Carrying The Billionaire's Baby

Chapter Forty Five

Chapter Forty Five

I don't care about her

[A/N: Annyeong :) Sorry talaga sa mga araw na di ako nakakapag-update. Nahihiya na talaga ako sa inyo huhu. I'm really sorry. Mianhaeyo. Anyways, ang chapter na ito ay nasa past :) Ito iyong nakita ni Lucian na magkasama si Phoenix at Amanda. So ayun po... Enjoy reading :) Kamsa <3]

***

"Lucian!" gulat na sabi ko. Parehas kami ni Phoenix na nagulat sa presensya ni Lucian. We both didn't expect to see Lucian here. Naramdaman ko ang kamay ni Phoenix sa kabilang siko ko habang nakaharap kami kay Lucian. Ramdam na ramdam ko ang galit ni Lucian. Palihim akong napalunok at pilit na kinakalma ang puso ko dahil sa kaba at takot. Darn!

Bakit... Bakit ba kasi ang aga niya umuwi? Diba wala pa nga siya kapag 12?

This is his first time na umuwi ng ganitong oras... Bakit natiyempuhan pang magkasama kami ni Phoenix at kakauwi ko lang! Shit! Bakit ba napakamalas kong tao?

Hinawakan ko ang mga daliri ko sa takot na baka bigla na lang siyang sumigaw o saktan ako...

"Lucian---" Phoenix tried to talk to Lucian but he cut him off.

"Ganito ba lagi ang ginagawa mo kapag wala ako?" tanong niya sakin. Kitang-kita ko ang disgusto at galit sa mga mata niya na nagpapahina sakin at sa mga tuhod ko para magbigay suporta. "Are you guys doing something behind my back hmm?" nagpipigil sa galit na sabi niya. Napalunok ako at umiling. Nangingilid na ang luha ko. Shit! How could he conclude on that?

"It's not what you think---"

"Then what do you want me to think huh?!" sigaw niyang pumutol sa sinasabi ko. Nagulat ako sa pagsigaw niya. Marahas na hinila niya ko palayo kay Phoenix. Agad na nagmura si Phoenix at binawi ako kay Lucian. Nasaktan ako sa paghatak nila sakin.

"Don't hurt her you dumb!" inis na sabi ni Phoenix. Tumawa ng pagak si Lucian.

"You have no fucking say for what I want to do with her!" galit na sabi ni Lucian. Hinawakan niya kong muli sa braso at hinatak. Hahawakan sana ako ulit ni Phoenix pero umiling na ko sa kanya. Nasasaktan lang ako sa kakahatak nilang dalawa. Kitang-kita ko ang pag-iting ng panga ni Phoenix. Nagpipigil siyang tuluyang magalit sa pinsan. I don't want them to fight...

"Go upstairs..." malamig na sabi ni Lucian at tinignan ako. Kitang-kita ko ang panganib sa mga mata niya. Ayokong subukan ang pasensya niya kaya naman ay sinunod ko ang gusto niya. Tinignan ko lang si Phoenix bago ako umakyat sa taas.

"Wala kaming ginagawa, Lucian kaya wag kang magalit sa kanya..."

"I'm not dumb, Phoenix..."

Nakaakyat na ko sa taas kaya hindi ko na narinig pa ang pinag-uusapan nila pero alam kong nagkakainitan na silang dalawa sa baba. Mas lalo lamang akong kinakabahan sa mga mangyayari. Please... Wag naman sana silang mag-away dahil lang sakin...

Nang nasa loob na ko ng kwarto ay hindi ako mapakali. I am really scared for what will happen.

Pabalik-balik ako sa paglalakad sa sobrang kaba ko. Anong gagawin ko? What if Lucian... Shit! I don't know what will he do because of his anger towards me. Wala naman akong ginagawang masama ah? I really should explain it to him! Sana kahit paano ay pakinggan niya ko. Siguro naman pakikinggan niya ko kapag nalaman niya ang totoong dahilan diba? Sana... Kahit maawa lang siya sakin sa muntik ng mangyari ayos lang wag lang niya ko pag-isipan ng ibang bagay... Ng masama pati na rin kay Phoenix.