Chapter 32
Nagets ko kaagad ang gusto nyang sabihin. Kahit na hindi nya diretsyong sabihin sa akin ay alam kong malalim ang naging ugnayan nilang dalawa ni Grant. Kinagat ko ang ibabang labi.
"Hindi ba't magCCR ka?" Pagiiba ko nang usapan.
"You're Grant sister right?" tanung nya sakin, binalewala nya lang ang nauna kong sinabi. Hindi ako sumagot at tinitigan lang sya. Lumunok sya at tumungo-tungo.
"Yes. Yes you are, of course you are his sister. Magkaapelyido kayo." Aniya.
"You two seems so close so I feel bothered at first pero alam ko namang mali ang iniisip ko." Tumawa nya. Hindi ako nagsalita at hinihintay lang ang susunod nyang sasabihin. "Alam kong sa magpipinsan si Dillon at Thunder ang pinakakasundo ni Grant kaya nagtaka ako dahil kahit na recently kalang nyang nakilalang kapatid ay naging sobrang close na kayo, pero narealized ko, maybe because you're pretty and nice, Faith."
Yumuko ako at lumunok. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa mga naririnig ko ngayon. Alam ko naman mali ang lahat nang 'yun. I'm not what she think. Lumapit sya sakin at kinuha ang kamay ko.
"I am so jealous of Bash kasi may kaibigan syang tulad mo. Kaya nga I want to be friends with you too." Aniya.
Nagulat ako nang dahil doon.
"H-huh?"
"You know, Faith. I really really like your brother. I really like him a lot, I mean no, scratched that.. I love him. I really love him. Noon pa, gusto kong maimprove pa 'yung relationship namin. Ayokong nung katulad lang nang dati. Before, we're like.. more like.. sex buddies. We're just connected by our bodies."
W-what?
"But now, gusto kong pati puso ni Grant ay makuha ko na rin. I want him more that anything else in this world." Aniya.
Nanghina ang tuhod ko nang dahil sa sinabi nya. Parang kahit na anung oras ay babagsak ako dito sa lapag. Malakas ang sigawan sa ibaba pero parang hindi ko 'yun nadidinig. Hindi ko alam ang gagawin ko. Naninikip ang dibdib ko at wala akong magawa kundi ang manahimik lang at makinig sa pagkukwento nya tungkol sa kung anuman ang meron sa kanilang dalawa ni Grant noon.
"Rihanna-"
"Grant's not like ordinary. Alam mo 'yung pakiramdam na kayang-kaya nyang patibukin ang puso ko kahit na wala naman syang ginagawa. His gaze, his smile, everything, Faith. I just love everything about him. Sya 'yung tipo nang taong ipaglalaban ko kahit na anung mangyari. In fact, pakiramdam ko, ako ang babaeng pinakamalapit sa puso nya ngayon. He wouldn't kissed me if he like me, right?" Aniya.
Hindi ako sumagot. Tumitig lang ako sa kanya at pinupilit na itatak sa isip ko ang lahat nang sinasabi nya. I feel so hurt. Sobrang nasasaktan ako ngayon. Naisip ko, kung may babae palang handang maging baliw kay Grant nang ganito, bakit ako parin ang mahal nya. I should be happy dahil ako ang pinili nyang mahalin, but somehow hindi ko mapigilang tanungin ang sarili ko. Do I really deserve him? This girl in front obviously loves him. Hindi nya ibibigay ang lahat kay Grant kung hindi nya ito mahal. At ako? Anu nga ba ang kaya kong gawin kay Grant? Anu nga ba kaya kong ibigay sa kanya?
"Please, be my friend.. Faith, pretty please?" Aniya.
Wala sa sariling tumungo-tungo ako sa kanya. Kagat-kagat ko ang ibabang labi ko kahit na nung pababa na kami nang hagdan. Sa lapag lang ako nakatingin at natatakot akong magsalita dahil pakiramdam ko babagsak ang aking mga luha.
Nang makababa kami ay maabutan na namin silang nagiinuman. Ung mga nakakasunog na titig ni Grant ang una kong naramdaman. Pinilit kong tiisin 'yun. Hindi ako nagangat nang tingin sa kanya at dumiretsyo doon sa labas kung nasaan si Dillon. Umupo ako sa tabi nya. Kinakalikot nya ang cellphone nya nung una pero nang makita nyang tumabi ako sa kanya ay kaagad nyang tinago 'yun.
"Zup?" Aniya
Hindi ako sumagot kaya sinilip nya ang mukha ko.
"Somethings wrong?" tanung nya
Biglaan akong nagangat nang tingin sa kanya. Mukhang nagulat sya kaya madalian syang nakapaatras sa akin. Kamuntikan na syang mahulog sa swimming pool.
"Ay pu-" sigaw nya at kaagad na humawak sa railings.
Nagtataka akong tumitig sa kanya.
"Are you okay?" tanung ko.
Bumaling sya sa akin nang pulang-pula ang mata. Nagkamot sya nang batok nang dahil doon.
"Y-yeah. I am." Aniya.
Ngumiti nalang ako.
"May problema ka?" tanung nya.
Ngumiti lang ako.
"Are you anxious because Rihanna is here?"
Hindi ako sumagot. Kuhang-kuha talaga ni Dillon kung anu ang nararamdaman ko.
"Ang alam nya, kapatid ko si Grant."
"'Yun din naman ang alam ni Grant." Aniya.
Nagangat ako nang tingin sa kanya. Yeah. He's right. Hanggang ngayon, ang buong akala ni Grant magkapatid kami. Hindi nya parin alam ang totoo. Mas lalo tuloy gumugulo ang isip ko. If Grant find out, will he hate me?
"Faith, why can't you just tell him?"
"Huh?"
"About how weak your heart is.."
Kinagat ko ang ibabang labi ko.
"Hindi 'yun ganun.. ganun kadali." Hirap na sabi ko.
"Hindi ko sya matignan sa mata sa tuwing nagkakausap kami. I feel like, mababasa nya ang nasa isip ko. Doon magaling si Grant, ang laman lang naman nang isip mo ang hindi nya mabasa." Aniya at tumingin sa malayo.
"H-hindi ko alam kung paanu ko sasabihin sa kanya. Hindi ko alam kung saan ko sisimulan, Dillon."
"You have your ways. Just tell him."
"He'll break for sure." Bulong ko.
Hindi sya sumagot sa akin. Tumahimik lang din ako.
"Are you.. are you still taking your medicine?" Nilingon ko sya.
"Y-yes."
"Liar."
"Huh?"
"Before we came here, I went to your room. I saw your medicine in one of your drawers."
"Dillon.."
"Are you planning to kill yourself?" singhal nya sa akin.
Lumunok ako. "I'm sorry, it just that.. I forgot-"
"You always lie, Faith." Aniya.
Kinagat ko ang ibabang labi ko.
"I'm sorry." Tinagilid nya ang kanyang ulo at nagkagat nang labi.
"Go back."
Nagtaas ako nang tingin sa kanya.
"Huh?"
"Go home."
"What?"
"Bumalik ka nang Central kasama namin."
Kumunot ang noo ko.
"Dillon, anu bang sinasabi mo?"
"Mamamatay kalang dito."
"Dillon, h-hindi." hirap na sabi ko.
Bumaling sya nang tingin sa akin.
"This is no good, Faith. Nagsisisi ako at pumayag ako dito, ngayon, nakikita ko na kung anu ang tama."
"Dillon, anu bang sinasabi mo, hindi ako uuwi." Sabi ko at tumayo sa tabi nya.
Akmang aalis ako pero kaagad nyang hinawakan ang kamay ko.
"I want you to live." Nagigting ang kanyang bagang
"Hindi ako mamamatay sa sakit nang puso, Dillon. Mamamatay ako kapag umalis ako sa tabi ni Grant." Mahinang sabi ko bago sya tinalikuran.
Iniwan ko sya doon. Hindi ko sya maintindihan. Nung una ay hindi naman sya tumutol dito. Nung una ay nakasuporta naman sya sa amin. Pero ngayon, sinasabi nyang umuwi ako? Hindi ko sya maintindihan.
Pinagpag ko ang damit ko at akmang papasok ulit nang loob nang bahay nang makasalubong ko si Grant. Nakakunot ang noo nya habang hawak-hawak ang kanyang cellphone. Nang magtagpo ang tingin namin ay kaaagad syang bumuntong-hininga.
"Where have you been?" tanung nya at tumingin sa likuran ko. Lumingon din ako doon. Kumunot ang noo nya nang makita si Dillon na sinundan pala ako.
"Let's go." Ani ni Grant at kinuha ang kamay ko. Hinila nya ako paloob nang bahay. Pero nang maalala kong nasa loob nga pala sila Bash at Rihanna at hinila kong pabalik ang kamay ko. Iritableng nilingon nya ako nang dahil doon.
"Bash and Rihanna is here.. so.." nagalangan akong sundan 'yun. Parang mas lalo syang nainis kaya umiling-iling sya at nauna nang naglakad. Kagat-kagat ko ang ibabang labi ko nang sinundan sya. Napatingin sa akin si Rihanna. Ngumiti sya at ganun din ang ginawa ko.
Ala singko na nang umuwi sila Bash. Sinabi ko sa kanya next time na ako magpapaliwanag sa mga nangyari. Pumayag naman sya. Uuwi sya nang Central bukas kasama si Thunder at nangako akong magkikita ulit kami doon.
Nagiinuman parin sila Williard, Fifth, Prom, Kate at Dillon nang umakyat ako. Nasa kwarto si Grant kanina pa at hindi pa sya bumababa. He's really pissed. Kumatok ako sa kwarto at tinulak ko 'yun. Nakita ko kaagad syang nakahiga sa kama at nakapatong ang kanyang braso sa kanyang mata. Hindi ko alam kung natutulog ba sya o anu.
"Are you sleeping?" mahinang tanung ko. Hindi sya gumalaw. Hindi naman ako lumapit sa kanya. Nakatayo lang ako at nakasandal dito sa pintuan.
"Hanap ka nila baba. Hinihintay lang nilang bumalik si Thunder sa paghatid kay Bash at Rihanna." Dugtong ko. Hindi padin sya gumalaw. Sa tingin ko nga ay tulog sya.
"Then, I'll just.. go outside." Sabi ko at tinalikuran sya pero bago ko pa masara ang pintuan ay narinig ko na ang boses nya.
"I look so pathetic. I'm so crazy for you and I hate the fact that you're my sister." Biglang sabi nya.
Nadurog ang puso ko nang dahil doon. Pakiramdam ko ang sama-sama kong tao dahil nagsisinungaling ako sa kanya nang ganito. I choose to lie para hindi ko sya masaktan nang todo pero para bang mas masasaktan ko sya ngayon. I don't know..
"G-grant.."
Gumalaw sya at tumagilid para talikuran ako.
"Fuck it." Mahinang bulong nya pero dinig ko padin.
"Aren't you going to ask me about Rihanna?"
"She told me everything."
"Do you hate me now?" tanung nya.
Lumunok ako. How can I hate you? I wish I could para noon pa ay wala na 'tong nararamdaman ko pero hindi. Hating you is beyond imposible.
"I'm an asshole. I know, I'm sorry." Aniya. Kinagat ko ang ibabang labi ko at lumapit sa kanya. Umupo ako sa gilid nang kama at hinawakan ang kanyang malambot na buhok. Nagulat ako nang hulihin nya ang kamay ko at hilain ako palapit sa kanya.
"Baby, do you hate me now?" tanung nya.
"Hindi."
"Faith, hear me okay? No matter what they say gusto ko sakin kalang makikinig. No matter what Rihanna say ako lang ang pakinggan mo." Aniya.
"Grant.."
Mas hinila nya ako palapit sa kanya nang magkalapit ang mukha naming dalawa ay muling kumalabog ang dibdib ko. Para akong nawawala sa sarili sa lapit namin sa isa't-isa. Parang hindi na naman ako makapagisip nang maayos. Parang hindi ko na naman alam kung anu ang tama o mali dito.
"Ayokong maglihim pa sayo kaya sasabihin ko ito so listen very carefully baby." Aniya. Hinanda ko ang sarili ko sa sasabihin nya. "Nung pumunta ako dito sa Maynila, nakilala ko si Rihanna. I find her pretty but pero ang isang bagay na kaagad kong napansin sa kanya ay ang kanyang labi, baby, I saw your lips in her. I was so tempted and that time, I really wanted to forget you." Aniya.
"That's why she told me that her lips is your favorite part of her."
Kumunot ang noo ni Grant nang dahil sa sinabi ko.
"Sorry." Bulong nya.
Hindi ako nagsalita. I can't say it's okay because it's not.
"What kind of relationship do you have?"
"Sex buddies-" tumigil sya at pumikit. Kumirot ang puso ko. So it was real, Rihanna's telling the truth. "Damn, I want to punch myself, I'm such a jerk." Bulong nya at humigpit ang hawak sa akin. Para bang natatakot syang alian ko sya dahil sa mga naririnig ko. Nagigiting ang bagang nya.
"We were like that but, I swear were never been in a relationship. Matagal ko nang nilinaw sa kanya na wala kaming commitment, na walang mamamagitan sa aming dalawa."
"She says she likes you."
"I doesn't matte-"
"Grant!" saway ko sa kanya.
Tumigil sya at tumitig sa akin.
"Mahal kita at wala akong pakialam kung sinong mga masasagasaan o may maaapakan tayong tao, you know that from the very beginning, baby." Aniya.
Natigilan ako dahil sa sinabi nyang 'yun. Oo alam ko, matagal na nyang sinasabi 'yun sa akin. Alam ko, we can't be selfish pero 'yun na nga ang ginagawa namin ngayon. We are selfish because we're in love and we don't want to lose each other. Pinili kong sumama kay Grant kahit na alam ko kung anung kahahantungan nila. They'll hate me, aalisin ni Mr. Hernandez ang suporta sa akin and I'll die from sickness, natakot lang kasi ako. I am so afraid. Baka kasi kapag tinakbuhan ko si Grant ay tuluyan syang mawala sa akin. Gagaling nga ako pero mawawala naman sya sa buhok ko. Narealized kong hindi ko 'yun makakayanan.
"You feel anxious because of her, right?" malambing nyang tanung.
Kinagat ko ang ibabang labi ko at tumungo-tungo. I can't hide it anymore. Grant's needs to know that I'm jealous and worried.
"I'm such an asshole, I'm sorry." Hinalikan nya ang pisnge ko.
Kinagat ko ang ibabang labi ko at naiyak. Hindi ko na napigilan ang luhang kanina ko pa gustong ilabas. Humigpit ang hawak ni Grant sa akin. Selos na selos ako. Selos na selos ako sa kung anuman ang meron sa kanilang dalawa ni Rihanna noon. Pakiramdam ko, wala akong laban sa kanya gayung alam na alam nya ang lahat kay Grant. He knows everything about him at kung ako ang tatanungin mo ay wala akong masasagot.
"Stop crying." Malambing nyang bulong sa tenga ko.
"D-don't let her touch you again." Basag na sabi ko
Naramdaman ko ang pagtungo-tungo nya.
"Alright Baby, I promise." Sagot nya.
Nagangat ako nang tingin at tinitigan sya. He's already staring at me at nahihilo ako sa kanyang bango. Rumagasa ang puso ko at ito ang gusto kong pakiramdam. Noon, I am so frightened when my heart is like this. Noon, hindi ko gusto kapag ganito kalakas ang tibok nang puso ko, I'm always afraid. I feel like it's a bad thing. Pero ngayon, kapag ganito kalakas ang puso ko, I knew that it was all because of Grant.
I really love the way he makes me feel.
Nanginig ang kamay ko at inabot ang kanyang damit. Tumitig sya sakin nang dahil doon.
"Don't let her kiss you again." Pakiusap ko. Para akong batang nagmamakaawa pero wala na akong pakialam. Pakiramdam ko, para bang kayang kong magmakaawa sa kanya wag lang sya ulit magpapahawak kay Rihanna o wag lang sya ulit magpapahalik dito.
"I won't baby. I won't." Sagot nya.
Pumungay ang mga mata nyang nakatingin sa akin. Naglakbay ang tingin nya papuntang labi ko. Suminghap sya at bumigat ang naging paghinga. Alam ko kung anung gusto nya.
"I wanna kiss you so bad." Bulong nya habang nakatingin sa labi ko.
Tumungo-tungo ako.
"Yeah. Me too." Sabi ko.
Pumikit ako nang magaang lumapat ang labi nya sa labi ko. Rumagasa ang puso ko at nagsiliparan na ang mga paru-paru ko sa tiyan. Hindi ko maintindihan ang pakiramdam. Nang maglakbay ang halik nya papunta saking pisnge hanggang tenga ay bumulong sya sa akin.
"They're going back tomorrow and you're still going to stay here with me, right?" bulong nya. Pumikit ako nang mariin at nagkagat-labi nang lumapat ang labi nya sa leeg ko.
"I w-will." Hirap kong sabi.
2