Chapter 29

124 10 1
                                        

Kerby's POV

Possessive na kung possessive, seloso na kung seloso...
Ayokong nakikita si Snow na kasama ang ibang lalake. Lalo na kapag alam mong may gusto sakanya yung lalake, it doesn't matter kung noon nila siya ginusto, at hindi  na ngayon, or may asawa na ngayon.

Nasa akin na siya, bakit ko pa papatagalin diba...?

Na pakasalan siya.

Ilang beses ko siyang binigyan ng hint, para malaman ko kung anong reaction niya, kung magagalit ba siya, dahil baka ayaw niya pang maikasal, pero masaya ako na gusto niya na rin maikasal. Ramdam ko na gusto na niya, kaya hindi ako nag dalawang isip na iprepare lahat yung kailangan namin sa kasal.

Siguro sasabihin ng iba na napakasama ko, dahil hindi man lang niya nagawang mamili ng mga gusto niyang gawin, sa mismong kasal niya.
Gusto kong gawing mega special yung araw niya, yung talagang hindi niya makakalimutan, kaya nilihim ko sakanya ang lahat at nag kunwaring busy. And I don't care what people thinks, she's the one i will marry afterall.

I asked her friends to ask her what is her wedding dream, at hindi naman nila ako binigo, nireport nila sa akin lahat ng gusto ni Snow kapag kinasal siya, yung beach wedding, at church wedding. Hindi siya sigurado kung alin dun ang gagawin niya pag kinasal siya, kaya i made possible for her to experienced both. I planned to marry her twice...but I don't think she will agree on that. Nasabi rin niya na kapag ikakasal siya, gusto niya si Claude ang mag tatahi sa wedding gown niya, gusto niya yung kaibigan niya. And I didn't disappoint her, kinausap ko si Claude kung pwede siya at hindi naman tumanggi, besides kaibigan niya si Snow at masaya daw siya, na siya ang napili niya. Nakiusap ako sakanilang lahat na wag sabihin kay Snow, para maging surprise talaga siya. Lahat ng cake, style ng wedding reception, yung wedding gown, yung theme, yung mga gusto niyang abay, lahat lahat na tungkol sa gusto niyang kasal, ay nasabi niya sa mga kaibigan niya kaya yun ang sinunod ko. Ako ang nag decide pero siya lahat namili ng hindi niya alam.

Gusto kong gawing memorable yung araw ng kasal niya. Muntik kong hindi itinuloy dahil nakokonsensya ako, dahil hindi niya mararanasan yung pag prepare at pagod ng normal na ikakasal. Pero ang sabi ng family and friends niya...maiintindihan niya yun, dahil ganun kabait si Snow. Sila rin ang nag tulak para ituloy ko lahat ng plano ko.

And just for almost 3 weeks...i did it, with the help of my family, her family and her friends, my secretary and those wedding coordinators that i hired.

Alam kong may isang simbahan na malapit sa dagat, dahil may bahay bakasyunan ako sa lugar na yun. Minsan lang ako kung mag punta doon, pero napasyalan ko na ang mga magagandang tanawin kalapit doon sa bahay ko, kaya doon ko napili gawin lahat.

Para mag coincide yung gagawing style sa wedding reception namin, pinaiba ko ang kulay ng mansion ko. Pinakulayan ko ito ng Blue.
Bule ang theme na gusto ni Snow, kaya mula sa bulaklak, lobo, ribbon, cake, mga tela, mga suit, mga gown, lahat ng makikita mo ay kulay blue...at sinamahan ng kulay white dahil yun rin ang isa sa mga gusto kong kulay. I don't play favoritism, but white is one of my likes. Ang linis rin kasi tignan.

Biglaan tong kasal na to, even if I dreamed to marry her, kaya di na ako nakapag patayo ng bahay namin, but even if i had the chance to, i want her consent, i want her to decide what our home look like. Kaya two weeks ago, kinausap ko mga kaibigan niya...si Gracelyn at Andrew na siyang mag aayos ng papers about sa property na bibilhin ko, para sa bahay namin. Si Darwin at asawa niya ang magiging architect sa bahay namin. Si Mary ang kinuha kong engineer, at si James ang kinuha kong bahala sa lahat ng contract sakanila, since lawyer siya, at kaibigan siya ni Snow.
Sisimulang pag usapan kung pano gawin ang bahay namin pag tapos ng kasal.
Sa ngayon, may binili muna akong penthouse na malapit sa company ko at malapit rin sa clinic niya.
Dun muna kami ni Snow mag sisimula at saka lilipat kapag nakapag patayo na ng bahay na gusto niya.

Akala ko siya lang ang hindi makakalimot sa kasal namin, ako rin pala. Never kong makakalimutan yung luha at ngiti sa mukha niya. Nasabi ko na ba na mukhang siyang angel? Pakiramdam ko pinakasalan ko ang alagad ng Diyos, kung may misyon man ang anghel na to dito sa balat ng lupa...yun ay pasayahin ako, yun ay ang pakasalan ako.

I'm sorry whoever her creator is, but you can't take her back from me, not during our wedding, because she's wearing a long wedding gown, a heavy one I think, that really suits her, that covered her wings...so your angel cannot fly and your angel is not yours anymore, it's mine. Forever.

Kung lumuluha siya, ganoon rin ako, diko rin mapigilan ang mga luha ko. I don't care if they think I'm a gay, I can't really hold back my tears, tears of joy to be specific.

Marrying the woman you want to be with, for the rest of your life is a dream come true. I can't asked for more...oh wait, i need a lovable children. I can't wait to see our little Snow, and little me of course. Four children would be good, but if Snow want to add more, I wont opposed it. Hhhmmm.

Seeing her reaction when we arrived here, in my mansion, is priceless. I know she love it. And I told her that she's way more beautiful than this thing in front of us. It's not right to compare her with objects that did not even know how to defend their self, but I cannot fight the urge to do it.

While she stares our wedding reception in pure admiration, I'm fighting with my inner self to kidnap her and run away from this place, so that we can start our honeymoon. Not because I want to claim her body, it's because i want to have a peace vacation with her, in my arms.

Nag tuloy tuloy kaming mag lakad, may mga bisita na rin dito na hindi pumunta na sa simbahan. Hindi kakayanin ng simbahan kung pupunta lahat, yung mga business partners ko at nag ta-trabaho sa company ko ay invited lahat. Ganoon rin sa side ni Snow, pati yung kaibigan niyang naencounter ko noon sa club, si Rem. May mga inimbitahan rin ako sa media industry, 
In short, open ang kasal namin. Para masabi ko rin sa buong mundo na akin na siya.

I asked her, if she want to continue using her last name, but she answered me that she wanted my last name, even before our marriage, and I'm glad.

I'm glad that she's now my Mrs.

Mrs. Guzman...

My Only One (Sequel to BUT WHY?)Where stories live. Discover now