The Cold Mask And The Four Elements (Book 1)

73: WHITE CHRISTMAS

"Omg, Ely! Nandito ka na!" At narinig ko na nga ang boses ni Dexter, hindi rin talaga mabubuo ang araw ko sa school kung wala ang isang 'to, at mukhang alam ko na kung anong sunod niyang gagawin kaya agad kong binagsak ang pagsara sa locker ko at tiningnan siya. 

Huminga muna ako ng malalim para bumuwelo, 

Then..

Ngumiti ako sa kanya. "H-hi, D-Dexter." Matapos ko siyang batiin ay agad na akong naglakad at iniwan siyang nakatulala. 

Ngayon lang talaga 'to, hindi ko na 'to uulitin sa susunod, Pasko ngayon at kababalik ko lang sa school. 

"T-totoo ba 'yung narinig at nakita ko? Binati at nginitian ako ni Ely?" Napakamot na lang ako sa batok ko habang naririnig siya mula sa likod ko. "Binati nga ako ni Ely!!!" nagulat ang mga estudyante sa lakas ng boses ni Dexter. "Ely! Wait!"

Napatakbo na lang ako para hindi niya ako maabutan. Ito nga ba sinasabi ko eh. Agad akong nakarating sa classroom namin, at saktong pagpasok ko, nakatingin na ulit sa akin ang mga kaklase ko, pero saglit lang nila ginawa 'yon at muli na silang bumalik sa ginagawa nila. 

Maglalakad sana ako pero...

"Ely!" Hindi ko pinansin si Dexter na nasa likod ko. Nakatingin lang ako sa desk ni Carlisle. 

"W-wala siya..." bulong ko.

"Two weeks ng absent si Carlisle," sabi ni Dexter. Tumango nga lang ako sa kanya. "Ely..." tinawag pa rin niya ang pangalan ko pero hindi ko na siya pinansin at nagdiretso na lang ako sa desk ko. 

Hindi ko pala natanong kay Akihiro kung kumusta na si Carlisle kanina. Nakakapanibagong wala siya, at hindi ko na masisipa ang desk niya. "Imposibleng hindi niya kinaya..."

Pumasok si Sir Ilagan sa classroom, "Good morning, class." Bago tuluyang magklase ay bigla rin akong napatingin sa isa pang bakanteng upuan...

Ang upuan ni Troy.

-------

Matapos ang klase ay nakita ko si Rune na naglalakad sa hallway. Tinitigan ko lang ang likod niya at hinintay siya na maunang makalabas ng building... 

Kayalang...

Bigla siyang lumingon sa likod niya at sa taranta ko ay bigla akong tumalikod at nagtago.

T-Teka...

"Bakit ako nagtatago?" Napabuntong hininga na lang ako at napayuko. Pagkatapos ng mga nangyari sa amin? Parang imposibleng bumalik kami sa dati. 

Alam kong maraming dumadaan sa paligid ko, at naririnig ko ang mga pinag-uusapan nila;

"I'm so excited sa Christmas party mamaya."

"I'm sorry girls, pero hindi ako sasama sa party later."

"Why?"

"Magkikita kasi kami ng boyfriend ko eh. We're celebrating Christmas together."

"Omg!!! I'm so kinikilig..."

"I envy you, sis."

"Me too..."

Ang tatlong mukhang espasol ang mukha na naman pala, but this time parang hindi yata nila ako pinansin, o baka hindi nila ako napansin dahil nakayuko lang ako. Nang maramdaman kong malayo na sila ay saka ko lang inangat ang ulo ko at bumungad sa akin si Phoebe. Nakatingin siya sa akin at unti-unti itong lumapit. Ano naman kayang kailangan niya?

Hindi ako nagsalita at hinintay lang siya. "I'm sorry..." Aaminin ko, hindi ko inasahan na magso-sorry siya. "Alam kong hindi mo basta-basta tatanggapin ang sorry ko pero... I'm sorry sa lahat ng nagawa ko."