Chapter 7
Minsan, gusto ko nalang mapagisa dahil sa sama nang nararamdaman ko. Hindi ko gustong parehas kami nang nararamdaman sa isa't-isa. Hindi ko gustong naguguluhan ako ngayon at hindi matahimik ang aking puso. Minsan, gusto kong nasa tabi nya at minsan ay parang ayaw ko din. Gulong-gulo ako. It is dangerous to be near him lalo na ngayong ganito ang pakiramdam ko, lalo na ngayong may dinaramdam ako. Lalo na ngayong alam kong magiging mali ito.
Mali ito. Maling-mali. Dahil habang tumatagal, nararamdaman kong mas lalo akong nahuhulog. Mas lalo akong nagguguluhan.. at mas lalo akong nagseselos.
"Aw!" Napatayo kami nang marinig ang tili ni Clara kung saan. Sunod kong nakita si Sarah na tumatakbo palapit kay Grant.
"Pinulukat sya. Grant, tulog naman!" Aniya.
"Grant!" sumigaw pa si Bash.
"What the hell happen?" Nadinig ko ang boses ni Dillon sa tabi ko pero hindi ko na sya pinansin pa. Sinundan ko nang tingin si Grant na patakbong pumunta sa kinaroroonan ni Clara. Lumunok ako nang makita ang pagbuhat nya dito. Dumadaing si Clara sa sakit at nakikita ko 'yun sa kanyang mukha. Kumapit sya sa leeg ni Grant at sumasakit ang aking puso.
Pilit kong kinukumbinsi ang sarili ko na hindi pwedeng mainis ako nang ganito. Hindi ito tama. Pinupulikat si Clara at tumutulong lang si Grant. Pero sa loob-loob ko, hindi ko maiwasang isipin na sana pinulikat nalang din ako. Na sana lumangoy din ako sa dagat kahit na alam kong hindi ako marunong then, Grant will be there. I want him to hold me in his arms too.
Ayokong maging selfish. Ayoko, pero hindi ko mapigilang isipin. Hindi ko mapigilang maramdaman ang ganito. Mali bang hilingin ko n asana pwede kaming dalawa? I want my sickness to go away para pwede ko syang mahalin nang hindi natatakot. Para pwede ko syang makasama nang hindi ako nangangamba at nagtatanung kung hanggang Kaylan.
Binitawan ni Grant si Clara pero si Clara ay hindi bumitaw sa pagkakakapit sa kanyang leeg.
"Aray, ang sakit!" Daing nito.
"Let go so I can see." Bulong ni Grant. "Here?" tanung nya.
Kumunot ang noo ko. I hate this! I hate.. this!
"Oo. Dyan. A-aray!" she moaned. Nakita ko ang pagpikit ni Grant.
Nagpatuloy ang sakit na nararamdaman ko at nang magangat sya nang tingin sa para tignan si Thunder ay natagpo ang tingin naming dalawa. Nakita kong napaawang ang kanyang bibig habang pinagmamasdan ako. Gusto kong umiwas nang tingin at gusto kong lumayo pero hindi ko magawa. Hindi ko mabitawan ang titig nya.
Nang lumalim ang titig nya sa akin ay hindi ko malaman kung nababasa nya ba ang kaibuturan nang aking puso. Kung nararamdaman nya ba ang nararamdaman ko. Kung alam nya ba ang nasa isip ko. I wish I can tell him everything. I wish I can tell him everything.. everything.. Gustong-gusto kong sabihin sa kanya ang lahat nang kinatatakutan ko. Ang lahat nang pangamba ko. Pero hindi pwede.
Nang mas lulalim na ang gabi ay may bon fire na sa aming harapan. Nakaupo lang ako sa buhanginan at hinayaan ang malamig na hangin dumadampi sa balat ko. I am cold but, I don't mind. Pinagmamasdan ko lang sina Ken, Jaylord at Dillon na nagiihaw nang kung anu-anu.
"The Fuck, Dill! It's burnt!"
"Edi wag mong kainin! Tss!" sigaw ni Dill sa kanya kay Thunder nang magreklamo ito sa kanyang niluluto. Ngumiti ako pero agad na napawi 'yun nang makita ko kung sino ang umupo saking tabi.
"Hey." Aniya. Hindi ko sya magawang lingunin. Dumiin ang hawak ko sa stick na hotdog na ibinigay sa akin ni Dillon.
God. I want to be alone for now.
"Hey, are you angry?" tanung nya nang hindi ako umimik.
"Bakit ako magagalit?" Hindi ko mapigilan ang pait sa boses ko. Lumunok ako para mawala 'yun.
"I just helped Clara."
"Oo nga. Anu naman?"
Nanginig ang kamay ko dahil sa lalim nang titig nya sa akin. Nakita kong nalaglag ang tingin nya saking palad. Gumapang ang kamay nya at kinuha sa akin ang hotdog at inilagay sa katabi naming mesa.
"Akin yan."
"Don't pretend. Hindi mo naman talaga kinakain 'yun, It's just an excuse, ayaw mo lang akong kausapin? Bakit?" Naningkit ang mga mata nyang nakatingin sa akin. "Are Agad akong umiling. "Hindi."
"Well, I'm jealous of you and Dillon. Ilang beses ko nang sinasabi sayo yan. Don't go near him."
"Hindi ko 'yung magagawa. Kaibigan ko sya."
"At ako? Anu ako sayo?" Mabilis nyang tanung.
Nagulat ako nang dahil doon. Tinitigan kong mabuti ang mga mata nya. Nakikita ko doon na naghahanap sya nang sagot. Na gustong-gusto nya nang sagot. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Hindi ko alam ang dapat kong sabihin.
"K-kaibigan." Pilit na sabi ko. Pilit akong tinututulan nang puso ko pero sinasabi nang isip ko na ito ang tama. This is the safest answer.
"Yeah. Just a friend." Mapait nyang sabi.
Hindi ko nakayanan ang tingin nyang malungkot kaya nagiwas ako nang tingin. Nakatitig ako sa kawalan at hindi na sya sinulyapan pa. Nasasaktan ako at nararamdaman ko ang pagpilipit nang aking puso.
Noon, sa mga nababasa kong libro, laging sinasabi na ang pagmamahal ay isang napakagandang pakiramdam. Isang pakiramdam na kapag naranasan mo ay hahanap-hanapin mo na. Bakit nila nasabi 'yun? Kung masarap ang magmahal, bakit sakit ang nararamdaman ko ngayon? Bakit kailangan mong masaktan kapag nagmamahal ka? Hindi ba pwedeng puro saya nalang? Bakit may mga pagibig na bawal? Bakit ang pagibig ko ay bawal?
"Faith.." nadinig ko ang pagbulong nya sa pangalan ko pero hindi ko sya nilingon. Kagat-kagat ko ang ibabang labi ko dahil nararamdaman ko ang pagbabadya nang aking luha.
When your legs don't work like they used to before
And I can't sweep you off of your feet
Will your mouth still remember the taste of my love
Will your eyes still smile from your cheeks
Nagtilian sila Clara, Bash, Jen at Sarah dahil sa saliw nang musika na nanggagaling sa iPhone ni Thunder. Naging romantic na ang atmosphere at ngayon ay nakikita kong namumulang parang kamatis na ang mukha ni Clara dahil sa walang humpay na pangaasar sa kanya nang mga kaibigan nya.
Ngumiti ako nang mapait. Grant should date her. Clara is pretty and nice. She's healthy. She can make Grant happy.
And darling I will be loving you 'til we're 70
And baby my heart could still fall as hard at 23
And I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe just the touch of a hand
Oh me I fall in love with you every single day
And I just wanna tell you I am
Niyakap ko ang sarili ko nang dahil sa lamig. Suminghot ako at nang magangat ako nang tingin ay nakita ko na sa harapan ko si Dillon na pinagtutulakan na nila Ron at Jaylord palapit sa akin.
"Sige na Dillon!" Anila.
Mabilis ang pangyayari. Nang lungunin ko si Grant sa gilid ko ay wala na sya. Kumalabog ang dibdib ko at gustong-gusto kong tumutol nang makitang hinihila naman sya papunta kay Clara.
"Sayaw mo naman si Clara Grant!" Kumento ni Sarah. Tinulak pa nila si Clara kaya napayakap sya kay Grant. Nahulog ang puso ko nang dahil doon.
"S-sorry." Mahinhing sabi nya nang masalo sya ni Grant. Grabe ang pagpula nang mukha nya at kahit na madilim ay kitang-kita padin 'yun.
"Yunnnnnnnnnnn!" Sigaw ni Jaylord.
"Your balls are found, man!" sabi naman ni Thunder.
"Go, Dillon!" yun ang sinigaw ni Ken.
Hindi ko na matagalan. May mga maliliit na tao na punupukpok ang puso ko nang martilyo. Kumikirot ito. I feel like I'm going to break soon.
"Faith." Binalingan ko nang tingin si Dillon nang maglahad sya nang kamay sa akin.
"Can I have this dance?" Aniya.
Kinagat ko ang ibabang labi ko dahil hindi ko sya makita nang maayos. Nanlalabo ang mga mata ko at unte-unte itong napupuno nang luha. Hindi ko na kaya. Hindi ko na mapigilan. Anumang oras mula ngayon ay tutulo na ito galing sa mga mata ko.
"Faith? Are you okay?" tanung nya. Yumuko ako at sandaling pinahid ang luha sa mata ko bago tinanggap ang kamay nya.
So honey now
Take me into your loving arms
Kiss me under the light of a thousand stars
Place your head on my beating heart
I'm thinking out loud
Maybe we found love right where we are
"Are you cold?" tanung nya sa akin habang nagsasayaw kami.
Kinagat ko ang ibabang labi ko at umiling-iling. Hindi ko sya magawang tignan. Sumasakit ang dibdib ko at hindi ko gusto ang ganitong pakiramdam. Ang bigat-bigat. Para bang gusto kong lumingon at agawin si Grant doon, pero alam kong bawal.
"Clara, ang swerte mo!" Mas lalo akong pumikit nang madinig ang sigaw ni Sarah. Ayokong makinig. Ayokong madinig.
I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe it's all part of a plan
I'll just keep on making the same mistakes
Hoping that you'll understand
"Faith, are you okay? Hey.. Nagaalala ako. Hindi ka kumikibo." Sabi ni Dillon.
Umiling-iling ako pero nagulat nalang ako nang hawakan nya ang baba ko at itaas 'yun pero titigan ako. Nanlalaki ang mga mata nyang nakatingin sa akin.
"Are you.. crying?"
"No!" mabilis kong sagot.
Lumunok sya at tinagilid ang kanyang ulo.
"Why are you crying?"
"I'm not, Dill." Sabi ko at nagiwas nang tingin.
"Faith.." bulong nya. Binalingan ko sya nang tingin dahil sa pagtawag nya saking pangalan..
"Dillon.."
"Do you mind if.." tumigil sya at nagkagat nang labi. Pumungay ang mga mata kong nakikinig sa susunod nyang sasabihin..
"If?"
Pumikit sya at tila nahihirapan. "You know, Faith, I like you bigtime and I'm serious." Aniya. Nanlaki ang mata ko. No..
"H-ha?"
Nagkamot sya nang batok at nakita ko ang pagpula nang kanyang pisnge.
"You know, uhm, at first, I thought, I was only a crush thing. But, it did turn into liking you a lot.. a l-lot more than I originally planned." Aniya.
"Dillon.-"
"It was a crush that grew into something more, Faith.. S-so, if you.. If you'll like me too.. then, I'll be very happy.." Aniya.
Tinitigan ko syang mabuti. Is he serious?
"Faith, Uhm.. D-do you mind if.. if a court you?" Aniya.
Napaawang ang bibig ko nang dahil doon. Nasan 'yung malakas na pagtibok nang puso ko? Para kay Grant lang ba 'yun? Bakit wala akong maramdaman ngayon? I feel total emptiness. Wala ni katiting na laman, if it is in the other way, kung sin Grant ang nasa harapan ko ngayon.. Papayag ba ako? Magaalangan ba ako?
Kinagat ko ang ibabang labi ko. Dillon is a good friend. Pero hanggang doon lang 'yun.
"Faith?"
Lumunok ako. "Dillon, you know.. I-"
"Oh. Oh." Napatigil ako nang mangibabaw ang boses ni Thunder. Sabay kaming lumingon ni Dillon sa kanila.
Tinikom ko ang bibig ko nang makita ang namumulang si Clara habang nakatingin sa kanyang labi.
"S-sorry." Aniya.. What? Don't tell me.. she..
"That was... Errr. Clara is so bold, huh?" Kumento ni Thunder.
Natigilan ang lahat. Ganun din ako. Pakiramdam ko nga, tumigil na ang mundo ko.
"Oh. They kissed." Nadinig ko pa ang ngisi ni Dillon sa gilid ko pero hindi ako natawa. Kumirot ang puso ko at ang luhang umurong na kanina ay para bang gusto na namang lumalabas ngayon.
"Faith?" Aniya pero hindi ko sya magawang lingunin.
Nagtagpo ang mga mata namin ni Grant at nakita ko ang malungkot nyang tingin sa akin. Suminghap ako at hinarap si Dillon sa kabila nang mga luhang nagbabadya saking mga mata.
"Faith, what's wrong?" kunot-noo nyang tanung.
"I-I'm.. I-I'm sorry." Bulong ko. Kinagat ko ang ibabang labi ko at 'yun ang naging hudyat. Gulat na gulat si Dillon sa biglaan kong pagiyak.a