Red Strings of Fate (Haunted Series 2)

Strings 9: Casa Del Valle

Tumango kaming dalawa kay Manong bago mabilis na sumunod sa asawa niyang papasok na agad ng Mansion. There are three marble steps before reaching the ten feet main double entry door that's burnt stained with black highlights. Pagbukas ng pintuan, for the nth time, nahulog ulit ang panga ko sa nakita.

"Wow." When we opened the door, I thought the interior would be the typical bland color of grey, white, and black, but it's not! Ang simple ng designs pero sumisigaw ang quality, tapos majority ay wood, cotton, at leather.

Gagi ang ganda.

The floor is made out of light wood and the walls are painted white. Nakasabit galing sa second floor, bubungad and isang chandelier pagpasok at gawa ito sa Filipino na materyales. 

The entry hall was exactly as magnificent as you'd expect from a mansion like this. Directly below the chandelier is a black grand piano and a Moroccan carpet under it. On each side, there's a marble-wood staircase spread out leading upward na sa kalagitnaan ay nagtatagpo, accentuated by black and gold accents around on either side.

"Dito sa ating kanan ay ang informal living room o conversation pit kung tawagin ng mga bata." Two steps below, there's a large dark grey couch on each side, a narra table, and ethnic rugs on the floor. The lights there are also made from Filipino materials with gold accents. 

You know what? I could sit down here for hours admiring this place. It's magnificent!

"Dream house ko ang ganto." Siniko ako ni Lorraine at tumango ako. 

Who wouldn't agree? Sa gitna ng staircase, bandang likod ng piano ay meroong malapad na sliding patio glass door kung saan nakikita ang swimming pool na nasa labas. Kita rin dito ang isang babaeng naglilinis ng pool.

"Andon ang swimming pool, ituturo nalang ng anak ko kung pano paandarin yung makina panglinis." Itinuro ni Manang Perlita lahat ng mga dinadaanan namin, "Ang anak ko muna ang bahala sa inyo ha. Siya muna ang magsasabi ng mga house rules dito at mga kailangan niyong gawin."

Lumingon ako sa kanya at sinundan si Lorraine na tumatango. Ano daw? Tatanungin ko na sana si Lorry nang lumiko kami sa kaliwa at pumasok sa kusina. 

The kitchen has the same vibe as the whole house. The counter is made of white marble with little streaks of grey, the cabinets are made of dark wood with an integrated fridge. Ang island counter naman sa gitna ay meroong bar chairs na metallic gold at sage green leather ang cushion.

Pag baling ko ng tingin kay Lorraine, may babaeng may mahaba ang buhok sa likod niya at napatalon ako, "Putangina!"

Napasigaw si Lorraine nang bigla akong tumili, "Gaga!" 

Tumawa ang babae sa reaction namin. Napatingin ako sa ginagawa niya at nag a-adjust pala siya ng temperature ng oven na nakapwesto sa baba—kaya hindi namin siya makita.

"Sorry." Hingi ko agad ng paumanhin at tumawa lang siya. Luh gagi ang ganda, natulala nalang ako sa babae at hindi ko mapigilang mamangha sa ganda niya. I think we're about the same age.

Kahit magulo ang kanyang nakapusod na buhok at ang apron niya ay may bahid ng flour, angat na angat padin ang glowing skin niya. "Nay! Andyan ba si Tatay?"

"Hija andyan ka pala." Ngumiti si Manang, at pabalik balik lang ang ulo ko habang nag uusap sila, "Kakarating lang niya. Hinatid niya ang dalawa."

Nakatitig lang ako sa kanya, siya ata ang anak ni Manang Perlita. "Nagkita na ba sila ni Tinang, Nay?"

"Hindi pa nga, mamaya magkikita 'yon. Sa ngayon..." tumingin sa'min si Manang Perlita ng makahulugan kaya nagsalita ulit ang babae.

"Ako na bahala sa kanila. Hanapin niyo nalang ho si Tinang para magkita sila ni Tatay." Mukhang hindi pa sigurado si manang sa suggestion ng babae.