Chapter 28
Parang may kung anung pumitik sa dibdib ko. Kinagat ko ang ibabang labi ko at binalingan nang tingin ang magandang babaeng nasa harapan ko. I don't know her but maybe, Grant did.
"My name is Rihanna." Aniya.
"R-rihanna?" tanung ko. Her name sounds familiar.
"Bakit? Hindi ba ako nakukwento ni Grant sayo?" tanung nya.
"H-hindi."
"Ah. I'm Grant's girlfriend." Aniya.
Nanlaki ang mata ko. Huh? Girlfriend? Lumunok ako. Parang naalala ko na ang lahat. Rihanna. Nung bumalik si Grant sa Central noon ay naging matunog ang pangalan ni Rihanna dahil inakala naming lahat nagirlfriend nya ito. Sya ung babaeng sinesearch nila Fifth sa facebook noon.
"I remember Grant's cousins are my friends in Facebook. They add me and ask me if I'm his girl." Tumawa sya
"What are you talking about?" singhal ni Grant sa kanya.
Ngumuso si Rihanna at humarap kay Grant.
"I hate you! I texted you na nakauwi na ako galing Province! Hindi mo manlang sinabi sa akin na umuwi kana pala dito sa Maynila. I heard you're with your cousins? You know that I miss you so much. Kung hindi pa kita nakita dito hindi kapa magpaparamdam sa akin." Aniya at humawak sa braso ni Grant.
Nanlamig ang buo kong katawan. Sumulyap ako sa kamay nyang nakahawak sa braso ni Grant, they look so perfect. Para tuloy gusto kong tanungin ang sarili ko kung anung ginagawa ko dito.
Nakita ko ang pagsulyap ni Grant sa akin. Yumuko ako at nagiwas nang tingin.
"Let go. We need to go." Aniya at hinila ako palapit sa kanya. Nagulat ako nang dahil doon lalo na sa kamay nyang nakakapit saking bewang. Nakita ko kung paanu nalaglag ang tingin ni Rihanna doon. Kumunot ang noo nya at humarap sa akin.
Kumalabog ang dibdib ko at lumayo kay Grant. What? I am scared again?
"What? Wait. Mamaya na. I'm about to meet up with your cousins here."
Nanlaki ang mata ni Grant.
"Cousin? Who's cousin?"
"Thunder and Fifth."
"What? How did you know them?"
"Well, it just happen that Bash is my cousin in my mother side and Thunder ask me a favour to help them together, so I'm about to meet up with them here." Aniya.
Suminghap ako. Bash is here? Oh no..
Kinagat ko ang ibabang labi ko at akmang yayayain na si Grant na umalis doon nang madinig ko ang pamilyar na boses saking likuran. Lumingon ako at parehas kaming nagkagulatan ni Bash.
"Faith?" bulalas nya sa akin.
Pumikit ako at bumuntong-hininga. Malakas ang kalabog nang dibdib ko at hindi ko na alam ang gagawin.
"Anung ginagawa mo dito? Bakit kasama mo si Grant?"
"She's his sister. Of course they'll be together." Inosenteng sabi ni Rihanna.
"Rihanna!" pigil ni Grant sa kanya.
"What?" tanung ni Bash at binalingan ako nang tingin. Tinignan ko sya. Mukhang naguluhan sya dahil sa pagsigaw ni Grant sa kanya. She didn't know anything.
Now, the situation worsen.
"Bash...." Mahinang sabi ko.
Kumunot ang kanyang noo pagkatapos ay nagpabalik-balik nang tingin saming dalawa ni Grant. I know she's confused. Long ago, alam kong sinabi ni Grant sa kanila ang feeling nya para sa akin. Grant has been so vocal to them at ngayon ay malalaman nyang kapatid ako ni Grant.
"Bash, kasi-"
"Faith, let's go." Hindi na ako pinatapos na Grant.
Hinila nya ako palabas nang restaurant. Matindi ang takot sa dibdib ko. Paulit-ulit kasing tumatatak sa akin ang mga tingin ni Bash. I am so sure, she's shocked about the news. Hindi ko sinabi sa kanya. Wala akong sinasabing kahit na anu. Wala akong sinasabing naging Hernandez ako. Natatakot ako. Natatakot pa din ako. Wala namang nakaalam nito sa Central bukod sa pamilya namin at mga kamag-anak nila Grant. Pero ang mga kaibigan ko at iba pang tao doon ay wala naman alam tungkol dito. I am scared. Makakarating ito sa Central. Huhusgahan kami nang mga tao. Sinabi ko nang handa ako. Sinabi ko nang kaya ko. Pero takot padin ako.
"I'm sorry." Siminghap ni Grant habang naglalakad kami. "I didn't know that Rihanna's Bash cousin and she's not my girlfriend for God sake!" Aniya.
Hindi ako sumagot.
"I'm seriously going to kill Thunder and Fifth for this!" galit na sabi nya.
Huminto sya sa paglalakad at nilingon ako.
"Baby.." Umiling sya.
Bumitaw ako sa kanya.
"Who is she?" tanung ko.
Nakita ko kung paanu gumuho ang mundo nya nang dahil sa pagbitaw ko sa kanyang kamay. Lumunok sya at ginulo ang kanyang buhok.
"Rihanna's.. my.. kinda like my ex.."
"Your car smells like her." Wala sa sariling sabi ko. Hindi ko maiwasang maisip, gaanu kadalas nya bang isinasakay si Rihanna sa sasakyan nya?
Nanlaki ang mata nya nang dahil doon. Wala syang makapang sagot kaya hindi sya sumasagot sa tanung ko. Umiling-iling ako.
"Nevermind. Let's go home."
"Baby-"
"It's okay Grant." Sabi ko at dumiretsyo na sa park kung nasaan ang kanyang sasakyan.
Akmang papasok ako doon nang madinig ko ang tawag sa likuran ko. Lumingon ako at nagulat nang makitang hinabol pala ako ni Bash. Namutla akong binabalingan sya nang tingin. Lumakad sya palapit sa akin.
"Faith." Hinihingal sya. Lumingon ako sa likuran nya at nagpasalamat na wala doon si Rihanna.
"Faith, let's go." Yaya ni Grant sa akin.
"Wait, sandali lang." pigil ni Bash sa kanya. Binitawan ko ang kamay ni Grant nang dahil doon.
"Baby.." singhap ni Grant. Nakita ko ang paglaki nang mata ni Bash.
"Baby?" naguguluhang tanung nya.
Lumunok ako at nilingon si Grant.
"M-mauna kana sa loob nang sasakyan. Susunod ako."
"But-"
"I am okay. Maguusap lang kami."
Pumikit sya at bumuntong-hininga. Tumalikod sya sa amin at binuksan ang sasakyan kahit na alam kong labag ito sa kalooban nya.
Muli kong nilingon si Bash sa harapan ko.
"The last time is saw you sa Hollywood you're with Thunder."
Tumungo-tungo ako.
"He said, ihahatid ka nya dahil hinihintay ka ni Grant. From that moment, I knew that there is something going on between the two of you." Kumurap sya at umiling. "No.. Hindi, Simula pa noong pumunta tayo sa Charity ni Mother Therese. I knew there was something..." Aniya
"Bash.."
"And then, how come? Santiago ka hindi ba? Paanung naging Hernandez ka? What's with Baby? And I'm pretty sure, you and Grant... are lovers now, right?" tanung nya.
Lumunok ako at tumung-tungo.
"Lahat nang sinabi mo ay totoo, Bash." Mahinang sabi ko.
Nalaglag ang panga nya.
"What is this? Incest?" hirap nyang tanung.
Hindi kaagad ako nagsalita. Anung sasabihin ko? Bash is my closest friend at hindi ko alam kung paanung ipapaliwanag ko sa kanya ang lahat. Kung paanu ko sasabihin sa kanya sa paraang hindi sya maguguluhan.
"This is not bad-"
"It is, Faith. You are a Hernandez Grant too, at magkarelasyon kayo.. Anung tawag mo doon?" Aniya.
"Bash, hindi ko alam kung saan ako magsisimulang magpaliwanag sayo. But I need you to trust me. This isn't bad. I want to tell you everything but, we were in a wrong place and Rihanna is here. Can we talk next time?" Ani ko.
Yumuko sya.
"I was in the church the last day, I ask your father and he said you're not there. Nagtaka ako, kasi, hindi ka naman nagsskip nang mass. Sinabi nyang hindi ka na rin daw tumatawag o nagpupunta doon. You're father is worried, I think you should call." Aniya.
Kinagat ko ang ibabang labi ko at tumungo-tungo.
"You owe me an explanation Faith. I want to understand. Please, make me understand."
"I will, Bash." Bulong ko at ngumiti sa kanya.
Pumasok na ako sa loob nang sasakyan pagkatapos noon. Bumaling sa akin si Grant sandali at pinaandar na din ang sasakyan. Nawala ang ngiti sa labi ko at dinasal na sana ay makauwi nalang kami nang bahay. I need to rest.
"What did she said." Tanung nya
"She's asking." Simpleng sabi ko.
"Can we trust her?"
Binalingan ko sya nang tingin nang dahil doon.
"Yeah. Bash is a good friend, Grant."
"Alright, Baby.." sagot nya.
Hindi na ako umimik pagkatapos noon. Bumaling ako sa bintana at pinagmasdan lang ang mga sasakyan na kasunuran namin pati na ang mga building na nadadaanan namin.
"Faith.." Ani ni Grant at inilapag ang isa nyang palad saking hita. "I am sorry." Bulong nya
"It's okay."
"I know it's not. Are you mad?" tanung nya at sandali akong sinulyapan.
"No."
"I know, you are. Baby, please." Aniya at tuluyang humarap sa akin nang inihinto nya ang sasakyan nang dahil sa traffic.
"Just continue driving Grant."
"I am very sorry."
"I told you it's okay."
"I really don't know na pinsan sya ni Bash. Infact, hindi ko alam na sa kanya pala humihingi nang tulong si Thunder and one more thing, she's not my girlfriend. You are my girlfriend." Aniya.
"I know, you don't need to apologize."
"But, you're mad."
"She knew that were siblings." Aniya
"We really are." Bulong nya.
Nilingon ko sya nang dahil doon. Yeah. Oo nga, you also knew that were siblings. 'yun ang pinamukha ko sa kanya at naiinis ako doon. Alam ni Rihanna na magkapatid kami kaya hindi nya kami paghihinalaan dalawa, up until now, I know, she's still thinking na mayroong sila ni Grant. Hindi na ako sumagot hanggang sa makarating kami sa bahay. Bumaba ako nang sasakyan at pumasok sa loob nang bahay.
"Faith.." tawag sa akin ni Grant pero hindi ko sya sinagot. Dumiretsyo ako sa kwarto at paulit-ulit na nagisip. Kinuha ko ang cellphone ko sa drawer at binuksan 'yun. We've been here for three days already at hindi ko na alam kung anu ang nangyayari doon sa Central.
Bumulaga sa akin ang ilang text galing kay Papa David doon sa Central. Tinakpan ko ang bibig ko at inisip kong paanu kong nagawang maglihim sa kanya. Nanginginig ang kamay kong denial ang kanyang numero. Nagring 'yun.
Nagitla ako nang sagutin nya ang tawag.
"Hello? Faith? Anak?" Kinagat ko ang ibabang labi ko nang madinig ang kanyang boses. It's been a long time at miss na miss ko na sya.
"Papa.." bulong ko.
"Hindi mo sinasagot ang mga tawag at text ko. Hindi ka nadin nadadalaw dito. Kumusta ka riyan?" tanung nya.
Kinagat ko ang ibabang labi ko at suminghap.
"Pa, I'm sorry."
"Para saan?"
"I lied. Wala po ako sa Central ngayon."
"Anu? Nasaan ka?"
"N-nasa Maynila po ako Pa, sumama po ako Grant.." bulong ko.
Tumahimik sa kabilang linya. Kasabay nang narinig kong pagbagsak nang isang bagay.
"A-ano?" Paos ang kanyang boses.
Dumaloy ang mainit na luha saking pisnge.
"I'm sorry po. Tatlong araw na kaming narito ni Grant. Pa, mahal ko po sya kaya ako sumama sa kanya. Sorry po."
"Alam ba to nila Mr and Mrs Hernandez?"
"H-hindi po."
"P-paanu kapag nalaman nila? P-paanu ang gamutan mo? P-paanu ka gagaling? Faith naman!" Pumikit ako nang madinig ang frustration sa boses ni Papa David. Kinagat ko ang ibabang labi ko at suminghap.
"Umuwi kana, Faith."
"P-po?"
"Umuwi kana bago pa nila malaman ito."
Umiling-iling ako.
"Papa.."
"Faith naman, you came to this point fighting for your dear life. Sumama ka kay Grant at hindi mo manlang naisip na pupwede kang atakihin anumang oras diyan? Grant didn't know about your sickness at ayaw mo itong ipaalam sa kanya hindi ba? Paanu kong bigla ka nalang hindi magising isang umaga? He'll be in shocked. He'll be in pain again.."
"Pero pa, kapag iniwan ko sya, masasaktan padin sya. I have no choice." Bulong ko.
"Since you were a kid. I'm always teaching you to do what is right, Faith at ngayon, gusto kong gawin mo kung anu ang tama." Aniya sa akin.
Suminghap ako nang ibinaba nya ang tawag. Binalingan ko nang tingin ang cellphone ko. Now, I know, Papa David is mad. Pinikit ko ang mga mata ko at narinig ang katok sa pintuan.
"Baby.. please, let me in."
Nagangat ako nang tingin nang madinig ang boses ni Grant.
"Pasok." Ani ko. Tinulak nya ang pintuan. Pagkapasok nya ay nakita ko kaagad ang nababagabag nyang mukha. Kinagat ko ang ibabang labi ko habang pinagmamasdan ang nakakunot nyang noo.
"Baby.." Aniya at umupo sa harapan ko habang nakaupo ako sa kama.
"I'm sorry for being a jerk. I know you're just jealous of Rihanna. But, I swear I love you and she was just a past." Aniya.
Tumungo-tungo ako at nagangat nang tingin sa kanya. Nakita ko kung paanu kumunot ang kanyang noo nang makitang umiiyak ako.
"Baby, I hate to see your crying face."
"Alam kong mali, Alam kong hindi tama. Pero inaamin kong ginamit ko si Rihanna para makalimutan ka noon. Ang buong akala ko makakalimutan kita. Pero hindi. Yes, I did try to like her pero hindi ko kaya. Ikaw lang ang nasa isip ko palagi. Ikaw lang ang gusto ko, kahit na pinagtabuyan mo ako noon, hindi parin nagbabago ang na raramdaman ko, pakiramdam ko, ikababaliw ko na 'tong nararamdaman ko. Mahal kita, I need you to have Faith in me." bulong nya.
Suminghot ako at tumungo-tungo. I know, I should've doubt him anymore. Ilang beses na nyang napatunayan sa akin na mahal nya ako. Wala na akong mahihiling pa sa kanya.
"I'm sorry.. I'm just.." Nanginig ang kamay kong nakahawak sa kanyang braso. Kinuha ko 'yun at hinalikan.
"What's bothering you?"
Kinagat ko ang ibabang labi ko.
"Tumawag ako kay Papa. I just missed him."
"You wanna go back?"
Umiling-iling ako.
"I want to be with you."
"Wanna go back and fight?"
"That's impossible."
"We'll make it possible, baby." Bulong nya at pinunasan ang luha ko.
Yumuko ako. You don't understand Grant. Ayokong bumalik. Ayokong bumalik dahil alam kong doon, imposibleng maging tayo..