Şeytan İle Anlaşma "KİTAP OLDU!"

78.Şeytan ile Anlaşma, Sadece 💯 Gün

      "Beş yüz metre sonra sağa dön."

       İlerledikten bir müddet sonra sağa döndüm.

      "Öldürecek misin yani?" dedi merakla.

       Dönüp kısa bir an kızıl gözlerine baktım.

      "Zaten cehenneme gitmeyecek miyim?"

       Yüzünde arsız bir gülüş oluştu.

      "Seni en güzel şekilde ağırlayacağım..."

       "Buna ne şüphe?"

        Gözlerim uzunca yolda gezindi. Serhat'a ya da Yiğit'e mesaj atmak istesem de izini sürüp beni bulurlar diye bir şey yapamıyordum. İçimdeki hırs bu kadar büyümüşken, üstelik kafayı da yemişken, ölmeden önce bu meseleye nokta koymam gerekiyordu.

        "Mimi, lütfen hacklenmemeye çalış. Bizi askerler bulamasın." dedim uyarırcasına.

     "Elimden geleni yapacağım Mina."
   
      Hava tamamen karardığında derince nefes alıp verdim. Şapkamı düzelttim ve 100 metre kala arabamı kenara çektim. Silahı belime soktuktan sonra sis bombası ve bıçağı da alıp çıktım arabadan.

      "Kameralar sende."

      "Anlaşıldı."

     Evin çiti üzerinden atlayıp bahçeye geldiğimde sessizce etrafa bakındım. Havuzun biraz ötesindeki çeşmenin çıkarttığı su sesi ve birkaç cır cır böceği...

     Parmak uçlarımda yürüyerek bahçeye açılan mutfak kapısına baktım.

     "Akıllı ev sistemi, hacklendi."

     Gülerek, bahçeyi aydınlatan salon ışığına baktım. Zengin olmanın zararları...

    Belimdeki silahı çıkartıp mutfak girişine ilerledim.

     Sessizce içeri girdiğimde şirket sahibi olan Özcan beycik bir film izliyordu. Aksiyon, komedi? Bilmiyorum ama ben bunu sanki aylar önce çekmeye başlamıştım. Ve hâlâ final vermemiştik. Acaba ne olacaktı bu filmin sonu?

    Mutfakta biraz dolandıktan sonra elime bir su bardağı aldım ve tezgaha çıkıp oturdum. En sevdiğim şeydi sanırım, tezgaha oturmak.

    "Başla."

    Birkaç dakika sessizce beklediğim sıra bir anda kapanan televizyon ile "Allah Allah..." diyen adamın kumandaya uzanışını izledim. Birkaç kez tuşa bastığında ekranın tam ortasında, enine doğru beyaz bir çizgi oluştu. Sonrasında ise beyaz çizgi büyüdü ve ekranda yüzünde maskesiyle oturan benim videom çıktı.

     Su bardağını elimin içinde çevirdim.

...

     "Merhaba."

     Kameraya uzunca baktım. Sanırım gördüğü tek şey gözlerimdi. Beni gözlerimden tanıyabilir miydi?

     "Beni tanıdın mı?" dedim kameranın merceğine bakarak. Elimdeki bıçağı döndürüp kaşlarımı havaya kaldırdım. İçimde büyük bir öfke vardı. Adalet isteyen yanımın oluşturduğu bir öfke.

     "Tabii ki tanıdın..."

...

     Eline aldığı kumandayla ekranı kapatmaya çalıştığında yüzümde ufak bir gülümseme oldu.