"Defne bir rahat durur musun artık! Oflayıp durma fark edecek şimdi kadın."
"Ne yapayım Cantuğ? Hayatım da ilk defa rehin alındım sen bana rahat dur diyorsun. Mümkün mü bu?!"
"Sanki ben her gün rehin alınıyorum."
Defne sessizce oflayarak etrafa bakındı. Silah sesinden sonra çığlıklar artmış, bir kadın da deli gibi bağırıyordu. 'Nerede o Harun!" diyerek herkesi ortaya toplamıştı. Cantuğ ile birlikte en son reyonda oldukları için fark edilmemişlerdi. Ömer'i aramış fakat ulaşamamıştı. Mecbur emekleyerek yan reyona geçmişler, Cantuğ Defne'yi arkasına alarak köşeden ortada ki boşluğa bakmaya çalışıyordu.
"Göremedin mi hâlâ?"
"Yok arkası dönük ama Defne bu kadın aşırı sinirli vallahi ters bir harekette delik deşik eder herkesi."
"Yaa! Ama ben ölmek istemiyorum. Daha aşkımı yaşayamadım doya doya!!"
Cantuğ geri çekilip yan bir şekilde baktığında Defne 'ne oldu?' tarzında göz kırptığında yüzünü buruşturarak konuştu.
"Tek derdin bu mu şimdi? Aşkını doya doya yaşayamamak?"
"Evet."
"Te Allah'ım ya."
Cantuğ başını sallayarak yeniden köşeye doğru yaklaşıp bakarken Defne gözlerini kısarak arkasından dil çıkardı. Sonra oflayarak sırtını rafa yasladığı zaman Cantuğ da bakmayı bırakıp ona doğru döndü.
"Ömer açmıyor mu hâlâ?"
"Yok, açmıyor. "
"Ulan Ömer, ulan Ömer!"
Cantuğ da sırtını reyona yasladığında Defne çantasını açarak içinden telefonunu çıkardı.
"Tekrar deneyeyim bir."
Rehberden Ömer'in numarasını bulup aradıktan sonra yavaşça telefonu kulağına götürdü. Uzun bir süre bekledikten sonra açan olmayınca oflayarak telefonu indirdi.
"Offf Ömer ya! Açmadı yine."
"HARUNNN! HEMEN BURAYA GEL, YOKSA HERKESİ ÖLDÜRÜRÜM, ÇOK CİDDİYİM!!"
Cantuğ derin bir nefes aldı ve duyduğu sesle yeniden köşeye yaklaşıp ortaya doğru bakınca gördüğü kişi ile gözleri kocaman açıldı.
Onu böyle gören Defne meraklanıp yanına doğru hafif kaydı. Elini koluna getirip dürterken sessizce konuştu.
"Ne oldu Cantuğ? Ayyy yoksa kadın öldürmüş mü herkesi!"
"B-Bu o kadın!"
"Hangi kadın?"
Cantuğ köşeden geri çekilip dudağını ısırarak başını salladı. Defne'nin meraklı bakışlarını görünce sessizce konuştu.
"Harun abinin karısı. Geçen Sevim abla bu 'Harun karısını aldatıyormuş, karısı duyarsa ortalığı birbirine katar.' demişti. Ve görünen o ki kadın öğrenmiş. "
"Ayyy yandık biz! Yeminle yandık!"
Defne isyan ederek yüzünü buruşturduğunda telefonunun çalması ile gözleri kocaman açıldı. Anında hemen açıp kulağına götürürken kadının yeniden bağırmaya başlamıştı.
"KİMİN TELEFONU BU!"
Cantuğ gözlerini sımsıkı kapatıp oflarken Defne ise sessizce konuşmaya başladı.
"Ya Ömer neredesin sen, yarım saattir arıyorum!"
"Prenses, müşteri vardı da telefon dükkan da kalmış. Kötü bir şey mi var, sesin iyi gelmiyor."
