Chapter 5

2.3K 41 0
                                    

Yaz feel be like

Ngayon s'ya'y malambing,
Nais akong makapiling,
Marahil dahil wala si Keziah,
Kaya siguro ganito s'ya.

Si Maxrill ay nagluto,
Kaya naman tinikman ko 'to,
Panay ang pang-aasar n'ya sa kapatid,
Sa kuwarto ako ay inihatid.

Nagtaka ko bukas ang pinto,
Pumasok s'ya rito sa kuwarto,
Sa bugso ng damdamin ako'y nagpatangay,
Sarili ko tuluyang sa kanya ibinigay.

Hindi ko inaasahan sa paggising katabi ko pa s'ya,
Sa ngayon sasamantalahin ko ang pagiging masaya,
Ilang sandali na lang aalis na sila papunta sa Palawan,
At muli rito ako ay maghihintay at maiiwan.

Bilin ni Maxrill sarili ko ay ingatan,
Halata sa tinig n'ya ang kalungkutan,
Hanggang sa ako ay nilapitan n'ya,
Sinuway ko s'ya baka mapansin kami ng aming pamilya.

Dedicated Poems For Love Without Limits By:MaxinejijiWhere stories live. Discover now