MY GANGSTER STALKER 1 (COMPLETED)

Chapter 12

"Shut-up! Daming satsat! Kailangan mo?" parang bakla, ang daldal!

"Hmm, I is something tell you." Huh? Ano daw? 'Di ko maintindihan.

"What did you say? Kung 'di mo kayang mag-english. Pwede ka magtagalog. 'Wag mong pilitin sarili mo! Tsk!" sagot ko sa kaabnormalan niya. Napakabobo ng gago!

"Oki, payn! Ang sasabihin ko lang maghanda ka na! Dahil tatapusin namin buhay mo!" shit! Lalo akong nahilo sa pagsigaw niya. Medyo naduduling pa ako. Bweset!

"Ulol mo! Kung kaya mo! Bakla ka pa naman! 'Di nabubuhay kung wala ang members mo, mayabang ka lang dahil sa kanila! One on one tayo!" hamon ko sa kanya. 'Di naman siya nakasagot agad.

"See? You can't fight without your members. Kasi duwag ka! Yabang!" dugtong ko nang 'di pa siya nakasagot.
"Be ready, 10am do'n sa tulay. Doon tayo magtutuos." Sabay pindot ng end button.

"Hah! Ang yabang! Duwag naman ang gago!" nasabi ko nalang sabay bato ng cellphone ko sa kama at saka pabagsak na humiga.
'Maaga pa naman, matutulog muna ako para may energy.' -Saisip ko saka pumikit.

^After 1 and half hour^

Inis kong kinapa ang cellphone, nagulat kasi ako. Sobrang lakas ng ringtone ko at nasa tabi ko pa ito nakalagay.

"Hello!" inis kong sagot sa kung sinumang hinayupak na tumawag.

"Wir ar yu? You is late!" sigaw ni Darius. Ang gago, tama na sana 'yong unang sinabi niya kahit matigas 'yong pananalita, kaya lang may idinugtong pa. Tsk! Kung 'di lang namin rival 'to, siguro natawa na ako.

"Tsk! Can't you wait? Napakaatat mo naman!" sagot ko ng pasigaw.

"Hahahaha!" tawa nito bago sumagot. " Hindi na kasi ako makapaghintay na matalo ka, humanda ka na Melvin. Hahaha!"

"As if you can defeat me. Napakacoward mo. Ayaw mo nga ng one on one! Hah! Nakadepende ka lang naman sa mga members mo." Sagot ko na may pang-asar na tono.

"Satap! Pumunta ka na dito!" galit naman niyang sagot saka ako pinatayan ng cellphone. Binulsa ko naman ang cellphone ko na natatawa. Walanghiya talaga! English nang english, ang tigas naman ng tono. Hahaha!

Naghilamos muna ako bago umalis, iniwan ko nalang bag ko. Alam ko, 'di patas makipaglaban si Darius pero bahala na. I don't care kung matatalo ako, mailabas ko lang galit ko. Yeah, ang daldal ko pero 'yong galit, selos at bigat ng dibdib ko, nandito pa rin. Kaya gusto kung gumulpi ng tao para mawala ito.

"Shit!" usal ko nang maalala ko na naman ang eksenang nakita ko kanina. Talagang wala na akong pag-asa sa kanya. Unang beses nagmahal, nasaktan pa ng sobra. Bullshit!

Pagdating ko sa tulay, seryoso kong tiningnan sina Darius. Tama nga ako, 'di ito lalaban ng patas. Ang daming kasama, I think nasa 10 persons sila. I don't care!
Nakangisi naman ito ng makalapit.

"Well well well, finali, yur hir!" napasmirk ako sa sinabi niya. Pinipilit talagang magtagalog para magmukhang cool, eh mukha naman siyang naligo ng charcoal.

"Uso magtagalog." Pambabara ko sa kanya. Nag-iba naman itsura niya. Mukhang nainis.
"Wag ng sumatsat, sugod na!" dugtong ko pa saka namulsa.