Carrying The Billionaire's Baby

Chapter Eighteen

Chapter Eighteen

Ice Cream

[A/N: Hi guys :) I guess... Hindi ko talaga kailangang ipilit na makakuha ng comments mula sa mga readers para lang malaman ko kung anong iniisip nila about the story. I think... I should be contented to those people who gives their extra effort on typing a comment for my every update. And it really matters to me so much. I really appreciated even short comments telling me how they feel about the update. It made me more happy. I really love reading comments from my readers/friends. Thank you so much :) I really appreciate every votes from everyone. And especially the READERS itself <3 Thank you so much guys :) I really love you mga Babes
( ˘ ³˘)♥❤❤]

***

"Here...," inilapag ni Phoenix ang isang Sundae sa aking harap. Pinaghalong chocolate at vanilla iyon na may mga toppings sa ibabaw. It looks so yummy and delicious but I feel no appetite on eating. Wala akong gana.

Hindi ko akalain na dadalhin ako ni Phoenix sa isang Ice cream parlor. Akala ko kung saan kami pupunta. Hindi ko akalain na ang isang gwapo, mayaman and strong guy ay pupunta sa isang ice cream parlor para kumain nun. His tough features ay hindi nababagay sa malambot na mga ice cream na ito. Hindi ako sanay na makakita ng lalaking kumakain ng ice cream. But he looks perfect while holding a small spoon to eat a soft ice cream.

"Thank you, Phoenix... Pero wala akong gana." sabi ko. Inilapit niya sakin ang kutsara niyang may ice cream. Nagulat ako at napatingin doon saka ko inilipat ang tingin sa kanya.

Ngumiti siya sakin. His genuine smile made my heart beats. "C'mon. It's not always I treat a girl an ice cream." sabi niya at mas inilapit pa ang kutsara sa bibig ko. Napakagat ako ng labi at ngumiti sa kanya. Inilayo ko ang kamay niyang nakahawak sa kutsara sakin. Nakakahiya naman kung kain ko iyon.

"Sinungaling..." sabi ko. Hindi ako naniniwala na hindi siya madalas na nanlilibre ng mga babae at nagpupunta rito kasama ang mga iyon. He may be look bad boy with good personality hindi maikakaila ang ere ng pagiging playboy niya. Tumawa siya at kinain iyong ice cream na inilalapit niya sakin. Ibinaba niya ang kutsara sa ice cream niya bago ako tinignan.

"I am not. Mga pinsan kong babae lang ang pinapakain ko nito," sabi niya. Ngumiti siya sakin. Ngiting bihira kong makita sa isang tao. Pati kasi mga mata niya ay nakangiti. May tenderness din sa mga mata niya nang banggitin ang mga pinsan niyang babae.

"Paano mo nalaman ang lugar na ito?" tanong ko. Na-cu-curious kasi ako kung paano niya nalaman ang lugar na ito. Not all guys know place like this. "Hmm. Someone bring me here. The first time I went to eat an ice cream." sagot niya.
May pait din ang mga ngiti niya nang sabihin iyon.

"You know what... Someone make me eat this ice cream when I'm upset. That someone also told me that if you eat this... It will make you feel light and somehow forget your problem. And it's actually effective. Nakakagaan pala ng loob ang pagkain nito," kwento niya. Bahagya kong nakita ang pagdaan ng sakit sa mga mata niya nang banggitin ang 'someone' na iyon. Agad ding nawala ang sakit na iyon. Nagtaka ako sa nakitang emosyon sa kanya.

"I guess that someone is important to you..." sabi ko sa kanya. Umiling siya at ngumisi sakin. "Nah. Sige na. Try it." sabi niya at inilapit sakin ang akin. Napapailing na lang ako at ngumiti.