"PROM NIGHT"
I looked around myself infront of the mirror. I am wearing a burgundy color with strapless. Sparkling beading that naturalize my waistline and tulle skirt style. Above the knee ang haba nito at nangingintab ang aking balat sa damit na ito.
umiikot ikot pa ako habang nakahawak sa dulo ng kulot kung buhok.
katatapos lang akong ayusan ng stylist na kinuha ni daddy. Medyo light lang ang make up na nilagay nito sakin. aniya mas maganda pa rin daw kung natural beauty ang mangingibabaw. maganda naman daw ako kaya dapat kong ilabas.
narinig ko ang pagkatok ng pinto at naabutan ko don si manang seling.
"Nandito na po si sir lake mam jocel." aniya tumango ako pagkatapos ay sinara muli ang pinto. huminga ng malalim at hinawakan ko ang aking dibdib.
Okay..
Kalmado akong lumakad suot ang 5 inch heels na nangingintab. parang may dyamante ang silver rock glitter na stiletto heels nayun.
Naanigan ko si lake sa dulo ng hagdan.
nakasuot ito ng itim na tuxedo. bahagyang nakaayos ang buhok. mapula ang mga labi at nakatindig na nakahayag ang mga kamay para abutin ako.
He is super super hot to the highest level.
naiimagine ko tuloy ang mga boring na movie na pinapanuod ni Anna sakin sa Disney.
Yung protagonist na lalaki at feeling ko isa akong swan that turned into princess.
"Hi." nawala na naman ang mga mata nito ng batiin ako.
"Hello." nang abutin ko ang kanyang kamay.
"You are Gorgeous Jocel. "aniya at naramdaman ko ang paghaplos nito sakin kamay.
kinagat ko ang aking labi at nag-iwas ng tingin.
Tang-ina!! kinikilig ako..
"Sorry for my delay, matagal ka bang nag-antay."
"Ayos lang.. worth it naman ang paghihintay ko."nang hindi naalis ang mga mata nito sakin.
and again, kinikilig ako. isang hirit pa ng lalaking to, baka mapatumbling na ako sa sobrang kilig.
"Let's go."tumango ako at nagpatianod sa kanya.
Sa bungad ng pintuan ng aming bahay ay nakaparada ang isang Mini Cooper na kulay Gray.
Hindi iyon basta basta Mini Cooper lang dahil nangingintab ang Logo ng sasakyan nito sa harapan.
Volkswagen Beetle..
Isang Mitula Cars.
Hindi ako makapaniwala.
Ibang iba ang lake na kilala ko sa kasama ko ngayun.
Oo alam ko na mayaman ang kanilang pamilya, pero ni minsan, hindi nito pinangalandakan sa eskwelahan ang kayaman nito.
Pinagbuksan niya ako ng pinto at para talaga akong prinsesa na pinagsisilbihan ng prinsipe.
Nang makasakay kami ay napansin ko ang mahigpit na paghawak nito sakin kamay.
at ang mga mata nito, hindi nawawala sakin.
naiilang ako..
nakakailang dahil ito ang kauna unahang tinitigan niya ako ng ganito kaintimate.
yung tipong lahat ng parte ng aking mukha ay inoobserbahan nito.
Umiwas ako ng mga mata. hindi ko kayang salubungin ang kanyang mga titig.
para akong yelo na natutunaw sa ginagawa nito.
" May nanliligaw ba sayo jocel?" pagbabasag nito sa katahimikan.
"Hu eh.." mabuti nalang at madilim dahil kung nagkataon ay nakita nito ang pamumula ko.
Umiling ako.
Gusto ko ikaw ang manligaw sakin.
pero syempre hindi ko sinabi yun, kailangan kong maging demure. discreet, babaeng birhen..
"Kung ganun, pwede ba kita ayain lumabas pagkatapos ng prom night?" malapad ang ngiti nitong sinabi niya yun sakin.
this is it..
ito na ang hinihintay kong pagkakataon. napansin na ako ng taong gusto ko..
umeffort lang ako magpaganda at boom. nakalimutan nito ang aking kaibigan.
bigla akong natigilan sakin naiisip.
ayoko man isipin, pero parang bleak lang ang lahat.
simula ng nakita ako nito sa family dinner na nag-ayos, nagkainteres na ito sakin.
Hiningi niya ang number ko, at walang araw na hindi ito nagtetext o tumatawag sakin.
Nagbago ang dating malamig nitong pakikitungo.
Hindi naman totally malamig, nakakausap at nakakasama ko naman siya.
kaya lang, mas pansin kong nagkainteres lamang siya sakin dahil naging maganda ako.
Ang saklap naman.
Hinintay niya ang aking sagot. hanggang sa makunot ang noo nito dahil sa pagyuko ko.
Ayokong magpakaimpokrita o ingrata.
Gusto ko siya, pero hindi ko gusto ko ang paraan ng pagkagusto niya sakin.
pakiramdam ko naatract lang siya dahil maganda na ako..
dahil nagbago na ako.
parang nangyayari sa mga magical teleserye na sa tuwing magtatransform ang bidang babae at maging maganda, mapapansin siya ng gustong gusto niyang lalaki.
Looks can be decieving..
iyon ang totoo.
maloloko ka ng mukha kapag magpadala ka rito.
Hindi mo makikita ang totoong siya kung binubuhay mo ang kaanyuan ng isang taong mawawala rin balang araw.
Tumunog ang kanyang cellphone. bahagyang bumitaw ang kamay nito sakin at nakalimutan din nito ang tinanong kanina.
narinig ko ang kanyang pagtawa sa kausap.
ang mga ngiti nito.
alam ko hindi lang ako ang kayang makapagbigay nun sa kanya.
masaya siya sa kung ano ang kanyang mga ginagawa.
Lake...
Ano ba talaga ang nagustuhan mo sakin?
gusto kong malaman ng ipaalam ko rin ang aking saloobin..
Dumating kami sa venue ng prom night.
Isa iyon sa mga sikat na hotel sa manila.
binaba kami ng driver sa may bukana ng pintuan ng hotel.
as usual, pinagbuksan niya ako ng pinto.
sumalubong samin ang mga camerang panay ang click at kuha samin.
naasiwa ako bigla. hindi ako sana'y na kinukuhanan ako ng litrato.
"You okay?" nakita ko ang pag-aalala sa mukha ni lake.
Tumango ako..
I have to cover this intimadating feeling that I have right now.
Naiilang ako.
sa lahat.
Sa mga matang nakatingin samin habang naglalakad kami papunta ng event hall.
mga taong nagsasalita na wari'y pinag-uusapan ang suot kong damit.
Ang mga lobong sumasalubong samin na parang mga kamay na nagwawagayway.
ang musika na kahit malambing pakinggan sa tenga at naasiwa pa rin ako.
sa iba't ibang klase ng ilaw na sumasalubong samin.
Sa kasama ko na hindi ko alam kung totoo nga ba.
Yes' I came up with the conclusion na hindi totoo ang lahat ng ito.
Although napakaaga pa para magconclude pero iyon ang sinasabi ng utak ko.
"Jocel!!" tawag sakin ni Anna. agad na lumapad ang kaninang pigil kong pagngiti.
nakasuot ito ng saphire color na damit. katulad ko na tube ang style. pero ang sa kanya ay medyo mahaba ng kunti ang pagkatabas nun.
Ang tangkad nitong tingnan dahil sa suot na heels.
Agad na lumundag ang aking puso ng magtungo ang aking mga mata sa kasama nitong lalaki.
Monteverde?
Nakasuot ito ng kulay puting tuxedo. hapit na hapit iyon sa malapad nitong katawan.
nakaitim na slacks at sapatos.
ang buhok nito'y hindi katulad ng palagi kong nakikita o naiimagine. maayos iyon.
Hindi iyon katulad ng mga vampire movies na napapanuod ko na messy ang buhok. although minsan natutungaga ako dahil sobrang gwapo ng mga vampire na yun, at katulad ni Rafael, ang totoo'y nadadala ako ng kanyang kagwapuhan.
Hindi siya yung tipong pangleading man sa isang pelikula, o di kaya yung lalaking sasabihin natin boy next door.
Mas higit pa don eh..
para siyang anak ng greek God na binaba sa lupa para makahalubilo ng mga tao.
Tama, hindi siya tao.
Isa siyang Diyos..
Mula sa tindig nito na kunting paggalaw ay makakagaw atensyon na. sa bawat paggeywang ng braid nito sa buhok na aakalain mong anak siya ng isang haciendero.
kahit wala siyang ilagay na make up o anu sa mukha nito, talagang natural ang paggwapo.
at ang mga mata nito.
Shit!!
ba't ganun siya makatitig sakin.
Yung tipong wala siyang ibang nakikita maliban sakin.
kahit na nagsasalita si Anna sa kanyang tabi ay nakatuon ang titig nito sakin.
buong buo.
napalunok ako.
We are not in good terms after what happen to the gym.
siguro kaya ganun ito makatingin dahil naalala na naman nito ang aking ginawa.
"I'll go with Anna first to say hi. gusto mo sumama?" umiling si lake. "Kailangan ko rin muna pumunta sa mga classmates ko. Puntahan nalang kita kapag magsisimula na ang programe." nawawala ang mga mata nito nang sinasabi yun.
Tumango ako pero hindi ko inaasahan ang sumunod na nangyari.
mabilis kong naramdaman ang kanyang labi sakin pisngi.
at nakatulala akong iniwan nito habang nakahawak ako sakin pisngi.
pakiramdam ko may mga nilalang na naninibugho sakin kalooblooban.
yung tipong ang mga mata nila'y mga lobo na nakakita ng malalapa sa gabi.
napalingon ako kala Anna.
This time, yung mga mata ni rafael ay para ngang lobo.
matalim at nangangain.
"You are perfect Jocel. sino ang stylist mo?" si Anna nang makalapit ako sa kanya.
Hindi ko maiwasan sulyapan ang katabi nito na lumalagok ng wine.
o wine nga ba iyon?
hindi ko alam basta may iniinom ito.
"Hindi ko kilala eh. pero sabi sakin ng secretary ni daddy, stylist daw iyon ng mga artista."
Siya naman itong tiningnan ko. masaya itong umiikot sakin harapan.
nakakamaze ang ginagawa nito lalo pa't kasabay ng kanyang pag-ikot ay ang pagngiti nito.
bahagyang kulot ang buhok ni anna pero nakalugay lamang iyon.
Hindi ko alam kung parehong light lang ang make up na inaplay samin. pero habang tinitingnan ko siya, talagang walang nagbago sa mukha nito liban sa mas lalong kuminang iyon.
Umigham ang katabi nito, nakita ko ang pagbaba pagtaas ng adams apple nito.
Parehong hanggang leeg kami ni rafael. pero kapag hindi kami nakaheels. hanggang dibdib lang si Anna samantalang ako ay balikat.
malaking tao.
kaya nga malaki eh.
napailing ako sakin iniisip.
Shemay Jocel, isang beses mo lang yun nahawakan pero parang namaster muna ang bawat detalye na yun.
"Si Rafael pala ang partner ko sa prom night. niyaya ko siya dahil wala na akong mapiling iba." gusto kong mag bumunghalit ng tawa sa sinabi ni Anna.
So wala siyang choice kaya kay rafael siya nauwi.
Apparently yun nga yun.
pero niyaya siya ni lake bago ako.. hindi ko alam kung bat siya tumanggi don..at hindi ako naniniwalang wala siyang ibang mapili.
I'm sure may nangyaring hindi maganda kaya kay rafael ito nauwi.
Hayun na naman ang mga mata nitong kulay asul.
kahit madilim ay nangingintab ito,
para itong dagat na sumasabay sa ilaw ng mga bituin at buwan.
nag-announce ang emcee para sa pagsisimula ng program. sandaling umiikot ang aking mga mata para hanapin si lake. nakita ko naman ito sa dagat ng mga kaklse nito. naghahanap ito ng pwedeng daanan dahil sinara ang daan sa gitna papunta samin mesa.
nang magtama ang aming mga mata ay sinenyasan ko ito na mamalagi nalang ito doon.
lahat ng mga estudyante ay nakatayu pati ang kanilang mga partner.
humilera ang lahat. nasa tabi ko si Anna at seryusong nakatingin sa projector kung san pinapakita ang mga nagdaan prom night.
hanggang sa makaramdam ako ng daliring umaabot sakin kamay. hindi ko iyon pinansin at nagfocus sa kung san nakatingin si Anna.
may malakas na buntong hininga akong naririnig mula sakin likod. ayaw kong lumingon dahil kung gagawin ko yun, baka makahalata si Anna.
hinayaan ko ang kamay ni Rafael na haplusin ang aking daliri.
banayad iyon at ramdam na ramdam ko ang pangunguryente nito sakin sistema.
hanggang sa bumaba iyon muli sakin daliri at kahit na gusto kong magprotesta ay nagawa nitong pagsiklutin ng walang nakakahalata ang mga daliri namin. napakahigpit niyon na animo'y hinding hindi ako makakabitaw.
napalunok ako ng laway dahil pakiramdam ko ay napapanuyuan ako ng pawis.
nagrarambulan ang kung anong nilalang sakin tyan.
May ibang nagrarally na hindi ko alam kung ano ang pinaglalaban nila.
Sunod sunod ang aking paghinga at ito na naman ang paghabol ng mga kabayo sakin.
" You are more than perfect jocel." nangilabot ang aking mga balahibo sa leeg ng maramdaman ko ang paghinga nito don ng magsalita siya.
feeling ko ay pinagpapawisan ako ng mga oras na'to.
Oh meged jocel.
What now!!
bumitaw ako sa kanyang hawak dahil pakiramdam ko ay nawawalan ako ng balanse. pwede na ba akong himatayin.
Naagaw ang atensyon ko ng makarinig ako ng pigil na pagtili ng katabi kong mga babae.
nang tunguhin ng aking mga mata kung sino ang kanilang tinitingnan ay napakunot ang aking noo.
hayun na naman ang namumuong pag-aalsa ng mga nilalang sakin tyan dahil sa inaakto ng mga haliparot na babae na'to.
bahagya akong lumapit kay rafael at nakita ko ang pagkagulat sa mga mata nito ng ako mismo ang kumislot ng aming mga daliri.
tinaasan ko ng kilay ang mga estudyanteng iyon.
"Ayy, jowa ni jocel. halika atras tayo." kahit bulong iyon na sabi'y rinig na rinig ko pa rin.
Nang wala na ang mga estudyante ay hindi na naman nakatakas sa gilid ng aking mga mata ang simpleng pagngisi ni rafael na akala mo'y nagpipigil tumawa.
Oo alam ko nakakatawa ang ginawa ko, dahil kahit ako hindi ko maintindihan kung bakit ko yun ginawa.
Gusto kong paniwalain ang aking sarili na hindi iyon nangyari. shemay!!
nangyari nga jocel eh. wag kang abnormal mag-isip.
" I love the girl holding my hand." inaawit ni rafael ang bawat linya ng mga salitang iyon. para itong nanalo sa kung anong sugal at abot tenga ang ngiti nito.
hindi kami nagkakatinginan at ang mga mata nami'y nasa monitor.
at ito pa ang malala.
mas lalong hindi ko maintindihan ang aking sarili dahil hindi ko magawang mabitawan ang kamay ng damuhong ito.
bakit?
anong nangyari jocel?
kung makaasta ka ay daig mo pa ang syota ng lalaki nito?
halos gusto mo itong bakudan pero hindi naman kayo?
anong kaeschusan na naman to.
Gusto kong pagalitan ang aking sarili.
Gusto kong sabunutan ang aking sarili.
No way!!
wala akong gusto sa taong ito!!
maniac!!
pervert!!
asshole!!!
nasa kanya na ang mga masasamang depenasyon ng pagiging lalaki..
pero tang ina!!
bakit parang gusto ko siya!!
hindi..
Gustong gusto ko siya...