BBTCR 30: Punishment

499 24 7
                                    


Mira's POV

♡♡♡

Nagmamadali kaming pupunta sa department namin para sa class namin. Sobrang terror pa naman ang teacher namin na si Ma'am Cherry na with bangs ang pandak.

*BOOOGSH*

"ARAY KO!" Sambit ni Amanda ng may nakabangga siyang lalaki na nakasumbrero pa ito.

"Couz? Okay ka lang." Sambit ko at tinulungan siyang tumayo.

Salubong ang kilay ni Amanda habang tiningnan ang lalaking kaharap sa amin. Dahan-dahan tinanggal ni boy ang sumbrero niya.

"Buhay ka pa pala?!" Taas kilay na sambit ni Amanda ng makita ang ex niya.

"Amanda, sorr----"

"No! Wag kang magsorry Hunter! Dahil hindi mawawala sa simpleng sorry mo ang ginawa mo sa akin non." Sambit ni Amanda at pilit pinigilan na hindi maiyak.

Oo! Speaking Hunter, kilala niyo naman siya 'di ba. Siya 'yung member ng The NewGen Band nina Steven dati na naging boyfriend ni Amanda pero paulit-ulit siya nitong niloloko.

"Amanda, Sorry pl----"

"Hunter please!" Pagputol ni Amanda. "Wag ka ng magsorry! Dahil ang sorry ay para lang 'yan sa mga bagay na hindi sinasadya, hindi sa paulit-ulit na ginagawa!" Dugtong ni Amanda na ikinabuntong hininga ni Hunter.

"Ahmm... Hunter, akala ko ba sa ibang bansa ka magkokolehiyo? Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko nito.

"Yun na sana e, kaya lang 'di ko kayang pumunta dun na hindi ko naayos ang gusot na ito. At isa pa, hindi ko kayang iwan si Amanda hindi ko siya kaya---"

"Mira! Hali ka na, malelate na tayo sa class namin." Sambit ni Amanda at hinila ako.

Kaya 'yon, naiwan namin si Hunter sa sa kinatatayuan niya at ito naman ang isa mukhang patulo na ang luha nito.

"Okay ka lang?" Tanong ko nito.

"Akala ko okay na ako, pero hindi pa pala. Bumalik pa kasi ang bwis*t e, bumalik pa ang Hunter na 'yon." Sambit nito na tuluyan ng pinakawalan ang luha niya.

Niyakap ko siya para damayan siya. "Couz, okay lang 'yan. Iyak mo na 'yan, iiyak mo lang yan." Sambit ko.

Humagulgol naman siya ng humagulgol. At ako naman dinamayan lang siya sa kanyang ginagawa. Kailangan ako ni Amanda ngsyon, kailangan niya ng karamay. Alam ko naman ang feeling na masaktan e, naranasan ko na 'yan.

"Hoooh!" Sambit ni Amanda.

Napabitaw siya sa pagkayakap sa akin at pinahiran ang luha niya.

"Okay na ako. Tara na punta na tayo sa class natin." Sambit nito st ngumuti.

Kaya ito nga nagpasya kaming pumunta sa department upang pumasok sa class namin.

☆☆☆

Pagdating namin sa classroom namin. Ilang buntong hininga ang ginawa namin bago kumatok sa pinto.

Battle between the Campus RoyaltiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon