- Who He Is? (Completed)

part 15(zawgyi)

part 16

"တကယ္ သေဘာက်တယ္ "

"•••"
စကၠန္႔ေတြ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ကုန္ကာ အခ်ိန္ေတြျဖတ္ေျပးေနတယ္ ။ ေဆာင္းေနွာင္းကာလျဖစ္တာေၾကာင့္ ေလတျဖဴးျဖဴ းနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္က ဒီအေျခအေနကို အေထာက္အပံ့ေပးေနသလို။

သူဟာကြၽန္ေတာ့္မ်က္ဝန္းေတြကိုပဲ တည့္တည့္ စိုက္ၾကည့္ေနတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ သူ႔မ်က္ဝန္းေတြ စိုေနသေယာင္။ တျဖည္းျဖည္းထလာကာ ကြၽန္ေတာ့္ဆီလာေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ မလႈပ္မိ ဒီတိုင္းေလးရပ္ေနမိတယ္။

ရုတ္တရက္ သူ႔အျပဳအမူက လူကို ေက်ာက္ရုပ္လိုပါပဲ ။ ဖြင့္ေျပာတာကိုေတာင္ အဓိပၸါယ္ မေဖာ္နိုင္တဲ့ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ပဲ ၾကည့္ေနခဲ့တဲ့သူဟာ ရုတ္တရက္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ေလးကို သူ႔ရင္ခြင္္ထဲ ဆြဲထည့္လိုက္ပါတယ္ ။
ၿပီးေတာ့ လြတ္ထြက္သြားမွာစိုးသလို
ၾကားေလေသြးမွာစိုးသလို
တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္
တကယ္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေပြ႕ဖက္ထားကာ အခ်ိန္အနည္းအငယ္ၾကာမွ

" Gomawor ....
Gomarwor Baekhyunee...."

ကြၽန္ေတာ့္ ပုခံုးေခၚေမးတင္ထားေသာ သူ႔ဆီက အသံတိုးတိုး ထြက္လာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပုခံုးေလးတစ္ဖက္ စိုစြတ္လာတာကို အမွတ္မထင္ခံစားလိုက္မိေတာ့

"Yeol ah ....
ဘာျဖစ္လို႔လဲ..."

"အာညီး... ခ်ိဳးဝါးေဆာ္...
ဒီတိုင္းေလး..ဒီတိုင္းေလး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ခဏေနေပးလို႔ရမလား
ကိုယ့္ေပ်ာ့ည့ံတဲ့ အျခမ္းကို မင္းကို မျပခ်င္ဘူး"

သူဆိုတဲ့ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေနေပးရတဲ့သူဟာလဲ ကြၽန္ေတာ္ပါပဲ။ အခ်ိန္ အနည္းငယ္ၾကာ ျဖတ္သန္းသြားၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ ကိုယ္ေလးကို လႊတ္ကာ သူဘာေျပာလာတယ္ထင္ပါသလဲ?

"Strawberry icecream စားမလား" တဲ့ေလ

ဘယ္လိုေတာင္္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ လူႀကီးေလးပါလိမ့္ ။ ကြၽန္ေတာ္လဲ အလိုက္သင့္ ေခါင္းညိမ့္ျပေတာ့ ရန္သူတစ္ေထာင္ေအာင္နိုင္တဲ့ စစ္သူႀကီး လို မာန္မ်ိဳးနဲ႔ သူဟာ ေရခဲမုန္႔ဝယ္ ထြက္ခြာသြားေလတယ္...

အဲ့ဒီေန႔က ပထမဆံုး ေက်ာင္းေျပးဖူးတာေပမယ့္ သိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းခဲ့တယ္။ သူဝယ္ေကြၽးတဲ့ေရခဲမုန္႔ကို သူ႔ပုခံုးကိုမွီၿပီး စားရတာဟာ စည္းစိမ္တစ္မ်ိဳးပါပဲ..
စကားနည္းတဲ့သူဟာ အနားမွာၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို တစ္စိမ့္စိမ့္ၾကည့္ကာ ကြၽန္ေတာ္ေျပာသမ်ွ မရယ္ရတဲ့ ဟာသေတြကိုလဲ လိႈက္လိႈက္လဲဲဲလဲ ရယ္ေမာေပးေနခဲ့တယ္ ။ ဘယ္သူထင္မွာလဲ အၿမဲတြန္႔ခ်ိဳးထားတတ္တဲ့ မ်က္ခံုးေတြ ေျပက်ခ်ိန္ဟာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္မို႔ဆုိတာ ...
ပါးခ်ိဳင့္ နက္နက္ေတြ ျဖစ္တည္ရာဟာ ကြၽန္ေတာ့္ စကားေတြ အေပၚသာ မွီျငမ္းတယ္ဆိုတာ....
မ်က္ဝန္းဝိုင္းဝိုင္းေတြ စိုစြတ္တာဟာ ကြၽန္ေတာ့္ ဝန္ခံမႈေၾကာင့္ဆိုတာ...