"Aaaa!"
Ufak bir 'Aa'layıp durmuştu. Böyle bir şeyi beklemediği için şaşkın bir şekilde bakarken kapının önünde duran Nalan seslendi.
"Kızım! Ne oldu?"
Beliz sertçe yutkunup bir dolabın içinde ki abisine ve Defne'ye bakarken bir de yan gözle annesine bakıyordu. İşte şimdi durumu nasıl toparlayacağını bilmiyordu.
"Belizz! Kızım sana diyorum."
"-Nas."
"Efendim?"
Beliz ne diyeceğini bilmede. hızlıca dolabın kapaklarını geri kapatıp yan bir şekilde yaslanarak gülümsedi. Ve o an hemen bir şey uydurması gerekiyordu, aksi takdirde annesi gelip bakarsa ortalık karışırdı.
"A-na..... A-...A-Ananas!!"
"Ananas mı, yavrum sen iyi misin? Abinin montu ile ananas ne alaka?"
"Eeee şey annem.... Baktım abimin montu yok. O anda dank etti. Eee dün Ecrin'im, kuzum tutturdu 'anne ananas al' diye. Ah canım yavrum benim. O geldi aklıma yoksa ne alaka canım dolapla ananas değil mi? Hahahaha."
Beliz eliyle ağzını kapatıp gülerken içinden annesinin inanması için dua ediyordu. Nalan kaşlarını çatarak Beliz'i süzdükten sonra başını salladı.
"Allah akıl fikir versin kızım. Neyse, abin yokmuş iyi de. Şu kadın ne alâka çözemedim hâlâ. Bir gidip Sevim'le konuşayım. "
"Konuş annem konuş."
Dediğinde hâlâ dolaba yaslanmaya devam ediyordu. Nalan onun bu hâline anlam veremese de üstlemedi ve arkasını dönerek odadan çıktı. Beliz aynı şekilde birkaç dakika daha dururken kapanan kapı sesi ile hızlıca doğrulup dolabın kapaklarını açtı.
"Ya siz ne arıyorsunuz burada? Aklım çıktı görünce!"
Defne kendini hızla atıp derin derin nefesler alırken yatağa oturdu. Ömer de onun gibi yatağa otururken Beliz, ellerini beline koyarak onları gözlemledi.
"Sizin yüzünüzden! Biliyorsun annemin dediklerini. Ee pat diye gelince mecbur saklandık."
"Ya hadi Defne'yi anladım da sen niye saklanıyorsun abi. Akla karayı seçtim başımdan savayım diye. Kadına ananas dedim ya ananas!"
"Kızım keyfimden mi saklandım herhalde. Yarımyamalak konuşmalarınızı duyduk, beni görseydi hayatta ayrılmazdı dibimden."
"Allahım ya... Defne? İyi misin?"
Defne, gözlerini kapatıp açarak başını salladı. Elini göğsünden indirip konuştu.
"İyiyim de sabah sabah adrenalin fazla geldi. Nalan teyze görecek diye aklım çıktı. "
"Annem görseydi düşünemiyorum zaten."
Diyerek komidinin üzerinde ki sürahiden su doldurup Defne'ye uzattı. Defne gülümseyerek bardağı alıp su içerken Ömer ayağa kalkıp ilk önce pencereden baktı, daha sonra Beliz'e dönerek göz kırptı.
"Bu Sevim abla ne iş? Anlayamadım tam."
"Dün gece ananemdeyken aradı. 'Sizin kapıya bir kadın dayandı Ömer diye bağırıyor. Ömer de kızı eve attı.' dedi. Annemde başladı kim o diye telâşlanmaya daha dün gece gelecekti de ben zor ikna ettim. Bu sefer sabahın köründe başladı hadi gidelim diye. Sonra sonuç bu işte."
"Yaa sabır!"
Ömer gözlerini devirerek pencerenin altındaki peteğe yaslanırken Defne elindeki bardağı komidinin üzerine bırakıp konuştu.
