- Who He Is? (Completed)

part 22(zawgyi)

23

King bed size ကုတင္ႀကီးရယ္ မာက်ဴရီမီးဝါဝါ ထိန္ထိန္ညီးေနတဲ့ အိပ္ခန္းက်ယ္ႀကီးဟာ သူ႔အတြက္ေတာ့ ေမွာင္လဲ့လဲ့အခန္းက်ဥ္းေလးေလာက္ ဘယ္တုန္းကမွ တန္ဖိုးမရွိခဲ့ပါဘူး...

လက္ထဲက က်စ္က်စ္စုပ္ထားတဲ့ ဓာတ္ပံုအထပ္လိုက္ေလးဟာ အနားေလးေတြ တြန္႔ေက်လို႔...အခန္းေထာင့္က ဂစ္တာေဟာင္းေလးဟာ သူေလးတန္းေက်ာင္းသားဘဝက လက္ေဆာင္ရထားတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ စိတ္ေျဖရာေလး....
လက္ထဲက ဓာတ္ပံုေလးကို ျဖန္႔ၾကည့္မိေတာ့ ခ်ာတိတ္ဟာ သူ႔ပါးေလးကို ျဖတ္ကနဲအနမ္းမွာ...ကြၽန္ေတာ့မ်က္ဝန္းဝိုင္းဝိုင္းေတြ ပိုဝိုင္းေနသလို...
ခ်ာတိတ္နႈတ္ခမ္းေတြကေတာ့ ၿပံဳးေယာင္သန္းေနသလိုပါပဲ...

မိဘေတြကို စိတ္နာလားလို႔ ေမးရင္ စိတ္မနာဘူးလို႔ေျဖမယ္...
သူတို႔လဲ သူတု႔ိဘဝနဲ႔သူတို႔ အလံုအေလာက္နာက်င္ေနရတယ္မလား...
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ့္မွ ဘာလို႔ ဒီလိုျဖစ္ေနလဲလို႔ တခါတခါေတာ့ ေတြးဖူးပါတယ္..
အဲ့လိုဆိုတိုင္း ေလာကဓံကိုႀကီး အပစ္တင္လို႔လဲ မရဘူးမလား...
တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမြးတည္းက နွလံုးသားေနရာမွာ အေပါက္ေလးနဲ႔ကေလးလို႔ ေျပာၾကတယ္...
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဒီကေလးက မနာတတ္ဘူး အမေဋ ပါတယ္လို႔ေျပာတတ္ၾကတယ္...
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ သနားစရာကေလးေလးဆိုတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔...
တစ္ခ်ိဳ႕အခုမွျမင္ဖူးတဲ့သူေတြက ေၾကာက္တဲ့ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔...
ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ဘယ္လိုမွမခံစားရဘူး...
တကယ္ပဲ သူတို႔ေျပာသလို ျဖစ္ေနလား ကြၽန္ေတာ္လဲ တကယ္မသိဘူး...

ဒါေပမယ့္ထူးဆန္းစြာပဲ တေန႔ေသာ ညေနခင္းမွာ ေကာင္ငယ္ေလးတစ္ေယာက္ဟာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ကြၽန္ေတာ္သိတတ္စ အ႐ြယ္ထဲက မျမင္ဖူးခဲ့တဲ့တဲ့ ျဖဴ ျဖဴ စင္စင္ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ မ်က္ဝန္းေလးေတြ ပိတ္က်တဲ့အထိ ရယ္ျပေနခဲ့တယ္....
ထူးဆန္းစြာပဲ အေပါက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ နွလံုးသားေနရာဟာ တဒိ္တ္ဒိတ္နဲ႔ သူရွိေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို အခ်က္ျပပါတယ္...
အဲ့ဒီအခ်ိန္ထဲက ကြၽန္ေတာ္သိလိုက္ရတဲ့ အမွန္တရားတခုက ကြၽန္ေတာ့္နွလံုးသား တစ္ေယာက္ထဲအတြက္ပဲပါၿပီး တစ္ျခားအရာေတြကို ခံစားဖို႔ကေတာ့ ဗလာသက္သက္ဆိုတာပါပဲ....