İyi okumalar.✨
Medyada Ece🌸
Can'ın Ağzından
Kapımın tıklatılmasıyla uzandığım yerden doğruldum. Annem içeriye gülümseyerek girdi.
"Oğlum misafirin var."dedi.
"Anne kimseyle konuşmak istemiyorum."dedim.
"Saçmalama Can. Toparlan hadi."diyerek odadan çıktı. Kim geldi ki? Ben kimseyle konuşmak istemiyorum. Okulda çıkıp eve geldim. Çünkü eğer okulda kalsaydım Ece'nin kalbini kıracaktım. Akşama kadar salak saçma şeyler düşünüp uyuya kalmışım. Bugün de okula gitmek istemediğim için evde kalmaya karar verdim. Şimdi de yatağımda uzanmış tavanla bakışıyoruz. Daha doğrusu bakışıyorduk.
Derin bir nefes alıp yatağımdan çıktım. Kapım açılınca kimin geldiğine baktım.
"Ece?"dedim şaşkınlıkla.
"Gelebilir miyim?"diye sordu çekingen bir tavırla.
"Tabi."dedim.
Içeriye girip bana doğru geldi. Tam önümde durunca kafasını kaldırıp bana bakmaya başladı. Gülümseyerek onu kendime çekip sıkıca sarıldım. Özledim lan. Ece'de hiç vakit kaybetmeden bana sarıldı. Bir süre sarılmış bir şekilde kaldıktan sonra Ece'den ayrıldım.
"Can...ben konunun aslını bilmiyordum...sen öyle bir anda çocuğa vurunca ben şaşırdım...benim saçımı okşadığını bilseydim ben de bi tane vururdum."dedi son söylediğiyle gülerek.
"Kıvırcık tamam önemli değil olan oldu. Buray'ın istediği de zaten bu. Bizim kavga edip ayrılmamız. Böyle yaparak onu sevindirmiş oluruz."dedim.
"Can ben çok korktum. Rüyam gerçek olacak diye."dedi gözleri dolarken.
"Biliyorum kıvırcık. Özür dilerim seni korkutmak istemezdim. Senin kalbini kırmamak için sınıftan çıktım."dedim.
Bir süre yüzüme gülümseyerek baktıktan sonra söyledikleri kalbimin en derinlerine işledi.
"Sen bu hayatta başıma gelebilecek en güzel şeysin."
"Bu terslikte bir iş var. Bunu benim söylemem gerekirdi."dedim gülerek. O da gülüp kafasını iki yana salladı.
"Tamam konuyu kapatalım. Hadi gel seni annemle tanıştırayım."diyerek elinden tutup onu kapıya doğru peşimden sürükledim. Odadan çıkınca merdivenlere doğru ilerledik. Merdivenlerden inince salona girdik. Annem koltukta oturmuş elindeki dergiyi okuyordu. Bizim geldiğimizi anlayınca kafasını dergiden kaldırıp gülümsedi.
Ece ile birlikte annemin karşısındaki koltuğa oturduk.
"Anne sana bir şey söyleyeceğiz."dedim.
Kaşlarını çatıp kafasını salladı.
"Sizi dinliyorum."
Derin bir nefes alıp Ece'ye baktım. Gülümseyip kafasını salladı. Ece'nin elini tutup anneme baktım. Ece'nin ve benim birleşmiş ellerimize şaşkın bir şekilde bakıyordu.
"Anne biz sevgiliyiz."dedim.
Annem bir anda sevinçle ayağa kalktı.
"Ayy inanamıyorum. Oğlum evde kalmıyorsun."dedi annem. Sevincine gülümsedim ama son söylediğiyle gülümsemem yavaş yavaş yüzümden silindi. Ece'nin gülmemek için kendisini zor tuttuğunu görünce göz devirdim.
"Anne kız arkadaşımın yanında ayıp olmuyor mu?"diye homurdandım. Annem beni takmayarak hızlı adımlarla yanıma gelip beni yerimden kaldırdı. Şaşkın bir şekilde anneme bakmaya başladım. Yerime oturup Ece'ye döndü. Ben de sinirli bir şekilde gidip annemin az önce kalktığı yere oturdum.
"Kızım daha önce hiç kaza geçirmedin dimi?"dedi annem.
"Hayır neden ki?"dedi Ece anlamayarak.
"Hani oğlumla çıkıyorsun ya ben biraz şaşırdım."dedi annem.
"Anne acaba benim sevgilimin olması seni neden bu kadar şaşırttı?"dedim kaşlarımı çatarak.
"Oğlum sen normal bir çocuk değilsin ki. Ondan şaşırdım."dedi annem yüzüme bile bakmadan.
"Anne üstüme bir de toprak at tam olsun."dedim. Annem beni hiç umursamayarak Ece ile sohbet etmeye devam etti.
Ece ile anlaşması tabi ki de çok güzel bir şey ama beni de bu kadar gömmesi hiç de hoj değil yani. Gözlerimi kısarak onları izlemeye devam ettim. Ece'nin anneme gülerek bir şeyler anlattığını görünce sinirim geçti ve yüzümdeki tebessümle onları izledim.
Batu'nun Ağzından
Evin içinde yankılanan çığlıkla yattığım yerden doğruldum. Ne oluyor lan? Koltuktan kalkıp etrafa baktım. Mavili'nin sinirli bir şekilde bana doğru geldiğini görünce kaşlarımı çattım.
"Benim ne işim var lan senin yatağında?"diye bağırıp tam önümde durdu.
"Sen dün koltukta uyuyakalmıştın ben de bir yerin tutulmasın diye yatağıma götürdüm seni."dedim kaşlarımı çatarak.
"Bu durumda beni kucağına aldın?"diye sordu tek kaşını havaya kaldırarak.
"Yok sürükleyerek götürdüm."dedim sırıtarak.
"Bak bi de dalga geçiyor. Sen sapık mısın? Uyandırsana beni, ne kucağına alıp yatağına götürüyorsun?"dedi sinirli bir şekilde.
"Seslendim ama uyanmadın."dedim koltuğa oturarak. Mavili bana çemkirmeye devam edince arkama yaslanıp onu dinliyormuş gibi yapmaya başladım. Şu an sadece dudaklarının hareket ettiğini görüyorum sesi gelmiyor ve ben bu durumu sırıtarak seyrediyorum. Bir anda Mavili koluma vurunca kaşlarımı çatıp ona döndüm.
"Dinlemiyor musun lan beni?"dedi.
"Dinlemiyorum."dedim rahat bir tavırla.
"İnsan bir..."sözünü kesen telefonunun çalmasıydı. Mavili sehpanın üstünden telefonunu alıp açtı.
"Efendim Mert...Bir arkadaşımdayım...Kim olduğu seni ilgilendirir mi?...Sormam hata. Evet ilgilendirmez...Kapatıyorum."diyerek telefonu kapattı. Mavili yanıma oturup ayaklarını sehpaya uzattı.
"Hey çek ayaklarını oradan."diyerek ayaklarını ayaklarımla ittim.
"Aman al yedik sanki masanı."diye homurdandı Mavili. Dün akşamdan beri merak ettiğim soruyu sormaya karar verdim.
"Mavili?"
"Efendim?"diyerek bana döndü.
"Sen dün bana teşekkür etmek için geldin, neden burada uyuyakaldın? O kadar seslenmeme rağmen uyanmadın. Bir sorun yok değil mi?"dedim.
"Şey..."diyerek gözleni kaçırdı.
"Ney?"dedim kaşlarımı çatarak.
"Tamam anlatacağım ama gülmek yok."dedi. Kafamı sallayarak onayladım.
"Ben seni evine bıraktıktan sonra biraz işim vardı onları halletmek için şehrin çıkışında bir depo var oraya gittim. Sabaha karşı işlerim bitince evime gittim. Bi de ne göreyim? Benim ev sahibi benim eşyaları dışarı çıkartmış. Dedim 'sen ne yapıyorsun?' Bana dedi ki 'sen ne kiramı veriyorsun ne de eve vaktinde geliyorsun, git kendine başka bir ev bul.' Ben de 'evine çok meraklıydım sanki' diyerek motoruma bindim ve Mert'in yanına gittim. Eşyalar zaten benim için pek önemli değildi. Bir kaç kıyafetim vardı onları da aldım yanıma. Sonra Mert'in yanına gittiğimde bana birden bağırmaya başladı. Senin hakında bir şeyler dedi ben de ona sinirlenip yarış yaptığımız yere gittim. Akşama kadar orada oyalandım. Sonra gidecek yerim de yok, cüzdanımı da Mert'in evinde unutmuşum otele de gidemedim, geri de dönemedim. En son çare sen kaldın ben de buraya geldim."dedi.
"Seni öpen ve sapık dediğin bir adama ne kadar da güveniyorsun sen öyle."diyerek ona yaklaşmaya başladım. Mavili kaşlarını çatarak ne yapmaya çalıştığımı anlamaya çalıştı.
Boşuna öyle bakma be Mavili, ben ne yaptığımı biliyor muyum sanki?
"Kendimi koruyabilirim."dedi tek kaşını kaldırarak.
"Bence bana karşı kendini koruyamazsın."dedim sırıtarak.
"Görelim."dedi. Yüzümdeki sırıtmayla ona doğru biraz daha yaklaştım. Mavili'de sırıtıp bana doğru gelince kaşlarımı çattım. Sen istedin bunu Mavili.
Mavili'yi tam öpecektim ki benden önce davranıp sert bir şekilde çenemi ısırdı. İnleyerek geri çekildim.
"Ne yapıyorsun kızım?"dedim sert bir şekilde.
"Kendimi koruyabilirim demiştim."dedi ayaklarını kendine çekip kafasını dizlerine koyarak.
"Bak sen."diyerek hiç beklemediği bir anda ayak bileklerinden tutup kendime doğru çektim. Dengesini sağlayamadığı için koltuğa düştü. Mavili'nin üstüne çıkıp sırıttım. Bu sefer şaşırmış olacak ki gözlerini kocaman açmış bana şaşkın bir şekilde bakıyordu.
"Ne güzel koruyorsun sen kendini öyle."dedim gülerek.
"Batu o azdı ırzıma geçseydin."diye homurdandı Mavili gözlerini devirerek.
"Öyle bir saçmalık yapmam."dedim kaşlarımı çatarak.
"Yok bi de yap. Kalk lan üstümden. Kaç kilosun sen altında ezildim."dedi beni üstünden itmeye çalışarak. Çalışarak diyorum çünkü benim KASLI vücudumu üstünden atması zor.
"Kilo mu? Ne kilosu kızım? Kas onlar kas."dedim.
"Ya ya kesin öyledir."dedi dalga geçerek.
"Seninle bu konu hakkında tartışmayacağım."dedim.
"Tamam şimdi kalk üstümden."dedi.
"Cık."dedim.
"Batu bak fena olacak. Kalk üstümden."dedi kaşlarını çatarak.
"Çenemi ısırdın ve bunun bir cezası var."dedim.
"Yok ya. Neymiş o? Üstüme çıkıp beni ezmek mi?"dedi alay ederek.
"Güzel fikirmiş ama benim aklımdaki başka. Çenemi öpmen"dedim.
Biraz düşüdükten sonra"Tamam."dedi sırıtarak.
"Harbiden mi?"dedim şaşırarak.
"Harbiden. Yaklaş."dedi.
Gülerek ona yaklaşmaya başladım. Dudaklarını çeneme yönlendirdiğinde gülümseyip gözlerimi kapattım. Çenemdeki sızıyla hızla gözlerimi açtım. Yine ısırdı.
"İnsaf be kızım."diyerek üstünden kalktım.
"Sen çok zeki olduğunu falan mı sanıyorsun?"dedi sırıtıp yerinden doğrularak.
"Öyle olduğumu sanmıyorum. Öyleyim zaten."dedim göz devirerek. Ayağa kalkıp dış kapının yanındaki boy aynasına doğru ilerledim. Aynadaki yansımama baktığımda çenemin iki tarafında da diş izi olduğunu gördüm. Isırdığı yerler morarnaya ve daha çok belki etmeye başlayacağı için bir süre böyle dolaşacağım aklıma gelince gözlerimi devirdim.
"Bu nasıl bir fantezidir arkadaş."diye homurdanıp Mavili'nin yanına doğru ilerledim.
"Batu?"Mavili'nin bana sevinçli bir şekilde seslenmesi ile kaşlarımı çattım.
"Ne oldu?"dedim anlamayarak.
Yerinden kalkıp yanıma geldi.
"Ayağın."diyerek ayağıma baktı. Kafamı yere eğerek ayağıma baktım.
"Ne olmuş ayağıma?"dedim kafamı kaldırıp Mavili'ye bakarak.
"Sen yürüyebiliyorsun artık."dedi sevinçle. Harbiden lan sabahtan beri ayağımın ağrısını hiç hissetmedim daha doğrusu aklıma bile gelmedi.
"Bunun sevincini tek başıma yaşamadığım için mutluyum."dedim gülümseyerek. O da bu söylediğime güldü.
"Sen benim ayağımın ağrıdığını nereden biliyorsun? Ben sana öyle bir şey dediğimi hatırlamıyorum."dedim kaşlarımı çatarak.
"Doktorunla konuştum."dedi.
"Neden böyle bir şey yaptın?"dedim anlamayarak.
"Bilmem öyle gerekti."dedi kısa keserek. Bir şey demeden koltuğa oturdum. Telefonumun çalması ile sehpanın üstündeki telefonumu elime aldım. Arayan boks maçı yaptığım Emir'di. Telefonu açıp kulağıma götürdüm.
"Efendim."
"Alo, abi yarın boks maçın varya bugün antrenmana gelecek misin diye aramıştım."dedi Emir.
"Ben onu tamamen unuttum. Tamam 20 dakikaya ordayım."dedim.
"Tamam abi görüşürüz."diyerek telefonu kapattı.
"Ne olmuş?"dedi Mavili.
"Yarım boks maçım var antrenmana gitmem gerek."dedim ayağa kalkarak.
"Oha! Boks maçı mı yapıyorsun?"dedi o da ayağa kalkarak.
"Evet."diyerek odama doğru ilerlemeye başladım.
"Ne güzel. Ben de gelebilir miyim?"diyerek arkamdan geldi.
"Olur."dedim odama girerek. İçeri girince Mavili'de arkamdan içeri girdi. Telefonumu yatağın üstüne bıraktım. Dolabıma doğru ilerleyip içinden bir tişört ve bir tane de eşofman altı çıkarttım. Üstümdeki kazağı çıkartıp tişörtü üstüme geçirdim. Mavili sadece gözlerini bana dikmiş bana bakıyordu. Elim pantolonumun kemerine gidince Mavili bağırmaya başladı.
"Hey hey hey. Dur, dur. Ben çıkayım."diyerek hızla odadan çıktı. Gülerek eşofmanı da üstüme geçirdim. Hazır olunca dün akşam Mavili'nin yattığı yatağı toplayıp komidinin üstünden araba anahtarımı ve cüzdanımı aldım. Telefonumun yere düştüğün görünce göz devirerek onu da yerden aldım. Telefonuma bir şey olmadığını görünce derin bir nefes aldım. Daha iki gün önce aldım seni. Tam doğruluyurdum ki Mavili'nin botlarını gördüm onları da alıp kapıya doğru ilerledim.
Odadan çıkınca Mavili'nin de beni beni beklediğini gördüm. Botlarını ona uzatınca elimden alıp teşekkür etti. Dış kapıya doğru ilerledik. Kapının önünde ayakkabılarımızı giyince evden çıktık. Mavili merdivenlere ben de asansöre doğru ilerledim. Asansöre binip zemin kata bastım. Asansör kısa bir süre sonra durunca asansörden çıkıp kapıya doğru ilerledim. Apartmandan çıkınca Mavili'yi bekledim. Çok geçmeden gelince ben arabama Mavili'de motoruna doğru ilerledi.
"Mavili?"dedim arabamın kapısını açarak. Motoruna binip eline kaskını aldı.
"Efendim?"dedi.
"Spor salonuna kadar yarışa var mısın?"dedim.
"Fena fikir değil. Spor salonunun adı?"diye sordu.
"***spor salonu."diyerek arabama bindim.
"Uzak değilmiş. Işıkların oradan başlayalım.;"diyerek kaskını kafasına taktı. Kapımı kapatıp arabayı çalıştırdım. Mavili önden ben arkadan ana yola doğru yol aldık.
Işıkların olduğu yere gelince şansımıza kırmızı ışık yanıyordu. Arabamın camını açıp Mavili'ye baktım.
"Yeşil ışıkla birlikte başlıyoruz."dedim. Kafasının sallayarak onayladı. Sarı ışık yanınca derin bir nefes alıp ayağımı gaz pedalina koydum. Yeşil ışık yandığı gibi Mavili nasıl olduğunu anlamadan tuzla buz oldu. Şaşkınlığımı üstümden atıp gaza bastım. Çok geçmeden Mavili'ye yetiştim. Sırıtarak gaza daha çok yüklendim. Normalde 15 dakika da gittiğim spor salonuna bu hızla ortalama 7-8 dakika da varırım. Dediğim gibi de oldu. Köşeden yavaşlamadan dönünce dikiz aynasından çıkarttığım toza gülerek baktım. Önüme dediğim de gördüğüm şeyle gülmem yüzümden silindi.
Arabayı spor salonunun önüne park edip hızlı bir şekilde arabadan indim.
"Sen, nasıl?"dedim anlamayarak. Mavili motoruna yaslanmış bana sırıtarak bakıyordu.
"Senin arabanın giremediği yerlere benim bebeğim giriyor."dedi. Kaşlarımı çatarak spor salonuna doğru ilerledim.
"Tamam ya hemen bozulma bir daha ki sefere kazanmana izin veririm."diyerek arkamdan geldi.
"Sen altındaki motora dua et."diye homurdandım merdivenlerere doğru ilerleyerek.
"Ediyorum zaten."dedi Mavili. Birlikte merdivenlerden üçüncü kata kadar didişe didişe çıktık.
Emir'in hızlı adımlarla bize doğru geldiğini görünce kaşlarımı çattım.
"Abi benim eve gitmem gerek. Acil bir işim çıktı."dedi yanımıza gelerek. Mavili'ye değişik değişik bakmaya başladı. Bana dönünce gözü çenemde takılı kaldı. Gülmemek için dudaklarını bir birine bastırdı. Yanlış anladı kesin.
"Tamam Emir önemli değil. Sen git."dedim.
"Sağol abi."diyerek yanımızdan uzaklaştı.
"Emir'le mi çalışacaktın?"diye sordu Mavili.
"Evet de gitti o. Neyse biz de gidelim."dedim.
"Bak ne diyeceğim. Hazır o kadar gelmişiz. Bence birlikte çalışabiliriz."dedi Mavili.
"Kendine güveniyorsun yani?"dedim tek kaşımı alayla havaya kaldırarak.
"Her zaman."dedi.
"İyi yürü hadi."diyerek odayı gösterdim ona. Mavili önde ben arkasından içeriye girdik. Mavili üstündeki deri ceketi çıkartıp koltuğun üstüne koydu. Ben de dolabımdan iki çift boks eldiveni aldım. Biri siyah diğeri mavi. Mavi olanı Mavili'ye uzattım. Diğerini de kendi elime geçirdim.
"Anlıyor musun bari bokstan?"dedim.
"Anlamazsam teklif etmezdim zeki çocuk."dedi sırıtarak. Bir şey demeden boks yaptığımız yere çıktım. Mavili'de arkamdan gelip yukarı çıktı.
"Hazır mısın?"diye sordum boynumu sağa sola kırarak.
"Evet."diyerek sırıttı.
"Ben bir kıza vurmam. Sen başla istersen."dedim.
"Karşında bir kız varmış gibi değil de rakip varmış gibi oyna çünkü ben öyle yapacağım."diyerek yüzüme yumruk attı. Reflekslerim iyi olduğu için elimdeki eldivenlerle yüzümü korudum.
"Malesef ben böyle bir şey yapmam."dedim attığı yumruklardan yüzümü korumaya devam ederek.
"Sen bilirsin ama ben sana vurmaya devam edeceğim."diyerek yüzüme yumruk atmaya devam etti.
"Adam gibi savunsana kendini."diye bağırdı Mavili.
"Ben halimden memnunum."dedim sırıtarak.
"İyi sen bilirsin."diyerek yüzüme tekrar yumruk atmaya başladı. Geriye doğru bir adım attım ama dengemi sağlayamayıp sırt üstü yere düştüm.
"Aaahhh."diye inledim. Mavili karnını tutmuş benim halime kahkahalarla gülüyordu.
"Gülme be kızım."diye homurdandım kafamı yere koyarak.
"Ama gerçekten çok komik."dedi gülmeye devam ederek. Sen kaşındın.
Ayağımla Mavili'nin ayağına hafif bir şekilde vurunca o da dengesini sağlayamadı ve üstüme düştü.
Gözlerini kocaman açmış bana şaşkın bir şekilde bakıyordu. Sırıtarak ona bakmaya devam ettim. Kafasını iki yana sallayarak üstümden kalkmaya çalıştı ama kollarımı beline sararak kalkmasına engel oldum.
"Bıraksana lan."dedi kaşlarını çatarak.
"Hayır."dedim sırıtarak.
"Sapık mısın ya?"
"Hayır değilim."
"Bak Batu kötü olacak."dedi.
"Olsun bir şey olmaz."dedim.
"Ne gıcık birisin ya. Bıraksana oğlum."dedi. Gülerek kafamı sallayıp kollarımı çözdüm. Göz devirerek üstümden kalktı. Ben de yerimden kalkıp karşısına geçtim. Artık ne kadar öfkelenmişse ben daha ne olduğunu anlamadan yumruğunu sert bir şekilde karın boşluğuma geçirdi. İnleyerek iki büklüm oldum.
"Yavaş be kızım."dedim.
"Hadi hadi kalk."diyerek sırıttı.
"Vuramam ama engellerim."diyerek doğruldum.
Yüzüme tekrar bir yumruk attığında geri çekilip elini tuttum. Elini ters çevirip sırtını kendi göğsüme yasladım.
"Bakıyorum da hareket edemiyorsun."dedim kulağına fısıldayarak.
"Sen öyle san."diyerek ben daha ne olduğunu anlamadan sağ dizimin arkasına uygulanan baskı ile dengemi sağlayamayıp yere düştüm. Mavili bana bakıp gülünce aklıma gelen fikirle ben de gülümsedim. Bir anda Mavili'nin ayak bileğinden tutup kendime çektim ve yere düşmesini sağladım.
"Ne güzel çalışıyoruz ama. Madem düşüyorsun neden beni de peşinden düşürüyorsun? "diye homurdandı.
"Öyle daha zevkli."dedim ben de sırıtarak.
"Kaybedeceksin."dedi Mavili.
"Nereden biliyorsun?"dedim kaşlarımı çatarak.
"Çünkü düzgün çalışmıyorsun."dedi.
"Boks torbasını yumruklasam da yeterli olur aslında."diyerek yerimden kalktım. Sağ elimdeki eldiveni çıkartıp elimi Mavili'ye uzattım. Elindeki eldiveni çıkartıp elimi tuttu. Onu da ayağa kaldırınca sahadan indim. Mavili'de arkamdan geldi.
"Aç mısın?"dedim.
"Evet."dedi Mavili.
"Tamam hadi bir yere gidip bir şeyler yiyelim."dedim. Kafasını sallayıp diğer elindeki eldiveni de çıkartıp ikisini de bana uzattı. Eldivenleri alıp dolaba doğru ilerledim. Mavili'nin kullandığı eldivenleri dolaba koyup kendi elimdeki eldiveni de çıkartıp onları da dolaba koydum. Dolabı kapatıp arkama döndüğümde Mavili'nin beni beklediğini gördüm.
"Yeteri kadar çalışmadın ki. Daha doğrusu hiç çalışmadın."dedi Mavili.
"Akşam yine gelirim. O zaman Emir gelmiş olur. Daha iyi çalışırız."dedim.
Kafasını sallayarak kapıya doğru ilerledi. Ben de gülümseyerek onun arkasından ilerledim.
•instagram;
• nazozkan_
•_justreaders_