ELEMENTO

[TWO] Chap.4: Si Abby Roque

๑۩۞۩๑ Si Abby Roque ๑۩۞۩๑

    (Abigail 'Abby' Roque's POV)

"Señorita, gising na!"

KATOK KATOK KATOK

"Señorita?"

KATOK KATOK KATOK

"You're so noisy, old lady! I can't sleep!"

"Gising na po kayo. Mahuhuli na kayo sa school."

"NO! I don't understand you, speak in english! and DON'T call me señorita, call me your highness!"

May sandaling katahimikan sa labas ng pintuan. 

"Wakie, wakie your highness! Its morning na and baka you'll be late for school!"

"WHATEVER!" dinig na dinig ang padabog na pagbaba ni Jenny mula sa kanyang kama.

"Pagkatapos nyong maligo at mag-ayos, baba na po kayo sa kusina para mag-almusal."

 Hindi sumagot si Jenny.  

Makalipas ang halos isang oras. 

KATOK KATOK KATOK

"Señorita, late na late na po kayo! Kanina pa po kayong nag-aayos. Quarter to 7 na po! 7:30 po start ng classes nyo!"

KATOK KATOK KATOK

"Bla Bla Bla! Old lady, you are soooooooo NOISY!" inis na sambit ni Jenny at padabog niyang binuksan ang pintuan ng kanyang kwarto. "I have my morning ritual and I have to do it exactly and detailed for me to be pretty!"

"Late na po kayo. Kanina na po naghihitay ang daddy nyo sa may breakfast table."

"Oh! Daddy wants us to have breakfast together! How sweet of him! Out of my way!"

"Sorry po."

"WHATEVER!"

KATOK KATOK KATOK

 "Señorita, gising na po kayo?"

"Manang Biday, kanina pa po, pasok kayo." sagot ko. 

Nang binuksan niya ang aking pintuan, nakangiti ko siyang sinalubong.

"Señorita Abby, ano po ang suot ninyo?!" gulat na sambit ng matanda at mukhang di natuwa.

"Bakit po? Okay naman po di ba? Bagay ba?" sagot ko at umikot para makita niyang mabuti ang suot-suot kong school uniform. Ito ay maputing long-sleeves na blouse na may cute na malaking maroon na ribbon at may matching na short skirt. 

"Señorita, san nyo po nakuha iyan?!"

"Galing kay Jenny. Uniform niya last year. Bago naman lahat ng uniform niya ngayon kaya hiningi ko sa kanya ang dating uniform niya. Bagay po sa akin, di ba?"

Umiling si Manang Biday. "Hubarin nyo na po ang suot nyong uniform at baka po magalit ang daddy nyo."

"Ayaw ko." sagot ko. Hindi ko gustong magkasalungat kami ni manang pero gusto ko talagang pumasok sa school. "Pag nakita ni daddy na bagay sa akin ang uniform, siguro papayagan na niya akong pumasok sa school."

Napabuntong-hininga ang aking tagapag-alaga. Kitang-kita ang katandaan sa kanyang mukha pero bawat kulubot sa mukha ay sumasagisag ng masaya niyang kabataan. Napaka-amo din ng itsura niya. "Oh, sya sya.. sige. Malay natin baka pumayag ang daddy mo."

"Yey! Thanks, manang!" masaya kong sambit sabay yakap sa kanya. 

"Dahan-dahan po sa pagbaba ng hagdanan." paalala niya sa akin habang bumababa ako. "Teka lang po at aalalayan kita." lumapit siya sa akin at hinawakan ang aking kamay.