Jeon Jungkook:
Mój plan zbliżenia się do Tae, Yoongiego do Jima i Seo do Hoseoka w ogóle się nie sprawdzał. Najpierw chciałem aby każdy z nas porozmawiał ze swoimi obiektami westchnień.
Moja rozmowa z Tae skończyła się bardzo źle. Jedyny pozytyw że chłopak okazał się być moim białowłosym. Moim skarbem. Dalej było mi przykro jak go potraktowałem, ale teraz przynajmniej go nie zostawię i nie poddam się tak łatwo. Chcę aby zobaczył jak mi na nim zależy, otworze jego serce na siebie. Skruszę ten mur który wybudował.
Na początku myślałem że szybko uda mi się zbliżyć do Tae. Ale już minął miesiąc, a ja dalej stoję w martwym punkcie.
Byłem w swoim domu, kiedy przyjechał po mnie Hoseok, ponieważ jechaliśmy razem do szkoły. Przywitałem się z kuzynem i wsiadłem do samochodu.
- Jak sprawa z Seo?- Zapytałem się kuzyna.
- Słyszałeś te plotki.. Podobno on się umawia z Jimem. - Powiedział załamany.
- I tak niby się poddasz? Wiesz ja zakochałem się w Tae zanim okazał się moją bratnią duszą...
- Znałeś go?
- Tak, pamiętasz tego biało-włosego chłopka, który był Betą..
- Ten przez którego się załamałeś? - Zapytał się mnie, na co ja pokiwałem głową. Nigdy nie zapomnę jak wyciągnął mnie z tego dołka. Dzięki nie mu jestem teraz, Kim jestem. Tolerował moje szczeniackie zachowanie, był cierpliwy i mnie słuchał. Dzięki niemu Wyszedłem na ludzi. Dzięki niemu pokochałem sport. Dużo nas łączy: jego ojciec tak samo jak mój nie ma dla niego czasu. Bycie bogatym dzieckiem, nie ma samych zalet.
- Przeznaczenie co? - Zapytał.
- Mhm... Rozmawiałem z nim, ale jest taki dla mnie nie czuły... Zresztą sam to widzisz.. Ucieka kiedy chce z nim pogadać, albo zawsze się kręci z Jimem albo z Sao.
- Bo Ty jesteś natarczywy.. Daj mu trochę spokoju... Za szybko działasz.. Musisz być cierpliwy. - Powiedział.
- Taaa.. Łatwo mówić. Przecież on jest taki słodki, że każdy tylko by chciał na niego zapolować.
- Kook przesadzasz.
- Nie prawda! Widziałeś jak nauczyciel od matematyki się na niego patrzył...
- Kook nie spowiadaj sobie. To nic nie znaczy: on jest nauczycielem, a Tae uczniem.
- Ale Tae jest słodziakiem..
- A Seo to nie? - Zapytał.
- Bez urazy, wolę Tae. - Powiedziałem.
- No i bardzo dobrze. Wiesz przecież że daje mu różne prezenciki do szafki, ale on nawet nie wie że to ode mnie. Pewnie myśli, że od Jima.
- Prezenty ? No tak, mówiłeś mi o tym kiedyś. - Hoseok codziennie od miesiąca dawał jakiś mały upominek Seo do szafki.
- Róże. A dziś dam mu misia i... - Popatrzyłem się na kierowcę, a on się zawstydził.
- i?
- Tylko się nie śmiej.
- Dobrze. Obiecuje.
- Wiersz.
- Napisałeś dla Seo wiersz?
- Tak.
- Wow.. To naprawdę romantyczne... Też tak powinienem zrobić? - Zapytałem.
- Obawiam się że twój wiersz Tae by spalił.
- Bardzo śmieszne. Wątpisz w moja duszę artystyczną.
- Co? Ty masz duszę artystyczną? - Zaczęliśmy się śmiać.
- Kuzynie że ty tak co rano się poświęcasz żeby tylko zobaczyć minę Seo jak otwiera prezent od ciebie... - Powiedziałem, od miesiąca wstaje wcześniej (mi to pasuje, bo podrzuca mnie do szkoły) i czeka schowany żeby tylko zobaczyć minę Seo. Co za skryty romantyk.
- Miłość... Miłość Kook.
- Skądś ją znam. - Chciałbym by Tae na mnie zwrócił uwagę. Abyśmy mogliby być razem. Tylko o tym marzę.
Hoseok zaparkował samochód i udał się pod szafkę Seo. Ja zaś zostałem pod samochodem, nie chciałem go rozproszyć, po czekam jak potem do mnie przyjdzie i da mi z tego relację.
Co do relacji Yoongiego i Jima? Raczej tkwi w miejscu. Yoongi jest bardzo zajęty w rodzinnym studiu muzycznym, przez co dużo opuszcza lekcji. A jak nie ma go w szkole, to nie ma sposobu by zbliżyć się do Jima. Na początku byłem mega o niego zazdrosny, bo przecież nie jest prawdziwym bratem Tae i może mieć na niego ochotę. Ale przecież Yoongi tak szybko się nie podda. Chociaż w sumie po raz pierwszy, widzę go tak poważnego w stosunku do innej osoby. Może faktycznie mu na nim zależy.
Co do Namjoona? Chłopak mnie nie wyobrażalnie denerwuje. Czasami łapie go na tym, że patrzy na Tae. No dobra muszę przyznać, trochę jestem zaborczy. No ale co mam poradzić na to? Nigdy wcześniej taki nie byłem.
- Kook.. Stało się coś dziwnego. - Podbiegł do mnie zmartwiony Hoseok.
- Co?
- Chyba Seo się zorientował, że prezenty nie są od Jima.. Co ja mam zrobić? Pewnie zraz pójdzie wyjaśnić to z nim.
- Hoseok... Spokojnie. Musisz porozmawiać z Seo i mu wszystko wyjaśnić.
- Wszystko?
- Tak.
- Pójdziesz ze mną?
- Hoseok nie mieszaj osób postronnych. Sam musisz porozmawiać z Seo. - Chciałem aby szczerze porozmawiał i wszystko sobie wyjaśnił z różowo-włosy. To powinno być najlepsze wyjście.
- Masz rację.
- Idź do niego i go znajdź. A jak coś to do mnie pisz. - Powiedziałem, a chłopak poszedł w stronę szkoły. Chcę aby Hoseok był szczęśliwy, bo jak najbardziej na to zasługuje.
Udałem się pod moją klasę. Liczyłem że uda mi się spotkać Tae i tak było. Właśnie ze sobą rozmawiamy, o ile można to nazwać rozmową.
- Wiem że coś się z tobą dzieje. Widzę to po tobie. Nie będę cię zmuszał do odwiedzi, ale więc że masz brata albo Seo. - Powiedziałem do Tae. Jakoś mogę czytać z niego jak z otwartej księgi. Nic przede mną nie ukryjesz Tae.
- Co wiesz? - Zapytał.
- Ja.. Po prostu.. - Przerwałem mi.
- Co wiesz?! Pewnie Namjoon Ci powiedział..- Co co on miał mi powiedzieć?! Namjoon coś wie?!
- Namjoon? Co mi powiedział?
- Dobrze wiesz co. Nie mieszaj się we mnie. Daj mi spokój. Zrozum ja do ciebie nic nie czuje. Może kiedyś coś było między nami... - Mówił Tae ale mu przerwałem.
- Kiedyś? Też coś do mnie czułeś? - Zapytałem. Byłem szczęśliwy, że odwzajemniał moje uczucia.
- To już przeszłość. Chyba że możesz przenieść się wehikułem czasu. Naszych błędów nic już nie naprawi. - Powiedział. Na swoje słowa lekko zesmutniał. O jakie błędy mu chodzi? Muszę go zrozumieć.
- Przecież nie zrobiliśmy dużych błędów? Zawsze można zacząć od początku.. - Powiedziałem
- Nie chce z tobą rozmawiać. - Powiedział. Pewnie zaraz sobie gdzieś pójdzie, nie mogę mu pozwolić na to.
- Tae nie uciekaj. Daj mi się zrozumieć. Ty jako pierwszy zwróciłeś na mnie uwagę i o mnie dbałeś. Pozwól mi zrobić dla ciebie... - Przerwał mi o zrzucił moją dłoń z ramienia.
- Nie..
Dziękuję za przeczytanie.
Ciąg dalszy nastąpi...
Bardzo przepraszam za moje błędy jeśli takie się trafią, liczę że napiszecie mi wyrazie ich wystąpienia.❤️ Z góry dziękuję ❤️