Şeytan İle Anlaşma "KİTAP OLDU!"

68.Şeytan ile Anlaşma: Sadece 💯 Gün

"Sadece...19...Gün..."

     "Umudu tükenen bir insan çoktan ölmüştür..."

     Ağrıyan omzumun yarattığı rahatsızlık hisse ile homurdanmıştım ki birinin eli alnıma geldi.

    "İyi misin?" dedi Yiğit. Kaşlarımı çatarak gözlerimi açmaya çalıştım. Diğer eliyle elimi tutuyordu sanırım.

    Gözlerimi kırpıştırarak açarken geçmiş hızla gözlerimin önüne geldi sanki. Kırıp parçaladığım ayna, çığlıklarıma karışan gözyaşlarım...

    Utançla nefes alıp verirken Yiğit'in güzel gözleriyle karşılaştı gözlerim. Yüzünde yorgun bir hâl vardı. Uzun bir süredir burada, başımın ucunda, oturduğu çok belliydi.

    "Sen iyi misin?" dedim zar zor. Sesim biraz pürüzlü çıkmış, bu pürüz beni oldukça rahatsız etmişti. Birkaç kez yutkunduğumda baş parmağını alnıma sürttü.

   "Anlamadım güzelim?" dediğinde yutkunmak üzere olan ben şaşkınca yüzüne bakmış bulundu.  Kahverengi gözlerine o kadar uzun baktım ki benim bu halime hafifçe gülümsedi. "İyiyim." dedi samimi bir şekilde.

    "Öyle değil." diye mırıldandım. "Sen, iyi bir insan mısın?" dediğimde kaşlarını çattı. Elini birkaç kez başıma sürttü, gözleri sanki boşluğa dalmış gibiydi.

   "Bilmem..." dedi kendi kendine sonrasında alt dudağını gergince yalayıp zorla gülümsedi. "...değilim sanırım. "

   Yattığım yerden gergin yüzüne baktım. Nasıl iyi biri değil? Ne demek iyi biri değil? O tanıdığım en iyi adamdı. Azıcık kroydu ama...dört dörtlük bir adamdı.

    "Saçmalama." diyerek elimi uzatıp eline koyacaktım ki sağ elimi oynatmam ile acıyan canım dilimi ısırmama sebep oldu.

    Doğru, bu el ile ayna parçalamıştık.

    "Fazla hareket etme. Derin ve önemli değiller ama küçük çizikler çok daha fazla sızlatır." dediğinde gözlerimi tekrardan yüzüne çevirdim.

    Neden kusuru yoktu? Ya da kusurluydu da ben mi göremiyordum? Aşk gerçekten gözü kör mü ediyordu? Ben gözlerinin şekline değil de attığı bakışlara takılıyordum. Bir insan nasıl anlamlı anlamlı bakabilir? Ve bu bakışlar nasıl bana bir şarkı gibi gelebilir?

   Ben bu adama deli divane aşık mıydım şimdi?

   "Acımıyorlar." diyerek sol elimi zorla kaldırıp yanağına koydum. Arada bir belirginleşen benleri vardı yüzünde ve Allah'ım çok güzeldi.

    Ben birkaç estetik yaptırmak zorunda kalmıştım. Bir dişim yamuk diye 3 yıl diş teli takma saçmalığı da vardı bunların içinde. Göz altı torbalarım vardı çünkü yurtta geceleri iyi uyuyamazdım. Üstelik bu yılların alışkanlığı tek başıma yaşadığımda da geçmemişti. Bu yüzden bunun içinde bir şeyler yapılmıştı. Çünkü insanlar sahnede görünüşe de önem veriyorlardı.

    O ise...bencil bir pislik. Tüm bu yakışıklılığı havada kapmış, bana da ancak böyle bakmak kalmıştı.

    "Neden iyi biri değilsin?" dedim merakla. Eğer iyi biri olsaydı... Anlaşmamız gereği dünyadaki tek iyinin ben olmadığımı -ki artık iyi biri olup olmadığımı sorguluyorum- kanıtlar ve ölmezdim?

     Yanağını içten ısırınca çene kemikleri garip bir şekil aldı.

    "Bugüne kadar hiç söz etmedim." dedi kendi kendine konuşur gibi. Sonrasında dudaklarını yalamış ve dikkatini dağıtmak istercesine saçlarımı okşamaya başlamıştı.