Red Strings of Fate (Haunted Series 2)

Strings 25: Turning Point

What is he doing?

TJ then walked casually. You would think he was window shopping if he had no knife on his side. Lumalakad takbo na ako–kami patungo sa kanya.

"We've got company." Napamura si Mark nang makarating si TJ sa amin.

Saktong nagkita ang grupo namin sa gitna nang bumukas ang pintuan dito sa silangan kung saan kami nakapwesto.

Halos apat na pung kalalakihan–goons ang pumasok, lahat ay naka itim at may kanya kanyang armas na hawak. May mga dalang baril pero halos lahat ay mga baseball bat na may pako, at mga kutsilyo. Ang pinakanakakatakot sa lahat? Dalawa sa kanila, hawak hawak si Hera sa bawat kamay.

Mas nagpanic ang mga tao nang makitang may nakapasok. May lalakeng tumakbo sa gitna namin at nabangga ako sa hinaharap habang tumatakbo siya palayo. TJ catches me as I stumble back, and he places me behind his body while he faces the men.

Pumasok ang iba sa ballroom at nagsimula ang isang laban na gusto kong burahin sa isip ko, kaliwa't kanan ang sigawan at pag ulan ng dugo.

May walong lalakeng naiwan sa harap namin.

Tatlo ang masasabi kong nagsisilbi bilang lider, dahil tatlo lang sa kanila ang mas lumapit kaysa sa lima sa likod. Matangkad ang dalawang lalaking nakahawak kay Hera, habang ang isang nakangisi ay may nunal sa ilong.

They were just standing, taking Hera hostage, while the man in front pointed his gun toward us. Sa gilid ng aking mga mata, nakita ko ang mga agent na tinutok ang mga baril sa mga goons sa na kaharap nila, pero ang mga lalakeng katabi ko ay walang hawak. That made my arms shake from fear—because a gun is much faster to kill someone than anything.

I stare at the door behind them and when I look back, may patay na agent sa lapag, basag na ang kanyang ulo, at dugo na ang nakatakip sa salamin ng pintuan. I gasp and hold TJ's coat.

If he makes one wrong move, he will be like that.

"Andami nila." Nanghihina kong bulong habang iniikot ang tingin sa buong ballroom. This wouldn't end well.

Inabot ni TJ ang kamay ko sa likod niya, pinisil iyon, at bumulong pabalik. "Remember, my little Hope, weak ones always come in groups."

"TJ." Mangiyak ngiyak kong sagot. Dumikit si Tinang sa gilid ko at pinalibutan kami ni Mark at Chance.

"This is Del Valle territory you dumbass. Tapang niyo naman sa pagpunta dito." Tumawa si TJ at hindi ako makapaniwalang tumingin sa kanya. How can he laugh in this situation? A guy has taken Hera hostage and is waving his gun around.

But... The one taken hostage doesn't look frightened in any shape or form. Mukha siyang bored na parang gusto niya nalang matulog at hindi isipin 'tong lahat.

"Let's kill them all." Sabi ni Chance at ngumisi si TJ.

"Hold your horses. No killing before interrogating them."

How can they think of interrogating them when they haven't even caught one?

"May baril ako!" Sumigaw na ang nasa harap.

"I know a gun when I see one bobo." James was smiling as he said that. But as I stare up at his golden eyes. There is no laughter in there, no winks or anything familiar. It's a bit blank, a bit too...empty.

"You okay, Hera?" Tanong niya at tumango ang babae, her silver hair in a ponytail following the movements.

"Yeah, I shouldn't have had drinks tonight."

"Tahimik! Kailangan namin—" Bagama't nakatago ako sa katawan ni TJ, ang lalaki ay masamang nakatingin sa akin. Sinusuri ako. "Siya ba ang babae? Anak ng tray—"