Şeytan İle Anlaşma "KİTAP OLDU!"

8.Şeytan ile Anlaşma: Sadece 💯 Gün

     "Sadece...96...Gün..."

     "Hmmm, güller kararıyor küçük kız..."

    Bir anda hapşurup da gördüğm kâbusa ara verince telaşla tırnaklarıma baktım.

     "Nolamaz..."

     Serçe parmağımdaki on gülden dördüncüsü de artık karalar bağlamıştı.

     "Gidemezsin..." diyerek kendimi tekrardan sırt üstü yere attığımda çadırı biri araladı.

     "Neden?" dediğinde yüzünü görmüştüm. Beyaz teni, siyah saçları, uzamaya başlamış olan kirli sakalları.
 
    Kalbime saplanan garip sancıdan sonra gözlerim kararmaya başlamıştı. Sinirle ellerimi kaldırdım. Bayılmak istemiyorum...

    "Ya ama var ya...gösterme şu yüzünü biraderim yakışklılığına beynim katlanamıyor..."

    Sırt üstü tekrardan yere düştüğümde her şey silinip gitmişti.

.
.
.

   "Gülme." dedim o ise yüzünü karanlığa gömen kapüşonunu geriye çektiğinde bir anda karşıma çıkan temiz yüzü kaşlarımı çatmama sebep oldu. "Şeytan bu kadar yakışıklı olamaz." dedim sinirle. "Benimle dalga geçiyorsun!"

     "Hadi ama...ben insanlardan çok daha güçlü bir varlığım. Kime nasıl görünmek istersem öyle görünürüm." dediğinde garip bir bakışma geçti aramızda. Bir erkeğe göre fazla kırmızı dudakları vardı. Pürüzsüz bir teni, ışıl ışıl parlayan bembeyaz dişleri.

    "Bana yakışıklı gözükmek mi istiyorsun?" dediğimde bir an şaşırır gibi olduğunda bu sefer ben alaycı bir şekilde güldüm.

    "Ufak bir kız çocuğuna neden yakışıklı gözükmek isteyeyim?" dediğinde gözlerimi kısarak gözlerine baktım.

    "Unuttun mu? Sen insanlardan üstün bir varlıksın. Gelecekte ne kadar güzel bir kız olduğumu görmüş olmalısın." dediğimde yüzü normal bir insan gibi olsa da  simsiyah olan ellerini geri çekmek istemişti. Bu sefer ben sıkıca tuttum.  "Küçük bir kız çocuğundan mı çekiniyorsun?"

     "Pişman olacaksın."

    Omuzlarımı silktim.

     "Ben zaten iki dakika önce gelmediğim için pişmanım." dediğimde biçimli kaşları çatıldı. Büyüyecek olsaydım eğer böyle bir adama kesin aşık olurdum. Ne kadar güzel bir yüzü var böyle...

     Bir anda bozulan yüzün yeri simsiyah bir şey alırken alnından iki yarık açıldı ve öne doğru iki tane boynuz uzadı. Dişleri sivrilip de başını tekrardan kapattığında şaşkınca yüzüne baktım.

.
.
.

    "Aaa!" çığlık atarak yattığım yerden doğrulduğum sıra ellerimle yüzümü kapattım. "Ya şeytan ya! Nereden aklına geldi bu adamın yüzünü bana göstermek? Sıçtın zaten hayatıma ya!"  Ağlaya ağlaya sayıklanırken ayağımın üzerinde hareket eden bir şey hissettim.

    Ellerimin tersiyle göz yaşlarımı silerken ayak bileğimden rotasını baldırıma doğru ayarlamış olan şey...

    "Böcek!!!"

     Avazım çıktığı kadar bağırırken ufak çadırdan kendimi bir dışarı atışım var ama ne... Filmlere, dizilere efsane bir sahne.

  Bedenimin yarısı dışarıda yarısı içeride kalırken yüzüne maske geçirmiş olan adam koşarak yanıma geldi.