Carpe Diem {N.H}

Chapter One

Hey liefies,
Even voor de duidelijkheid. Hier zijn de ' vervangen door " als ze praten. Verder niks anders als bij de andere boeken.
Enjoy❤️

                        🌸Puck🌸

Ik loop mijn appartement uit en ga de straten van Londen verkennen, ik ben hier heen verhuisd vanuit Doncaster voor een betere baan, en de hoop op een mooie toekomst waarbij mijn verleden niet steeds terug keert. Fijn, verhuizen in de winter, ik stop mijn handen dieper in de zakken van mijn jas en loop stevig door. Als ik wat gewandeld heb kom ik aan in het centrum. Ik heb geen idee waar ik ergens ben, en hoe ik terug thuis kom. Dus besluit ik bij de Starbucks op de hoek te gaan drinken, ik haal mijn handen uit mijn jaszak en duw zachtjes tegen de deur die met veel gekraak open gaat.

Ik zucht even en wrijf in mijn handen om ze op te warmen voor ik naar de balie loop en een warme choco met slagroom bestel. ''Naam?'' Snauwt de vrouw achter de toonbank. ''Puck'' antwoord ik en loop naar een tafeltje toe, en wacht rustig op mijn choco. ''Puck!'' Word er omgeroepen, ik sta weer op van mijn stoel en loop rustig naar voren waar de zelfde vrouw ongeduldig staat te wachten, ik neem mijn choco aan en draai me weer om en loop terug naar het tafeltje en zet mijn beker met een klap op tafel. Zelfs mijn naam staat nog verkeerd geschreven ook, "Puk" staat er, het lijkt er op, er moet alleen nog een "C" tussen om het compleet te maken. Rustig ga ik zitten en doe mijn jas uit die ik over de rugleuning van de stoel hang. Mijn handen verstop ik in de mouwen van mijn zwarte Nike sweater en sla mijn handen vervolgens nog om de beker.

Witte sneeuwvlokjes dwarrelen uit de hemel naar beneden en vallen op de grond waardoor de witte sneeuwdeken alleen nog maar hoger word. ''Sorry, mag ik er bij komen zitten? Er is geen plaats meer'' de stem van een jongen laat me opkijken, zijn blauw/groene ogen doorboren me en kijken me vragend aan. ''Natuurlijk'' antwoord ik en de jongen gaat tegenover me zitten.
''Koud he?'' Vraagt hij na een korte stilte. ''Inderdaad'' antwoord ik en neem een slokje van mijn warme choco. ''Wat is je naam? Ik heb je hier nog nooit eerder gezien'' ''Puck, kan kloppen, ik woon hier pas net'' antwoord ik en kijk hem kort aan. Zijn bruine haren zitten onder zijn muts gestopt en hij heeft een kalme blik in zijn ogen.

''En jij bent?'' Vraag ik voorzichtig. ''Louis, Louis Tomlinson. Waar kom je vandaan?'' Vraagt hij, en neemt een slok van zijn drinken. ''Doncaster'' antwoord ik kort en kijk naar de deur die open word geduwd, er komt een blonde jongen binnen die zoekend om zich heen kijkt, zijn blik blijft op Louis hangen. ''Oh ik ook, maar ik moet gaan. Sorry Puck, het was leuk je te spreken'' zegt hij als de blonde jongen naast hem is komen staan en hem ongeduldig aan staat te kijken. ''Het was ook leuk jou te spreken Louis. Misschien tot de volgende keer'' zeg ik met een kleine glimlach. Hij knikt en geeft me een briefje, knipoogt een keer en loopt dan weg, samen met de jongen waarvan ik de naam nog niet weet. ''Sorry meisje, we gaan sluiten'' zegt een van de medewerkers en kijkt me aan. ''Natuurlijk, sorry'' verontschuldig ik me en sta op van mijn stoel. Ik doe mijn jas aan en gooi het half volle bekertje in de prullenbak voor ik de krakende deur open trek en de koude lucht te gemoed loop. Mijn jas doe ik nog iets verder dicht tot aan mijn kin en stop opnieuw mijn handen in mijn zakken. Ik loop nog wat rond in het centrum terwijl het al aardig donker wordt.

Nog steeds heb ik geen flauw idee waar mijn appartement is, en hoe ik er moet komen. Ik stap stevig door en kom uiteindelijk aan bij het park en ga op een besneeuwde bank zitten. Lekker dan, de eerste dag hier in Londen en ik weet al niet eens meer waar ik mijn appartement moet vinden. ''Puck?'' Verbaasd kijk ik op en zie de blonde jongen van een paar uurtjes geleden staan. ''Hey, mysterieuze jongen van een paar uur geleden'' zeg ik en een lach verlaat zijn mond. ''Zeg maar Niall, dat is een stuk korter. Maar vertel, Puck wat doe je zo laat nog in het park?'' Vraagt hij me en komt naast me zitten. "Tja, ik ben soort van mijn appartement kwijt. Het is mijn eerste dag hier en heb niet opgelet'' antwoord ik schamend en kijk voor me uit. ''Waar woon je? Misschien kan ik je helpen'' biedt hij aan. ''Bakerstreet'' antwoord ik en kijk hem hoopvol aan. ''Dat weet ik wel te vinden, kom je ziet er moe uit en je bibbert van de kou'' ik knik en sta op, klop de poedersneeuw van mijn jas af en loop achter Niall aan, in de hoop dat ik snel mijn appartement vind.

Na vijf minuten staan we voor mijn appartement. ''Gosh, hoe kan ik je bedanken Niall?'' Vraag ik en stop de sleutel in het slot van de portiek deur. ''Een warme kop choco zou een aangenaam bedankje zijn'' antwoord hij met een glimlach. ''Is goed, kom'' antwoord ik en duw de deur open, en loop de eerste twee trappen op en wacht op Niall. ''Zo, dus dit is jou huisje?'' Vraagt hij als we binnen staan en de voordeur is gesloten. ''Ja, dat is het. Let alsjeblieft niet op de dozen en de rommel. Ik wist niet dat er al iemand zou komen'' antwoord ik en lijd hem naar de huiskamer. ''Maakt niet uit, waar kan ik mijn jas laten?'' Vraagt hij en doet zijn jas uit. ''Ik zou willen zeggen dat je hem aan de kapstok zou kunnen hangen, maar aangezien ik niet goed ben in dingen op hangen, en niemand ken die dat wil doen. Zul je hem over de leuning van een stoel moeten hangen'' antwoord ik en hang mijn eigen jas over de leuning van een stoel en zet de kachel wat hoger met de thermostaat. ''Geeft niks, ik kom het nog wel een keertje doen. Als ik vaker welkom ben natuurlijk'' antwoord hij met een glimlach en hangt ook zijn jas over de stoel. ''Natuurlijk ben je vaker welkom Niall, wil je slagroom op je warme choco?'' ''Als je het hebt, en het niet te veel moeite is. Dan graag'' antwoord hij. Ik knik en loop naar de keuken, ik pak twee mokken uit het keukenkastje en open de koelkast waar ik een pak kant en klare chocomelk uit haal. Ik giet het in de mokken en zet ze allebei tegelijk in de magnetron en stel hem in op 1 minuut voor ik het deurtje sluit en op "start" klik. Ondertussen ruim ik de chocomelk op en schud met de slagroombus zodat hij niet waterig is.

Ik schrik van het piepje van de magnetron en druk op "Stop" en open het deurtje, voorzichtig haal ik de mokken uit de magnetron en roer er een keertje doorheen met een lepeltje voor ik ze beiden terug zet en het nog een keer instel maar dit keer op 30 seconden, opnieuw klik ik op "Start" en sluit het deurtje voor ik naar de huiskamer loop en naar Niall kijk die met zijn telefoon op de bank zit. Ik doe de gordijnen dicht en steek wat geurkaarsjes aan. Het piepje van de magnetron gaat weer, en ik loop terug naar de keuken ik klik voor de tweede keer op "Stop" en maak het deurtje open en haal een voor een de mokken eruit. Ik pak een dienblad uit een doos en zet daar de mokken op voor ik er slagroom op spuit en ze mee neem naar de huiskamer. ''Alsjeblieft'' mompel ik als ik het dienblad op tafel neer heb gezet en ga op de bank zitten. ''Bedankt Puck'' antwoord Niall en pakt een mok van het dienblad af en slaat zijn handen er om heen. ''Geen dank Niall, jij bedankt dat je me terug hebt gebracht, anders had ik daar nu nog gezeten'' antwoord ik terug en glimlach voorzichtig naar hem. Hij knikt en drinkt zijn choco op. ''Sorry Puckje, maar ik moet gaan, het is al laat en ik moet nog een kwartier lopen'' zegt hij en staat op, pakt zijn jas en trekt hem aan. ''Bedankt nog Niall, sorry dat je nog zo lang moet lopen'' verontschuldig ik me en loop met hem mee naar de voordeur. ''Het geeft niet, hier heb je mijn nummer voor als er iets is'' begint hij en geeft me een papiertje, de zelfde als Louis vanmiddag. ''Ik zie je snel weer. Goodnight Puckje'' glimlacht hij en geeft me een kus op mijn wang. ''Goodnight Niall'' antwoord ik verbaasd. Hij knipoogt een keer voor hij de trap af loopt het uit het zicht verdwijnt. Ik sluit de deur en loop gelijk door naar mijn slaapkamer, ik kleed me om in een grote dikke pyjama en loop naar de huiskamer om alles af te sluiten en de kachel iets lager te zetten voor vannacht. Ik poets snel mijn tanden in de badkamer en loop mijn slaapkamer binnen, ga in bed liggen en sluit mijn ogen. Waarna ik al snel in een diepe slaap val.