya nasaktan.

But I was so stupid. Mabuti na lang, he forgave me and accepted me again. Kaya mas lalo ko siyang minahal.

Walang wala si Black sa kaniya. I can dictate everything na wala si Black na meron ang Love ko.

He can't even make time for me but my husband will do everything para mabigyan ako ng time kahit sobrang hectic ng schedule niya.

He'll call me when he just needs me but my husband will call and ask about my day. Kahit hindi niya pag usapan yung tungkol sa kaniya, basta malaman niya lang kung kumusta ako.